Życie to skomplikowana sprawa.Nie wszystko zostało uporządkowane od dzieciństwa. Aby ustawić własny rytm życia, człowiek musi się do niego dostosować. Ktoś się łamie, ale o tym porozmawiamy później, a nie w tym artykule. Ktoś nie układa drobiazgów życia na miejscu, gromadząc je w kupie śmieci z tyłu mózgu. Przynajmniej na razie nie będziemy o nich rozmawiać.
Porozmawiamy o pedantach.O ludziach, którzy zawsze dokładnie wiedzą, co będą robić przez długi czas. O ludziach, którzy ściśle przestrzegają reżimu. O tych, którzy zawsze robią wszystko dobrze. I kto dokładnie wie, jak to zrobić.
Pedanteria. Co to jest i czym jest obarczone dla innych?
Jeśli Twój dom jest ściśle przestrzeganyzasada „Wszystko, co musisz kłamać, tylko w swoim miejscu i miejscu”, jeśli w toalecie nigdy nie zabraknie papieru toaletowego i cukru w misce z cukrem, jeśli jesz lunch po południu, „I nie waż się- spóźnij się, wtedy żyjesz z pedantem. Nie ma jednoznacznych przykładów, może być wszystko, ogólna zasada jest tylko jedna: zawsze i pod każdym względem dbałości o dokładność i porządek. Odnosi się to również do komunikacji: pedantura mowy ma miejsce, gdy osoba niepotrzebnie mówi szczegółowo. Na przykład „jabłoń” zamiast „jabłoń” itp.
Najczęściej ta cecha charakteru nie jest najlepsza ipostrzegane przez innych negatywnie. Rzeczywiście, pomimo wszystkich pozytywnych aspektów (a jest to odpowiedzialność, dokładność, dokładność i punktualność), pedant pozostaje rodzajem nudy. Gorliwie przestrzegając jasnego porządku, człowiek opiera się na nim - ani rozwoju, ani ruchu.
Najczęściej sama pedanteria jest irytująca.Co to jest w istocie? Po prostu zestaw cech charakteru, które wyróżniają solidnych i dokładnych ludzi. Małostkowość i ignorancja to cechy pedanta. Nie będziesz wściekły, że położy szczoteczkę do zębów z kosmkami na północy, ale zmusi cię do tego. A jeśli go nie zmusi, ugryzie, że tego nie zrobił. Nazywa się to autorytetem pedanterii. Omówmy to bardziej szczegółowo.
Weźmy na przykład typowego pracownika biurowego.Manadżer średniego stopnia. Niech będzie pedantem. Na swoim biurku - ani jednej dodatkowej kartki papieru, od razu umieszcza każdy z nich we właściwym folderze w osobnym pliku. Nigdy nie spóźnia się do pracy, zawsze jest ubrany schludnie i schludnie we wszystkim. Świetny pracownik, prawda? Teraz wyobraźmy sobie, że nie był to zwykły urzędnik, ale szef tego biura. Jest mało prawdopodobne, aby pedant obdarzony władzą milczał na temat błędów innych pracowników.
Lub oto inna opcja dla Ciebie:kobieta, która gryzie domowników za wieczny bałagan w domu. Istnieje wiele przykładów. A sednem ich wszystkich będzie drobna, ścisła kontrola nad osobiście rozdzielonymi etapami pracy. To ogranicza nie tylko lidera, ale także podwładnego. Nawiasem mówiąc, większość osób chorych psychicznie ma taką cechę jak pedanteria. Czy to wypadek czy handel?
Jak więc traktujesz takich ludzi?Czy można jednoznacznie stwierdzić, że jest to dobre czy złe? Co to jest pedanteria? Czy agresywny sposób zajmowania innych jest podobny do faszyzmu? A może po prostu ochrona przed własnymi fobiami, czasami wykraczająca poza? Trudno jest dojść do jednoznacznej odpowiedzi, dokonać właściwego wyboru. Ale każda osoba jako osoba o wielu obliczach ma prawo się wahać. Okoliczności zadecydują.
