Fińskie imiona - modne i sprawdzone w czasie

Zgodnie z fińskim prawemimię i nazwisko osoby składa się z imienia i nazwiska. Dozwolone jest również nadanie nie więcej niż trzech imion w momencie rejestracji narodzin lub chrztu dziecka. Ale przeważnie tylko jeden lub dwa są powszechne. Zgodnie ze starożytnymi fińskimi zwyczajami, pierworodny nosi imię dziadka lub babci ze strony ojca, drugie dzieci noszą imię dziadków ze strony matki; następujące są nazwane jako rodzice i bliscy krewni, rodzice chrzestni. Inną cechą fińskich imion jest to, że znajdują się przed nazwiskiem, nie zginają się i są wymawiane z naciskiem na pierwszą sylabę.

Wraz z tym na nazwy nakładane są pewne wymagania:

• nie zaleca się nadawania siostrom i braciom tych samych imion;
• nie możesz nazwać dziecka obraźliwymi słowami;
• niepożądane jest używanie nazwiska jako imienia i nazwiska;
• dozwolona jest rejestracja zdrobnień zamiast pełnych.

W Finlandii od XIX wieku wszystkie nazwysą wybrane z oficjalnego almanachu, który był wcześniej publikowany przez Akademię Królewską, a obecnie jest publikowany przez Uniwersytet w Helsinkach. Tradycja tworzenia osobistego almanachu i utrwalania w nim słów jest nadal podtrzymywana. Dziś almanach wydany przez Uniwersytet w Helsinkach zawiera około 35 tysięcy nazw używanych w całej Finlandii.

Cała różnorodność imion osoby przypisanej mu przy urodzeniu jest klasyfikowana w następujący sposób:

• słowa z kalendarza katolickiego i Biblii;
• fińskie nazwy wywodzące się ze szwedzkiego;
• pożyczone z rosyjskiego kalendarza;
• imię i nazwisko osoby ze słów fińskich,które były modne w XIX i XX wieku. Na przykład, jeśli przetłumaczymy słowo ainoa z języka fińskiego, to będzie ono oznaczać jedyne słowo, a jeśli przetłumaczymy słowo „prezent” na fiński, otrzymamy lahja;
• nazwy wywodzące się z popularnych europejskich.

Z biegiem czasu fińskie imię i nazwisko osobyod urodzenia coraz bardziej zamienia się w międzynarodowe, wspólne europejskie imię. A jednak teraz w Finlandii jest taka tendencja: rodzice z wielką chęcią nazwania dziecka oryginalnym fińskim słowem. Taki powrót do dawnych nazw nie stracił w naszych czasach pierwotnego znaczenia. Oto kilka przykładów.

Męskie fińskie imiona:

Ahde - wzgórze;

Kai – ziemia;

Kari – podwodna skała;

Louhi - skała;

Lumi - śnieg;

Merituul - wiatr morski;

Niklas (Niclas) - pokojowy władca;

Otso - niedźwiedź;

Pekka - władca pól i upraw;

Rasmus - ukochany lub upragniony;

Sirkka - świerszcz;

Terho - żołądź;

Tuuli - wiatr;

Vesa – ucieczka;

Ville jest obrońcą.

Fińskie imiona żeńskie:

Aino (Ainno) - jedyny;

Ayli – święty;

Aamu-Usva – poranna mgła;

Vanamo (Vanamo) - prawdopodobnie "podwójnie kwitnący";

Helena - pochodnia, światło;

Irene – przynosząc pokój;

Kia (Kia) - jaskółka;

Kukka – kwiat;

Kulliki - kobieta;

Raiya - szef;

Satu to bajka;

Saima - od nazwy fińskiego jeziora;

Hilda - walka.

Unelma to sen.

Evelina jest siłą życiową.

Podsumowując, załóżmy, że wszystkie fińskie nazwystanowią zabytek kultury. W końcu imię i nazwisko osoby jest nie tylko oficjalnym oznaczeniem osoby, ale także historycznym początkiem, który chroni pamięć o przeszłości.