Ludzkość nie mogłaby tego osiągnąć dzisiajpostęp bez możliwości komunikacji werbalnej między sobą. Mowa jest naszym bogactwem. Umiejętność porozumiewania się z ludźmi zarówno własnej, jak i innych narodowości pozwoliła krajom osiągnąć obecny poziom cywilizacyjny.
Przemówienie kogoś innego
Oprócz własnych słów jest takiepojęcie jako „czyjaś mowa”. Są to stwierdzenia, które nie należą do autora, ale są uwzględniane w ogólnej rozmowie. Również słowa samego autora nazywane są również czyjąś mową, ale tylko te frazy, które wypowiedział w przeszłości lub planuje powiedzieć w przyszłości. Mentalna, tak zwana „mowa wewnętrzna”, odnosi się również do cudzej mowy. Może być ustna lub pisemna.
Jako przykład przytoczmy cytat z książki Michaiła Bułhakowa Mistrz i Małgorzata: „Czy myślisz?”, Szepnął niespokojnie Berlioz, myśląc: „Ale on ma rację!”.
Przekazanie cudzej wypowiedzi
Z biegiem czasu w języku pojawiły się specjalne sposoby przekazywania cudzej mowy:
- Mowa bezpośrednia.
- Mowa zależna.
- Dialog.
- Cytat.
Mowa bezpośrednia
Jeśli weźmiemy pod uwagę metody przekazywania cudzej wypowiedzi, to ta jest przeznaczona do dosłownego odtworzenia formy i treści rozmowy.
Konstrukcje mowy bezpośredniej składają się z dwóch części -to są słowa autora, a właściwie bezpośrednia mowa. Struktura tych struktur może być różna. Jak więc mogą istnieć sposoby przekazywania cudzej mowy? Przykłady:
- Najpierw są słowa autora, a następnie bezpośrednia mowa.
Masza weszła do pokoju hotelowego, rozejrzała się, a potem zwróciła się do Koli i powiedziała: „Świetny pokój! Nawet zostałbym tutaj, żeby żyć ”.
- Tutaj najpierw jest mowa bezpośrednia, a dopiero potem słowa autora.
„Wspaniały pokój! Nawet tu zostanę” - powiedziała Masza do Koly, gdy weszła do pokoju hotelowego.
- Trzecia metoda pozwala na naprzemienną bezpośrednią mowę ze słowami autora.
„Wspaniały pokój!" Podziwiała Masza, gdy weszła do pokoju hotelowego. Następnie zwróciła się do Koli: „Zostałabym tutaj".
Mowa zależna
Mogą być przekazywane wypowiedzi osób trzecichna różne sposoby. Jednym z nich jest użycie mowy pośredniej. Mowa pośrednia to złożone zdania z klauzulą wyjaśniającą. W ten sposób można przeprowadzić transmisję cudzej mowy. Przykłady:
Masza powiedziała Koli, że pokój w hotelu jest znakomity, a ona nawet by w nim została.
Powitali się, a Andriej powiedział Michaiłowi Wiktorowiczowi, że bardzo się cieszy, że go widzi.
Środki transportu
Jakie słowo związkowe lub związkowe połączyćklauzule główne i podrzędne w mowie pośredniej nazywane są wyborem środka komunikacji. Zależy to od pierwotnego zdania i celu oświadczenia. Wiadomość może być opisowa, zachęcająca lub pytająca.
- Najczęściej w zdaniu oznajmującymużywane są spójniki „co”, „jeśli” lub „jak gdyby”. Na przykład: Student powiedział: „Będę mówił na seminarium z raportem na temat problemów środowiskowych regionu”. / Student powiedział, że wystąpi na seminarium z raportem na temat problemów środowiskowych regionu.
- Kara motywacyjna dotyczy związku"Do". Na przykład: Dyrektor szkoły zarządził: „Weź udział w wystawie miejskiej”. / Dyrektor szkoły polecił im udział w wystawie miejskiej.
- W zdaniu pytającym środek komunikacjimoże stać się zaimkiem względnym, cząstką „li” lub cząstką podwójną „li ... li”. Na przykład: Uczniowie zapytali nauczyciela: „Kiedy powinienem napisać pracę semestralną z twojego przedmiotu?” / Uczniowie zapytali nauczyciela, kiedy będą musieli przystąpić do zajęć.
W mowie pośredniej zwykle używa się zaimkówi czasowniki z perspektywy mówiącego. Kiedy zdania są tłumaczone z mowy bezpośredniej na mowę pośrednią, często zmienia się w nich kolejność słów, a także odnotowuje się utratę poszczególnych elementów. Najczęściej są to wykrzykniki, partykuły lub słowa wprowadzające. Na przykład: „Jutro może być dość zimno” - powiedział mój przyjaciel. / Mój przyjaciel zasugerował, że jutro będzie dość zimno.
Niewłaściwa mowa bezpośrednia
Biorąc pod uwagę metody przekazywania cudzej wypowiedzi, należywspomnieć o takim zjawisku, jak niewłaściwie bezpośrednia mowa. Ta koncepcja obejmuje zarówno mowę bezpośrednią, jak i pośrednią. Wypowiedź tego rodzaju zachowuje w całości lub w części zarówno składniowe, jak i leksykalne cechy mowy, przekazuje sposób mówienia.
Jego główną cechą jest transmisja narracji. Robi się to w imieniu autora, a nie od samego bohatera.
Na przykład:„Zmierzyła pokój krokami, nie wiedząc, co robić. No cóż, jak wytłumaczyć swojemu bratu, że to nie ona powiedziała wszystko swoim rodzicom. Oni sami o tym nie powiedzą. Ale kto jej uwierzy! razy zdradziła jego sztuczki, ale tutaj… wymyśl coś ”.
Dialog
Innym sposobem przekazywania cudzej mowy jestdialog. To rozmowa między kilkoma osobami, wyrażona bezpośrednią mową. Składa się z replik, czyli przekazywania słów każdego uczestnika rozmowy bez ich zmiany. Każda wypowiadana fraza jest powiązana z innymi pod względem struktury i znaczenia, a znaki interpunkcyjne nie zmieniają się podczas transmisji cudzej mowy. Dialog może zawierać słowa autora.
Na przykład:
- Cóż, jak ci się podoba nasz numer? - zapytał Kola.
- Świetny pokój! - odpowiedziała mu Masza. - Nawet tu bym mieszkał.
Rodzaje dialogów
Istnieje kilka podstawowych typów dialogów. Przekazują rozmowy między ludźmi i podobnie jak rozmowa mogą mieć inny charakter.
- Dialog może składać się z pytań i odpowiedzi na nie:
- Dobre wieści! Kiedy odbędzie się koncert? - zapytała Vika.
- Za tydzień, siedemnastego. Będzie o szóstej. Zdecydowanie powinieneś iść, nie pożałujesz!
- Czasami mówcy przerywa się w połowie zdania. W takim przypadku dialog będzie składał się z niedokończonych fraz, które rozmówca kontynuuje:
- I w tym czasie nasz pies zaczął głośno szczekać ...
- Och, przypomniałem sobie! Byłaś wtedy jeszcze w czerwonej sukience. Tak, bawiliśmy się świetnie tego dnia. Muszę to kiedyś powtórzyć.
- W niektórych dialogach uwagi prelegenta uzupełniają i kontynuują ogólną ideę. Rozmawiają na jeden wspólny temat:
- Odkopmy trochę więcej pieniędzy i już możemy kupić mały domek - powiedział ojciec rodziny.
- Tak, gdzieś z dala od zgiełku centrum miasta. Lepiej na obrzeżach. Lub ogólnie na przedmieściach, bliżej natury, lasu, świeżego powietrza - jego matka podchwyciła jego myśl.
- I będę miał swój własny pokój! Muszę mieć swój własny pokój! I pies! Mamy psa, prawda, mamo? - zapytała siedmioletnia Anya.
- Oczywiście. Kto jeszcze może pilnować naszego domu? - odpowiedziała matka.
- Czasami rozmówcy mogą się zgodzić lub zaprzeczyć swoim wypowiedziom:
„Zadzwoniłem do niej dzisiaj” - powiedział do swojej siostry - „Myślę, że poczuła się źle. Głos jest słaby i ochrypły. Zupełnie zachorowałem.
„Nie, już jest lepiej” - odpowiedziała dziewczyna. - Temperatura opadła i pojawił się apetyt. Wkrótce całkowicie wyzdrowieje.
Tak wyglądają główne formy dialogu.Ale nie zapominaj, że nie komunikujemy się tylko jednym stylem. Podczas rozmowy łączymy różne frazy i sytuacje. Dlatego istnieje również złożona forma dialogu, zawierająca różne jego kombinacje.
Cytaty
Kiedy uczeń jest proszony:„Wymień sposoby przekazywania cudzej wypowiedzi”, przywołuje najczęściej pojęcia mowy bezpośredniej i pośredniej, a także cytaty. Cytaty nazywane są dosłownym odtworzeniem wypowiedzi określonej osoby. Cytują frazy, aby wyjaśnić, potwierdzić lub zaprzeczyć czyjejś myśli.
Konfucjusz powiedział kiedyś: „Wybierz pracę według swoich upodobań, a nie będziesz musiał pracować ani jednego dnia w życiu”.
Cytat jako sposób przekazywania cudzej mowy pomagademonstrują własne wykształcenie, a czasami prowadzą rozmówcę w ślepy zaułek. Większość ludzi wie, że ktoś kiedyś wypowiedział pewne frazy, ale kim byli ci ludzie - nie wiedzą. Używając cytatów, musisz być pewien ich autorstwa.
Podsumowując
Istnieją różne sposoby przekazywania cudzej wypowiedzi.Główne z nich to mowa bezpośrednia i pośrednia. Jest też sposób, który obejmuje obie te koncepcje - jest to niewłaściwie bezpośrednia mowa. Rozmowy między dwiema lub więcej osobami nazywane są dialogiem. I to także jest transmisja cudzej mowy. Cytując Sokratesa: „Jedyna prawdziwa mądrość w uświadomieniu sobie, że w zasadzie nic nie wiemy”.
