Znany polityk, premier Izraela Benjamin Netanjahu urodził się 21 października 1949 roku w rodzinie historyka Benziona Netanjahu (Mileikovsky) i Cili.
Młode lata
Benjamin miał brata, Yonatana Netanjahu, który zginął w czasie akcji ratowania zakładników w Entebbe. Jego drugi brat, Ido, który jest najmłodszy, jest radiologiem i pisarzem.
Benjamin Netanyahu ukończył MIT (Massachusetts) iHarvard (architektura I stopnia, ekonomia, administracja biznesowa). Binyamin służył w wojsku, w prestiżowej jednostce dywersyjno-wywiadowczej Sztabu Generalnego. Był kapitanem i dowódcą grupy bojowej. Występuje w niektórych tajnych kampaniach.
Polityk jest autorem prac nadtematy społeczno-polityczne, twórca rozwiązania problemów terroru (Yonathan Institute). Od 1982 do 1984 był konsulem generalnym Izraela w Stanach Zjednoczonych, od 1984 do 1988 - ambasadorem ONZ. W latach 1988-1990 był wiceministrem spraw zagranicznych, 1990-1992 wiceministrem w rządzie, przywódcą partii Likud, aw 1993 szefem opozycji. W 1996 roku w wyborach na szefa rządu Netanjahu został wybrany na stanowisko premiera kraju. Netanjahu był trzykrotnie żonaty. Jego córka Noah urodziła się w pierwszym małżeństwie z Michałem, a dzieci Yair, Avner urodziły się z małżeństwa z Sarah Ben-Artsi.
Działalność polityczna
Benjamin Netanyahu, którego biografia jest znanaco drugi mieszkaniec Izraela zbudował nową formę relacji z Palestyńczykami, która polega na wzajemnym wypełnianiu zobowiązań i zerwaniu współpracy z naruszeniem tej zasady. Udało mu się zawrzeć z Palestyńczykami porozumienie w sprawie Hebronu w 1997 r., W wyniku którego przekazano im 80% miasta.
W 1998 roku z udziałem prezydenta USA BillaClinton, znalazł kompromis z Jaserem Arafatem, w wyniku którego Palestyńczycy mogli zdobyć 13% Judei w Samarii. Były to obszary sąsiadujące z miastami palestyńskimi, a także obszary z dużą populacją palestyńską.
Benjamin Netanyahu obsługiwany bezpłatnieprzedsiębiorczość, w wyniku tej polityki, zaczął zmieniać system całego opodatkowania ludności i redystrybucji świadczeń państwowych. Jako minister finansów rozwijał ten kierunek polityczny.
Po rezygnacji
Za jego panowania gospodarczyi oddziały międzygminne. W 1999 roku Benjamin Netanyahu, którego zdjęcie zostało zamieszczone w artykule, przegrywa wybory na rzecz Ehuda Baraka i ogłasza odejście z polityki. Następnie aktywnie wykłada na uniwersytetach amerykańskich, w sporach politycznych wypowiada się z pozycji zwykłego obywatela swojego kraju. W 2001 roku odmówił udziału w wyborach na stanowisko premiera z powodu odmowy rozwiązania się Knesetu. Zapowiada też powrót do polityki przed wyborami w 2003 roku, ale przegrywa z Sharonem w wyborach na lidera partii Likud. Następnie Sharon mianuje Binyamina ministrem, szefem stosunków z zagranicą, a następnie, po wyborach w 2003 r., Ministrem finansów.
Minister finansów
Netanjahu w tej pozycji kontynuuje różnereformy gospodarcze, które silnie dotknęły ubogich w społeczeństwie. W 2005 roku, przed realizacją planu wycofania się, Benjamin Netanjahu na znak protestu opuścił rząd i został liderem wewnętrznej opozycji partyjnej. W 2005 roku Sharon i jego zwolennicy opuścili Likudę i zaczęli tworzyć partię Kadima. W wyborach na szefa Likudu zwyciężył i został szefem partii Benjamin Netanjahu, kandydat na stanowisko premiera.
W 2006 roku Likud otrzymał około 12 mandatów wwyborach i odmówił przyłączenia się do bloku Ehuda Olmerta. Po utworzeniu rządu Netanjahu zostaje wybrany na lidera opozycji. Benjamin Netanjahu jest wysoko ceniony jako kandydat na stanowisko premiera w sondażu na stanowiska społeczne po wojnie w Libanie. Podczas swojej kadencji Netanjahu wypowiadał się we wszystkich głównych kwestiach będących przedmiotem zainteresowania, a także na innych forach publicznych.
Zajęcia imprezowe
W wyborach parlamentarnych w 2009 r. blokLikud, na czele którego stanął Benjamin Netanjahu, zajął 2. i 27. miejsce w parlamencie. Prezydent Shimon Peres polecił Benjaminowi Netanjahu ustanowić nowy rząd. Następnie Netanjahu zaprasza Tzipi Livni do przyłączenia się do rządu jedności narodowej. Głównym powodem niezgody Liwni na wejście do rządu była odmowa Netanjahu włączenia programu „2 kraje dla 2 narodów” do głównych dokumentów rządu.
Nowy rząd, który został utworzonyNetanjahu stał się jednym z największych w historii Izraela. Rząd składa się z trzydziestu ministrów, dziewięciu deputowanych z różnych partii. To rzeczywiście innowacja wprowadzona przez premiera.
Stosunki międzynarodowe
W marcu 2009 r. podczas tworzenia nowegoHillary Clinton przybyła do Izraela jako sekretarz stanu w administracji Baracka Obamy. Podczas wizyty pani Clinton skrytykowała zniszczenie arabskich mieszkań w Jerozolimie, do czego na próżno wzywała. Pomimo różnic z Hillary Clinton, która opowiadała się za utworzeniem państwa i koalicji palestyńskiej, Benjamin Netanjahu sprzeciwił się przyznaniu ZNP niepodległości. W odpowiedzi Hillary Clinton powiedziała, że Stany Zjednoczone będą współpracować z każdym przywództwem, o ile będzie reprezentować wolę narodu izraelskiego.
Netanjahu jest pierwszym premierem w Izraelu,który urodził się po ogłoszeniu niepodległości tego kraju. W 2013 roku przeszedł operację i usunął przepuklinę. Jednak Benjamin Netanjahu, którego choroba na kilka dni wytrąciła go z porządku politycznego, szybko zrehabilitował się i wznowił pracę.
Obecnie premier aktywnie decyduje o państwiesprawy zarówno wewnątrz kraju, jak i polityki zagranicznej. Ostatnio wypowiadał się na temat sytuacji na Ukrainie iw Syrii, odbył spotkania i rozmowy telefoniczne z przywódcami innych państw i krajów, m.in. Władimirem Putinem.
