Czy kiedykolwiek przeszkadzały ci przypadki?W notatnikach twojego syna lub córki nie było przypadku, „postrzelonego” na czerwono w wielu miejscach, zakończenia skrzynek zostały poprawione? Rzadcy ludzie z wrodzonym wyczuciem języka i instynktem językowym nie potykają się, kiedy deklarują przypadki rzeczowników, zwłaszcza w dzieciństwie szkolnym.
Korzystanie ze zmienności wielkości literrzeczownik jest umieszczony w niezbędnej formie, w której inne słowa określające przedmiot, znak lub akcję są spójne. Ta właściwość pozwala rzeczownikom w ramach reguł gramatycznych języka łączyć się z innymi rzeczownikami, a także przymiotnikami i czasownikami, tworząc frazy i zdania. Przypadek nominalny jest pierwszą z sześciu, początkową formą rzeczowników, które wymieniają osoby, przedmioty, zjawiska itp. Nazwy obiektów ożywionych można zapytać: „kto?” Aby w tym przypadku nieożywione rzeczowniki, można postawić pytanie: „co?”
Mianownik jest przypadkiem gramatycznymforma właściwa podmiotowi-wytwórcy działania lub nośnikowi stanu, cecha konstrukcji syntaktycznej. Nazwa podmiotu jest niezależną formą gramatyczną, to znaczy pytanie jest zadawane od niej zależnemu wyrazowi frazy zawartej w zdaniu.
Mianownik słów w liczbie pojedynczej wGramatyka rosyjska wskazuje na brak końcówki, a raczej obecność tzw. Końcówki zerowej w wielu rzeczownikach należących do rodzaju męskiego, na przykład: topola, finger, table. A dla rzeczowników rodzaju żeńskiego i oznaczających imiona lub pokrewieństwo słów męskich istnieją końcówki -а, -я, na przykład: żeński - dziewczyna, zima, czapka, męski - Vova, wujek, Kolya, tato.
Mianownik liczby mnogiej tychkońcówki rzeczowników -i, -y, na przykład: dziewczyny, zimy, czapki, wujek, tata. Chociaż liczba mnoga rzeczowników rodzaju męskiego może również otrzymać końcówki -а, -я, na przykład: nauczyciel, profesor. Mianownik liczby mnogiej jest również tworzony za pomocą dodatkowego dźwięku u podstawy i końcówki -i, na przykład: liść - liście, syn - synowie (w literze pojawia się dzielący miękki znak). Zdarza się, że końcówka liczby mnogiej jest dołączona do obciętego rdzenia, na przykład: Chrześcijanin - Chrześcijanie.
Zakres funkcji syntaktycznych mianownikaprzypadek jest ograniczony przez fakt, że nie jest kontrolowany przez czasownik i nie jest łączony z przyimkami. Aby poprawnie tworzyć formularze przypadków, nawet te najprostsze, musisz być native speakerem i znać zasady tworzenia słów.
