Kapitał gotówkowy - fundusze, które mogądziałać jako czynnik produkcji i środek do osiągnięcia zysku. Krajowi przedsiębiorcy często znajdują się w sytuacji braku kapitału.
Fakt ten może stanowić dla nich przeszkodęefektywne działanie i dalszy rozwój. Jednocześnie pozostali uczestnicy niektórych stosunków gospodarczych mają do dyspozycji czasowo wolne środki pieniężne w postaci oszczędności. Właściciele takich funduszy mają przez pewien czas możliwość przekazania ich do użytku innemu uczestnikowi stosunków gospodarczych. Druga strona może na nich skorzystać, wykorzystując je jako inwestycję. Jednak przez pewien okres nie ma płynności środków pieniężnych na ich spodziewany wzrost w najbliższej przyszłości. Tak powstał rynek kapitałowy, którego instrumentem są pieniądze emitowane podmiotom gospodarczym na określony okres odpłatnie i podlegające spłacie. Jednocześnie organizacja udostępniająca swoje środki w formie pożyczki otrzymuje pewien dochód w postaci odsetek do wykorzystania przez pożyczkobiorcę.
Światowy rynek kapitałowy ma dwa typy struktur: operacyjną i instytucjonalną.
Co więcej, druga konstrukcja jest najbardziejpowszechne i obejmuje oficjalne instytucje (Bank Centralny Federacji Rosyjskiej, międzynarodowe organizacje finansowe i kredytowe), prywatne instytucje sektora finansowego (banki komercyjne, fundusze emerytalne i towarzystwa ubezpieczeniowe), a także inne firmy i giełdy. Wiodącą rolę w tej grupie organizacji przypisuje się ponadnarodowym bankom i korporacjom.
Międzynarodowy rynek kapitałowy w zależności odMoment jego ruchu składa się z trzech sektorów: rynku eurokredytów, rynku pieniężnego o znaczeniu globalnym i rynku finansowego. Tak więc światowy rynek środków pieniężnych opiera się na udzielaniu pożyczek w euro na krótki okres (do jednego roku). Rynek kapitałowy od dłuższego czasu ulega pewnym zmianom w zakresie wzrostu wolumenu operacji na nim od lat 70-tych XX wieku. Wynika to z postępu technicznego.
Ten rynek kapitałowy jest często nazywany sferą kredytów konsorcjalnych lub konsorcjalnych, ponieważ to właśnie takie powiązania finansowe reprezentują konsorcja lub syndykaty bankowe.
Globalny rynek kapitałowy opiera się na dostarczaniupożyczki obligacyjne, a początek jego powstawania przypada na lata 60. XX wieku. To właśnie wraz z jego pojawieniem się równolegle zaczął funkcjonować tradycyjny rynek kredytów zagranicznych i rynek kredytów w euro. Już na początku lat 90. około 80% wszystkich pożyczonych środków zagranicznych stanowiły kredyty w euro. Określony rynek kapitałowy ma jedną główną cechę - zarówno pożyczkodawcy, jak i pożyczkobiorcy używają obcej waluty do pożyczki. Kolejną różnicą w tym obszarze relacji finansowych jest emisja tradycyjnych kredytów zagranicznych przez nierezydentów na terenie jednego kraju, a lokowanie kredytów w euro odbywa się jednocześnie na rynkach kilku państw.
