System polityczny Wielkiej Brytanii ─ inpewne poczucie złożonego zjawiska. Jednak najważniejszy czynnik dla zrozumienia jego natury jest fundamentalny i niezmienny. Przyczyny mogą wynikać z faktu, że Wielka Brytania nie doświadczyła rewolucyjnych wstrząsów, tak jak miało to miejsce w wielu innych krajach. Kraj prawie nigdy nie miał zewnętrznych inwazji, z wyjątkiem bardzo starych czasów. Ktoś może przypomnieć sobie angielską wojnę domową (1642–1651), ale jej główna konsekwencja konstytucyjna - zniesienie monarchii - trwała tylko 11 lat. Chwalebna rewolucja w 1688 r., Zwana również „bezkrwawą”, jest klasyczną rewolucją angielską lub zamachem stanu, którego rezultatem było obalenie Jakuba II Stuarta i przystąpienie Wilhelma Orange.
Политическая система Великобритании представляет demokratyczna monarchia konstytucyjna. Opiera się na tzw. Demokratycznym systemie parlamentarnym tzw. Westminster (z Pałacu Westminsterskiego, siedziby parlamentu brytyjskiego).
Wielka Brytania (wraz z Nową Zelandiąi Izrael), można powiedzieć, państwo wyjątkowe. Nie ma formalnej, jednolitej pisemnej konstytucji. Zamiast tego opiera się na szeregu dokumentów historycznych, tradycyjnych metodach politycznych i prawnych, zwanych łącznie angielskim prawem zwyczajowym. Podstawowe dokumenty konstytucyjne: Magna Carta, Petycja Praw, Karta Praw, Akt spadkowy.
Kluczowa data w ewolucji w kierunku demokracjiBył rok 1215, kiedy król Jan Bezrolny podpisał Magna Carta, zgodnie z którą powstała nowa struktura władzy politycznej. Był to pierwszy dokument, który ograniczał prawa i uprawnienia monarchy i bronił przywilejów feudalnych baronów.
Obecnie Jej Królewska Mość KrólowaElżbieta II, dziedziczna monarchini, jest głową państwa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii. Monarcha, zgodnie z ustawą o sukcesji z 1701 r., Należy do Kościoła anglikańskiego, a także jest głową państwa wielu byłych kolonii brytyjskich.
Chociaż system polityczny Wielkiej Brytaniina czele z monarchią, uprawnienia osoby panującej, jak nakazuje tradycja, ograniczają się do funkcji ceremonialnych. Jednak pomimo tego, że praktycznie nie uczestniczy bezpośrednio w pracach rządu, Korona pozostaje źródłem, czyli ostateczną władzą wykonawczą. Uprawnienia te znane są jako „Królewskie Prerogatywy” i mogą być stosowane w wielu okolicznościach, między innymi - mianowaniu i rezygnacji Prezesa Rady Ministrów, rozwiązaniu parlamentu. Monarcha ma nawet prawo do wypowiedzenia wojny (lub pokoju). „Królewskie przywileje” mogą być delegowane bezpośrednio w imieniu Korony lub przekazywane ministrom, urzędnikom.
W rzeczywistości rodzina królewska takpewien ukryty wpływ na proces legislacyjny. Starsi członkowie, zwłaszcza monarcha i książę Walii (spadkobierca płci męskiej), mogą uciec się do omawiania kwestii legislacyjnych, jeśli wpływają one na ich osobiste interesy i je korygują.
Rząd Wielkiej Brytanii prowadziPremier. Musi być członkiem Izby Gmin i utworzyć rząd przy wsparciu tej struktury. W praktyce oznacza to, że lidera partii politycznej posiadającej bezwzględną większość miejsc w Izbie Gmin powołuje Prezes Rady Ministrów. Następnie wybiera ministrów do swojego gabinetu, który stanowi organ wykonawczy rządu.
Klasyczny system polityczny Wielkiej Brytanii reprezentowany jest przez trzy gałęzie rządu:
Wykonawczy - Gabinet Ministrów, który rządzi krajem i proponuje nowe ustawy.
Ustawodawstwo ustawodawcze.
Wymiar sprawiedliwości - sądy i sędziowie dbający o przestrzeganie prawa przez wszystkich.
Wszyscy ministrowie w rządzie są członkamilegislatura i niektórzy starsi sędziowie zasiadają w Izbie Lordów. Formalnie premier jest szefem wymiaru sprawiedliwości. Jest to żywa ilustracja tego, jak pragmatyczny i elastyczny jest system polityczny w Wielkiej Brytanii.
Parlament, składający się z izby wyższej (Lordowie) i izby niższej (Izby Gmin), jest organem ustawodawczym rządu Wielkiej Brytanii.
