Cechy ludzi zależą od okoliczności i ilości rozumu

Tradycyjnie cechy ludzi dzielą się na dwa typy: dobre i złe, tak jak świat jest podzielony na pół przez zło i dobro.

Zastanówmy się, co jest dobre, a co złena tym świecie i gdzie przebiega granica między biegunami cech ludzkich. Na przykładzie cech charakteru, które precyzyjnie określają cechy ludzi.

Pamiętaj bajki. Dobry zwykle wygrywa. I uspokaja. Zło ociera krwawe smarki i roni krokodyle łzy, ale z pewnością potajemnie gromadzi siłę do ataku z zaskoczenia. Dobra bajka kończy się... W dosłownym tego słowa znaczeniu.Ponieważ dobro w swojej nierozcieńczonej formie z konieczności generuje zło. Co było w opowieści po ostatnich słowach - o „robieniu niezłych pieniędzy”? Możemy tylko zgadywać, obserwując otaczającą rzeczywistość.

O naturze dobra i zła

Dobre nas otyło. Robimy dobrze.Uspokajamy się, jesteśmy leniwi, jesteśmy sybarytykami. W ten sposób dobro rozwija złe cechy ludzi. A od zła, to znaczy od zła, stajemy się oczywiście bardziej aktywni, bardziej mobilni, zahartowani. Oznacza to, że zło kształtuje dobre cechy ludzi. W samej przyrodzie nie ma ani dobra, ani zła. Brudny wąż zainspirował go do Adama i Ewy, skąd przyszedł do nas, do naszych biednych głów. Każdy chce tylko dobra i więcej. Wszystko na raz. To samo w sobie jest złe. Nie lubimy zła, ponieważ jesteśmy leniwi, ale tylko źli i mogą nas wprawić w ruch.

Cywilizowany Rzym i dzicy barbarzyńcy

Upadek Cesarstwa Rzymskiego jest przykładem zławizje dobra i zła oraz dążenie do złej ścieżki. Jak to się stało, że moc, która zdobyła światową sławę, zniosła wszystkie podatki i osiągnęła dobrobyt, nagle popadła w agonię? Dąż do dobra. I nawet zrobili to na własną szkodę. Luksus, orgie, perwersje. Naród nie miał ani dyscypliny, ani zdrowia. Dzicy, prawie nieuzbrojeni barbarzyńcy zniszczyli wielką cywilizację. Oto paradoks: wszystko stało się złe tylko dlatego, że wszystko było dobre. W ten sam sposób tendencje są śledzone od złych do dobrych i odwrotnie, jeśli weźmiemy pod uwagę cechy ludzi z odrębnej grupy - subkultury. Ale jest to szczególnie widoczne na przykładzie konkretnej osoby.

Wszechstronność osobowości

Pamiętajcie historię Tołstoja.Ta sama osoba działa w dwóch twarzach: na balu - najsłodszy i najbardziej opiekuńczy tata dla swojej Varenki, a po balu - bezlitosny potwór na służbie (bicie żołnierza rękawicami). Ale zachowywał się NORMALNIE w obu sytuacjach. Która z cech jest nieodłączna? Dobry czy zły? Zło czy dobro? Dlaczego, jedno i drugie. Ta sama osoba przejawia się na różne sposoby - w zależności od sytuacji. Nie tylko ten pułkownik. Tak to wygląda. Osobowość to sprawa wielopłaszczyznowa. Tak zachowujemy się z dziećmi, inaczej z dorosłymi, z szefami i podwładnymi, nawet z kobietami i mężczyznami - każda osoba ma wiele twarzy.

Okoliczności i maski

Cechy ludzi można tylko ujawnićokoliczności. Mamy własną maskę na każdą sytuację. Asortyment jest ogromny. Nie tylko kelner w kawiarni, grzecznie uśmiechnięty i szybko opiekujący się gościem, już setki razy ćwiartował go mentalnie. Praktycznie cała wielka polityka opiera się na tym: wojnie informacyjnej ukrywającej się za humanistycznym celem, na końcu jej wysiłków wymazania całych państw z mapy. Za pięknymi hasłami - chęć zysku lub jakiekolwiek egoistyczne interesy. Tylko doświadczenie uczy nas rozpoznawać cechy ludzi.

Rozwijaj w sobie bohatera

Z jednej strony widzimy dobre cechy osoby,az drugiej - źle. A osoba jest taka sama. W każdym - całe spektrum: w skrajnej sytuacji może się nagle okazać, że odważny człowiek jest tchórzem. Nikt nie może być odważny przez cały czas, w każdej minucie. To jest samobójcze. A tchórz nagle dokonuje wyczynu - to też się zdarza. Więc karty spadły lub powstały gwiazdy. Albo dlatego, że tchórz, wiedząc o tej haniebnej przymiocie, nie odpoczywał, boleśnie kultywował w sobie małe ziarno przyszłego wyczynu.

O związkach, które wpływają na wizję

Dlatego ani dobre, ani złe cechy ludziw środku nie są sami. W każdym jest cała różnorodność postaw wobec świata - zarówno tego, który jest wewnątrz, jak i tego, który jest na zewnątrz. Nawet ze sobą osoba często nie może się zgodzić i ocenić jednego lub drugiego ze swoich działań. Co więcej - nieznajomy. Ten sam akt różnych ludzi powoduje z jakiegoś powodu inną postawę. Na przykład anegdotyczna teściowa dzieli się wiadomościami: córka, jak mówią, ma dobrego męża, daje prezenty, gotuje, opiekuje się dziećmi, a żona syna jest leniwa, zmusza dzieci do wyniesienia z ogrodu posprzątać i ugotować śniadanie w mieszkaniu.

Wniosek

Każda osoba jest jak cały świat. I najprawdopodobniej ci, o których jeszcze nie dodaliśmy opinii, po prostu nie mieli okazji się ujawnić. Chociaż może tak będzie najlepiej.