1961 rok. Wiersz „Kraj ojczysty” został napisany. W szpitalu w Leningradzie w ostatnich latach życia poety, z epigrafem z jej wiersza.
Dlaczego ziemia
Analizę wiersza Achmatowej „Ojczyzna” należy rozpocząć od odpowiedzi na pytanie: „Dlaczego jest to ojczyzna, a nie kraj, nie Rosja?”
Wiersz napisany na dwudziestą rocznicę początkuII wojna światowa Ale Anna Andreevna nie pisze o kraju, ale o swojej ojczyźnie, żyznej glebie - pielęgniarce. W latach sześćdziesiątych tradycja kultu ziemi pozostała w przeszłości, ale Anna Andreevna była pewna, że pamięć etniczna wciąż żyje w duszach ludzi. I tak, „to brud na kaloszach”, ale bez niego Rosja nigdzie nie pójdzie. Ten brud nas karmi i zabiera w siebie pod koniec naszej życiowej podróży. Linie poety mają sens. Nie trzeba ode, aby położyć ziemię, wystarczy pamiętać, że jest to część naszej ojczyzny.
Temat ojczyzny zawsze brzmiał w poezji AnnyAndreevna. To nie było tylko nabożeństwo, ale służba ojczyźnie, pomimo wszelkich prób. Achmatowa zawsze była z ludźmi. Niedaleko. Razem Nie patrzyła na rodzimych ludzi jak inni poeci.
Dlaczego nie Rosja, ale ziemia?Ponieważ poetka postrzega swoją ojczyznę nie jako kraj, ale jako ziemię, na której się urodziła i mieszka. Nie akceptuje systemu politycznego, represji i wojny. Ale kocha swoją ojczyznę, ludzi, z którymi żyje, i jest gotowa znosić z nimi wszystkie trudy.
Pisała o tym już w 1922 roku.„Nie jestem z tymi…” – to właśnie z tego wiersza zaczerpnięto ostatnie linijki do epigrafu. I mimo wszystko przez cztery dekady jej stosunek do ojczyzny się nie zmienił. A w ciągu tych 40 lat wydarzyło się wiele tragicznych wydarzeń, zarówno w jej losach, jak i losach kraju.
Znaczenie fabuły
Analiza wiersza Achmatowej „Ojczyzna” nie jestmoże być kompletna, jeśli nie znasz historii życia poety. Nie sposób zrozumieć, jak trzeba było być odważnym i oddanym, aby nie porzucić jej słów i przekonań sprzed czterdziestu lat, jeśli nie wiadomo, czego przez te lata doświadczyła.
Analiza wiersza A.Achmatowa „Ojczyzna” nie powinna zaczynać się w tradycyjny sposób - z analizą rymów i innych rzeczy nie zadziała. I powinieneś zacząć od tego, co wydarzyło się przed napisaniem tego wiersza w życiu „Anny całej Rosji”, jak nazywali ją jej współcześni. Wtedy tylko głęboki sens dzieła stanie się jasny, cała gorycz i cały patriotyzm w to włożony.
W 1921 roku Anna Andreevna dowiaduje się, że jej ukochana osobaprzyjaciel opuszcza Rosję. I tak reaguje na odejście ukochanej osoby: pisze „Nie z tymi, którzy porzucili ziemię”. Wiersz napisany w następnym roku i włączony do zbioru Anno domini. W tym wierszu uraza, złość i w pełni wskazana postawa obywatelska. Pozycja, która powinna była się zmienić w związku z kolejnymi wydarzeniami, tylko się umacnia.
Życie między dwoma wierszami
Od 1923 do 1940 r. Anna Andreevna nie została opublikowana.I to dla niej trudne. Została poddana represjom pośrednim. Ale to nie było najtrudniejsze. W 1935 r. aresztowano jej syna Lewa. A także jej mąż, ale wkrótce został zwolniony. A Lew Nikołajewicz został ponownie aresztowany po krótkim zwolnieniu. Przez pięć lat Achmatowa żyła w napięciu i strachu - czy jej syn zostanie ułaskawiony, czy nie.
W 1940 r. pojawia się wiatr nadziei; poetka może publikować, część osób zostaje zwolniona ze stalinowskich obozów. Ale w 1941 wybucha wojna. Głód, strach, ewakuacja.
W 1946 roku, kiedy uścisk pozornie się rozluźniłcenzura, Anna Andreevna została wydalona ze Związku Pisarzy i zabroniono publikowania swoich zbiorów. W rzeczywistości jest pozbawiona środków do życia. W 1949 roku syn Anny Andreevny został ponownie aresztowany i znowu stała w kolejce z paczkami.
W 1951 został odrestaurowany w Związku Literatów.W 1955 r. bezdomnemu poecie przydzielono mały domek we wsi Komarowo koło Leningradu, po tym jak w marcu 1952 r. został eksmitowany z Domu Fontann. Jednak nie spieszą się z wydrukowaniem. A od kilku lat wiersze Achmatowej publikuje samizdat.
W maju 1960 zaczyna się Anna Andreevnanerwoból międzyżebrowy, przechodzi kilka zawałów serca, w szpitalach zaczynają się ciężkie próby. I w tym stanie jest w szpitalu w momencie pisania „Ojczyzny”. Jaką wolę i oddanie trzeba było posiadać, aby ponieść wszystkie straty swoją miłość do ojczyzny i nie zmienić swojej pozycji obywatelskiej.
Tradycyjna analiza wiersza Achmatowej „Ojczyzna”
Ta praca dotyczy miłości do ojczyzny, alenie ma w nim słowa „miłość”. Analizując wiersz Achmatowej „Ojczyzna”, łatwo zrozumieć, że jest on celowo wykluczony. Wiersz jest skonstruowany w taki sposób, że nawet bez tego słowa ujawnia całą miłość do ojczyzny. W tym celu stosuje się pracę dwuczęściową, co wynika ze zmiany rozmiaru.
Zmiana rozmiaru jest natychmiast widoczna, gdyanalizujesz wiersz „Ojczyzna”. Achmatowa jasno wszystko zweryfikowała. Iambic sześć stóp - pierwsze 8 linii. Co więcej, przejście do anapesty jest trójkołowe, a potem trójkołowe. Yamb to zaprzeczenie tego, co nie mieści się w rozumieniu miłości poetki. Anapest to zestawienie prostej definicji. Człowiek jest częścią ziemi, a wolność uważania go za swoją to miłość.
Należy również zwrócić uwagę na znaczenie samego słowa„Ziemia”, analizując wiersz „Ojczyzna”. Achmatowa używała ich w parach. Wiersz ma dwa znaczenia. Pierwsza to miejsce, w którym żyjemy i umieramy, miejsce, którego nie wolno opuścić, bez względu na to, co się stanie. Drugi to ziemia, kurz, „chrupanie na zębach”. Tutaj wszystko jest proste. A epitety („obietnica” itp.) i słownictwo „dekoracyjne” („reedycja”, „kadzidło”) pozostają w pierwszej, jambicznej części. Druga część składa się z języka ojczystego, bez epitetów. Wszystko jest o wiele prostsze, ale głębsze. Prawdziwa miłość nie potrzebuje patosu.
