Wielu grzybiarzy interesuje się tym, gdzie obecnie rosnąBiałe grzyby? I nie jest to zaskakujące, ponieważ wielbiciele „cichego polowania” są pod wrażeniem tego makromycete, zwanego cudem królestwa grzybów. Dlatego pytanie „gdzie rosną borowiki” nie jest bezczynne. Każdy grzybiarz z wielką radością włoży je do swojego koszyka.
Opis
W borowikach w młodym wieku półkulisteczapka, ale z czasem prostuje się, staje się bardziej wypukła, a czasem spłaszcza. Jego średnica może sięgać 20 cm i więcej. Kolor kapelusza waha się od jasnobrązowego do ciemnobrązowego. Kolorystyka zależy bezpośrednio od miejsca, w którym rosną borowiki. W lasach iglastych czapki mają kasztanowobrązowy odcień z czerwonawym lub ciemnobrązowym odcieniem. W lasach liściastych mają bladożółty lub jasny kolor. Gama kolorów zależy również od poziomu światła. Na słońcu grzyb wydaje się opalać - jego powierzchnia staje się ciemniejsza.
U młodych grzybów warstwa rurkowa jest matowo biała. Z biegiem czasu kolor staje się lekko żółtawy, nieco z zielonkawym odcieniem. U młodych makromycetes noga jest beczkowata, jasnoszara lub jasnobrązowa. W miarę wzrostu nabiera cylindrycznego kształtu. Średnica do 7 cm, wysokość do 15 cm Miąższ jest biały, mocny, nie zmienia koloru w przerwach. Świeże grzyby nie mają określonego zapachu. Bogaty w witaminę D.
Te makromycetes są wszechobecne wlasy mieszane, liściaste i iglaste. Zbierane są od czerwca do października. Najciekawsze jest to, że można określić, gdzie rosną borowiki z określonego podgatunku, na podstawie koloru ich owocnika. Według tej cechy i „rejestracji lasów” istnieje około dwudziestu odmian makromycetes. Są więc grzyby świerkowe i brzozowe, borowiki i biedronki, a także inne. Wszystkie te makromycetes należą do najwyższej kategorii. Rosną na wszystkich glebach, z wyjątkiem torfu. W niektórych regionach grzyby te występują w bardzo dużych ilościach.
Z niektórymi borowikami tworzą mikoryzęodmiany drzew. Owocują falami. Pierwsza fala zaczyna się na początku czerwca, druga - bliżej połowy lipca, trzecia - w sierpniu itd. Plon jest inny. Zazwyczaj pierwsze zbiory są najbiedniejsze. Zbieracze grzybów uważają, że ten makromycete jest w jakiś sposób spokrewniony z czerwonym muchomorem. Tam, gdzie rośnie borowik, można również znaleźć jadowitego przystojnego mężczyznę. Ponadto biel towarzyszy muchomorowi. Jeśli ten ostatni przyniesie owoce, pojawił się borowik. To prawda, że wiarygodność tych informacji jest trudna do zweryfikowania.
Borowiki je się w marynatach,duszone, smażone, gotowane, suszone. Przygotowywane są z nich niezliczone potrawy. A jeśli świeży okaz nie różni się specjalnym zapachem (jak już wspomniano), to aromat suszonych makromycetów jest po prostu wyjątkowy. Niektórzy grzybiarze uważają, że jakiekolwiek inne użycie tego produktu jest bluźnierstwem. Nawiasem mówiąc, jeśli przez kilka godzin trzymasz suszone borowiki w lekko osolonym mleku, znów stają się świeże. Te makromycetes są dwa razy bardziej odżywcze niż kurze jaja.
