Kto jest samolubny? I czy to źle być?

Egoizm jest cechą potępioną przez społeczeństwo: słowo to pochodzi od łacińskiego ego - „ja”. A to oznacza pragnienie osobistych korzyści. Ale czy to nie jest naturalne? Warto dowiedzieć się, kim jest egoista i czy to takie złe.

Powszechna opinia

Kiedy oskarżają kogoś o egoizm, zwykle mają na myśliże człowiek myśli tylko o sobie. I realizuje własne interesy ze szkodą dla innych, popycha wszystkich łokciami w drodze do swoich celów i „chodzi po trupach”. To właśnie jest egoista, zdaniem większości. To kochający siebie, który nie jest w stanie kochać nikogo oprócz siebie. Dlatego bierze i zabiera znacznie więcej, niż daje, i nigdy nie pomaga innym. Sensem jego życia jest stworzenie sobie jak najlepszych warunków.

Altruizm

Co za obraźliwe słowo - samolubne! Jego antonim - altruista - wydaje się być bardziej pozytywną cechą, która nie brzmi tak często. Altruista dba o innych (bezinteresownie i bezinteresownie), to znaczy łatwo poświęca swoje interesy i cele innym. Kieruje się najlepszymi motywami: współczuciem, humanizmem, miłosierdziem i tak dalej.

Walka i jedność przeciwieństw

Altruista zdejmie tylko ostatnią koszulęby pomóc twojemu sąsiadowi. Na przykład kobieta, która jednocześnie pracuje, całkowicie organizuje gospodarstwo domowe i opiekuje się dziećmi, czyli oddaje się całkowicie rodzinie. Jej samolubny mąż uważa tę sytuację za całkiem naturalną i szczerze zastanawia się, dlaczego jego druga połowa jest czasami nie w swoim rodzaju: opiekuje się nim, swoim ukochanym. Wspaniale się uzupełniają, prawda?

Ekstremalne

Nie wiadomo, czy cierpi na skrajny egoizmobiecana im samotność czy dezaprobata innych, ale z nadmiaru wszystkiego, co „złapali” dla siebie - tak. To właśnie jest egoista - wcale nie taką szczęśliwą osobą, jaką chciałby być za wszelką cenę. Jednak altruista nie jest szczęśliwszy: może wiara we własne wysokie cechy moralne pozwala mu się bronić, ale w swoim pragnieniu nieustannego dawania innym, odda samego siebie - niestety, nie nieskończony. Nawiasem mówiąc, zamiast wdzięczności prawdopodobnie otrzyma tylko tytuł pozbawionej kręgosłupa szmatki. I nawet jeśli jego ostatnia koszula nie trafi do chciwego egoisty, ale do tego samego altruisty, który doprowadził do skrajności i ubóstwa, nie przyniesie to korzyści całemu społeczeństwu: liczba ludzi bez koszuli pozostanie taka sama.

Kto jest racjonalnym egoistą?

Każda osoba ma swoje własne pragnienia ipotrzeby, aw zdrowym, rozwijającym się społeczeństwie, wszystkie muszą być brane pod uwagę i koordynowane ze sobą. Rozsądny egoizm, zwany też indywidualizmem społecznym, zakłada właśnie to: człowiek powinien spełniać własne pragnienia i osiągać swoje cele, dbać o swój dobrobyt, ale tak, aby nie naruszać interesów innych ludzi. Takie spokojne życie z pewnością przyniesie mu więcej upragnionej radości niż nieustanna walka ze wszystkimi i wszystkimi o lepsze miejsce pod słońcem. Lepiej też, żeby altruista był rozsądny i troszczył się o innych, nie tracąc własnej korzyści: może im coś dać tylko wtedy, gdy jest zdrowy, bogaty i szczęśliwy.