Od 4 listopada do 4 grudnia 2015 rW Centralnej Sali Wystawowej Moskwy odbyła się tematyczna wystawa sztuki. Ekspozycja nosiła tytuł „Romantyczny realizm, malarstwo radzieckie 1925-1945”.
Szum
Oczywiście temat spuścizny Związku Radzieckiegozawsze miał charakter kontrowersyjny i kontrowersyjny. Możesz odnosić się do tego czasu na różne sposoby. Wystawa w Manege „Romantic Realism” nie była wyjątkiem. Niektórzy krytycy zarzucali jej zawoalowaną sympatię dla jednego z najkrwawszych okresów radzieckiej historii, inni doceniali chęć nadania sztuce tamtej epoki nowego oddechu.
Jednak jak każda inna sztuka,romantyczny realizm jest częścią opowieści i zasługuje na to. Poszukiwanie nowego spojrzenia na znaną każdemu kulturę agitacji prawdopodobnie nigdy nie straci na aktualności. Tym razem organizacją wystawy poświęconej tematyce sztuki radzieckiej zajęło się Państwowe Centrum Muzealno-Wystawowe „ROSIZO” przy wsparciu Ministerstwa Kultury. Głównym celem tego projektu było wizualne ukazanie istoty radzieckiej propagandy i zapewnienie społeczeństwu możliwości obejrzenia wybranych dzieł z tego okresu.
Wystawa
Oczywiście na tej ekspozycji możnapoznaj twórczość prawdziwych gigantów epoki stalinowskiej - znanego Izaaka Brodskiego, reżysera i scenarzysty Siergieja Gierasimowa, utalentowanego malarza Aleksandra Łaktionowa. Ale obrazy były prezentowane na wystawie „Romantyczny realizm” i mniej znane, ale nie mniej utalentowane osobowości - radziecki malarz i rzeźbiarz Alexander Deineka, artysta Alexander Labas - główni przedstawiciele romantycznego realizmu. Nie omieszkali wystawić dzieł rosyjskich artystów Wasilija Kupcowa, Mikołaja Denisowskiego i wielu innych postaci Związku Radzieckiego.
Wysłać
Najciekawsze w tej wystawie jest to, w którymwarunki, które przeszła. „Romantyczny realizm” otworzyła się równocześnie ekspozycja poświęcona prawosławnej Rosji. Oczywiście tematy obu wystaw są diametralnie różne. Jeśli romantyczny realizm gloryfikuje ducha radzieckiej przeszłości, to duchowe spojrzenie na ten temat poddaje w wątpliwość wszystkie rzekome „osiągnięcia” okresu stalinowskiego. Przez pryzmat prawosławia historia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich ukazana jest jako walka, nędza, terror i cierpienie oraz cierpliwy lud żyjący w wyjątkowym państwie. To opowieść o tym, jak kraj miał pecha do swojego władcy, bezwzględnego i krwawego tyrana. Wystawa duchowa nie miała jednak na celu rewizji historii ani jej przedstawienia we własnej interpretacji. Głównym zadaniem niemal każdego ruchu religijnego jest wywyższanie męczenników. W tym przypadku byli to ludzie radzieccy.
Wystawa prawosławna nie dążyła do zmatowieniakultura Związku Radzieckiego. Niemniej jednak wywarła wrażenie i rzuciła cień na wystawę „Romantyczny realizm”. Zdjęcia w sąsiednich pokojach mają zupełnie odwrotny charakter - kolorowe, jaskrawe, wesołe szkice, wesoły wesoły śmiech ludzi. Wydaje się, że świetlana przyszłość wylewa się z płótna. Więc gdzie jest prawda? Po której stronie jest prawda? Czy jest jakaś inna opinia niż te? Pojawia się wiele pytań, na które nie sposób odpowiedzieć.
Spektakl
Oto one, same płótna, wystawa na arenie„Romantyczny realizm”. Zwykłemu człowiekowi trudno sobie wyobrazić, a nawet trudno uwierzyć, że te pełne radości i światła obrazy powstały w czasie, gdy Czekiści strzelali do niewinnych ludzi w piwnicach bez procesu i śledztwa, a także w kołchozach i fabrykach tysiące ludzi. pracowników próbowało wykonać inny plan. Czy więc tekst pisany odpowiada rzeczywistości? Po obejrzeniu zdjęć każdy musi sobie odpowiedzieć na to pytanie.
Organizatorzy wystawy oferują gospodarzasztuka epoki stalinowskiej jako hołd dla przeszłości, jako pięknie uchwycone niespełnione marzenia o wspólnej przyjaznej szczęśliwej przyszłości, standardzie społeczeństwa i państwa. Dlatego wystawa nosi dumny, senny tytuł „Romantyczny realizm”. Z niektórych płócien z szacunkiem patrzą na nas wybitne osobistości i postacie polityczne, jak Stalin czy Woroszyłow. Nieco dalej od ścian centrum wystawienniczego, pełnego energii i witalności, na zwiedzających żarliwie przyglądają się gimnastycy i sportowcy. Nieco dalej - majestatyczna architektura tamtych czasów, zbudowana lub wymyślona. Jeśli nie pamiętasz historii, widok jest bardzo imponujący. Wszystko jest w najlepszych tradycjach stalinowskiej propagandy.
Wnioski
Żaden z organizatorów nie odrzuca męczennikahistorii własnego stanu, ale nie zaprzecza, że taka przeszłość może i powinna być dumna ... A malowanie jest potrzebne, aby się nią cieszyć, nawet jeśli nie do końca opisuje sytuację. Tak czy inaczej, romantyczny realizm jako trend w kulturze ma prawo istnieć. Trzeba tylko pamiętać, że nie wszystko, co leży na powierzchni, jest proste. Jak w tym przypadku.
