Charles Rennie Mackintosh to człowiek, który wniósł ogromny wkład w rozwój wzornictwa, twórca unikalnego stylu architektonicznego i najwybitniejsza postać architektury XIX wieku.
Narodziny legendy
Przyszły założyciel stylu Art Nouveau pojawił się naświatło w rodzinie policjanta w mieście Glasgow 7 czerwca 1868 r. Warto zauważyć, że przyszły wielki architekt urodził się w mieście będącym dziedzictwem kulturowym Szkocji i nie będąc stolicą, pełni ogromną rolę finansową, biznesową i kulturalną. W chwili narodzin dziecka nikt nie mógł sobie wyobrazić, że za kilkadziesiąt lat stanie się kolejną sławną osobą, z której miasto Glasgow będzie dumne. Pierwsze przesłanki do tego pojawiają się w wieku 5 lat, kiedy dziecko poświęca dużo czasu malowaniu, a w szczególności rysowaniu kwiatów. Rodzice mocno poparli zainteresowanie Karola i dzięki nim wstępuje do szkoły artystycznej, która specjalizuje się w jego hobby.
Styl Glasgow
Przez cały okres szkolenia Macintoshpróbował wymyślić nowy język graficzny, niepowtarzalny, żywy i niezapomniany. Dzięki tej obsesji nieustannie szkicuje naturalne formy, wzory i wszelkiego rodzaju przedmioty, które przyciągają jego wzrok. Po chwili zauważa, że jego koledzy praktykujący mają podobne nawyki i hobby, jednoczą się w grupie „Cztery”, z którą będzie rozwijany „styl Glasgow”, ale kreatywne pismo każdego członka grupy pozostaje indywidualne.
Od tego momentu rozwój wspólnegoprace, różne meble, plakaty i inne elementy wyposażenia wnętrz. Charles Rennie Mackintosh wzbogaca swój twórczy świat, przejmuje cechy stylu od innych członków grupy, aw 1895 r. odbędzie się jego pierwszy występ na wystawie sztuki jako plakacista. Jednak nadal jest wierny twórczości architektonicznej, w przeciwieństwie do innych członków grupy, którzy nie podzielają jego poglądów.
Pierwsze sukcesy
W 1900 roku Mackintosh Charles poślubia MargaretMacDonalda. W tym małżeństwie pozostanie do końca życia, ze względu na ukochaną, ryzykuje swoją pracą i swoimi koneksjami. Związek okazał się dość płodny, ponieważ jego żona ma specjalizację witrażu i malarki, a także ma szeroki wachlarz zainteresowań. Staje się muzą Karola i razem tworzą setki wnętrz.
W tym samym roku McIntosh Charles uczestniczy w wystawiew Turynie, gdzie tworzy Pawilon Szkocki. Każdy członek grupy „Cztery” otrzymuje zaproszenie do udekorowania pokoju na wystawie w Wiedniu, która w tym czasie była awangardą awangardową. Eksponaty na wystawie cieszą się ogromnym sukcesem i szybko znajdują nabywców. Książę Rosji Siergiej Aleksandrowicz zaprasza Macintosha do Moskwy. Glasgow zyskuje na popularności. Monachium, Drezno, Budapeszt i wiele innych miast rozpoznaje go jako styl, wielcy architekci aktywnie wykorzystują go w swoich pracach. Charles bierze udział w Moskiewskiej Wystawie Architektury, gdzie zaskakuje publiczność i wywołuje u wszystkich entuzjastyczne i pełne emocji recenzje. Wielcy ówcześni architekci przepowiadali mu wspaniałą twórczą przyszłość.
Kwitnienie kreatywności
Charles Mackintosh, którego biografia jest interesującawspółcześni, zostaje jedynym członkiem grupy „Cztery”, który poważnie zajmuje się architekturą i ma zamówienia w Glasgow. Lata 90. XIX wieku – rozkwit miasta we wszystkich planach. Miasto Glasgow staje się handlowym i biznesowym centrum kraju. To warunkuje rozwój ożywionego życia kulturalnego i stwarzanie możliwości dla artystów. Macintosh tworzy swój pierwszy projekt - „Mayak”, który jest na specjalne zamówienie tamtejszego wydawnictwa.
Szkoła Sztuki w Glasgow Glasgow
Kariera Macintosha nabrała rozpędu po ogłoszeniukonkurs na projekt budynku Glasgow School of Art, którego zwycięzcą został McIntosh Charles. Ta praca była prosta i rutynowa. Brak pieniędzy odegrał rolę w budowie, którą postanowiono podzielić na dwie części. Część północna została otwarta w 1899 roku, a zachodnia w 1907 roku. To właśnie tym razem staje się najbardziej produktywna dla architekta, który próbuje też siebie jako projektant. Po zakończeniu budowy różnica między dwiema częściami budynku staje się oczywista, późniejsza okazała się bardziej progresywna i „efektowna”. Macintosh zyskuje reputację utalentowanego artysty.
Dom na wzgórzu
Sukces idzie za Karolem depcząc po piętach, a w 1902 r.rok temu zaczyna projektować własny dom, Hill House ("Hill House") Macintosh. Lokalizacja domu jest idealnie dopasowana: orientacja na punkty kardynalne, organiczne umiejscowienie w krajobrazie. Pełna kontrola nad projektem, osiągnięta dzięki bliskiej znajomości z klientami, pozwoliła na najśmielsze eksperymenty. Patronat Catherine Cranston, właścicielki sieci herbaciarni w całym mieście, pozwolił jej nie ograniczać się w finansach. Macintosh jako pierwszy używa szablonów do dekoracji wnętrz. Hill House to najbardziej kreatywny i matematycznie przemyślany projekt architekta. Powstały styl był wcześniej używany tylko w domu pary Macintosh, gdzie eksperymentowali z rozmieszczeniem i kolorystyką pokoi „męskich” i „żeńskich”.
Zgodnie z zamysłem architekta pierwsze piętro powinno:używane tylko przez kobiety, pokoje męskie i inne pokoje gościnne znajdują się powyżej. Pokoje de Luxe wykonane są w unikalnym stylu, który organicznie wpisuje się w ogólną koncepcję projektu domu. Przestronne okna, fryz wykonany z kolorowego szkła i nałożony na białe ściany, szkło ołowiowe używane do produkcji podwójnych drzwi ze srebrnymi zdobieniami, fioletowe odcienie foteli i sof z eleganckimi wysokimi oparciami.
Racjonalizm autora
Talentem Karola była umiejętność przemyśleniaplan architektoniczny i koncepcja projektowa wraz ze wszystkimi drobnymi szczegółami funkcjonowania obiektu. To dzięki pragnieniu maksymalnego racjonalizmu w swoich pomysłach McIntosh Charles zainteresował się nowoczesnymi technologiami i materiałami, które aktywnie wykorzystywał w swoich pracach. Dzięki temu stał się innowatorem, który nie bał się łączyć betonu z kostką brukową, używać lustra i stali, ale jego największym osiągnięciem było zastosowanie w swojej pracy plastiku.
Styl magnacki tkwiący w średniowiecznych zamkachSzkocja mocno utknęła w głowie Mackintosha i to na nim kierował się przy projektowaniu swoich prac. Architektura Włoch i Grecji, wykorzystywana w jego czasach w Szkocji, nie zakochała się w autorze, gdyż jego zdaniem nie pasowała do tamtejszego klimatu. Funkcjonalizm z powodzeniem połączono z romantycznymi wizerunkami budowli, dzięki czemu stały się one tak ukochane przez architekta.
Koniec wielkiego mistrza
1914 staje się rokiem depresji z powoduzerwanie partnerstwa z Honeyman. Rozpoczyna się trudny okres, który rodzi wiele plotek o architektu. Ktoś mówi, że pije, ktoś - że nie może znaleźć nowych klientów ze względu na swój charakter. Karol w tym okresie nie komunikował się z nikim i myślał o przeprowadzce do Wiednia, ponieważ możliwości jego ojczyzny wyczerpały się, a jego autorytet w Austrii był znacznie większy niż w Glasgow. Plany upadają wraz z wybuchem II wojny światowej. Macintosh przeniósł się do Suffolk, gdzie stworzył serię akwareli. Ze względu na swoją kreatywność zostaje aresztowany pod zarzutem szpiegostwa. Po chwili udaje mu się obronić swoją niewinność i zostaje zmuszony do przeniesienia się do Londynu.
Poszukiwania pracy zakończyły się niepowodzeniem z powodunadmierne ambicje Charlesa Mackintosha, który szukał pracy odpowiadającej statusowi. Świat architektoniczny Londynu uznaje „szkołę Glasgow” za przestarzały styl i zwraca uwagę na klasykę. Charles Rennie Mackintosh zajmuje się projektowaniem, rozwojem mebli, realizuje różne zamówienia na opracowanie szkiców tkanin. Ale to nie mogło trwać dalej i było jasne, że konieczne jest robienie rzeczy, które mogą przynieść więcej dochodów i przyjemności. Charles tworzy serię krzeseł, projektuje zegarki, lampy, kominki i stoły. Jego rzeczy wyprzedzają swój czas, są jak linie przypominające uderzenie bata, geometryczne i funkcjonalne, jak najbardziej śmiałe współczesne rozwiązania. Jego linia produktów odnosi sukcesy, ale wciąż nie ma zdolności do budowania, dlatego tworzy serię obrazów.
Designerskie meble Charlesa Mackintosha
Znany do dziś model krzesła ekscytujeświadomości wielu ludzi, którzy kupili fotel Macintosha. Bardzo wysokie oparcie, proste nogi i trapezowe siedzisko sprawiają wrażenie antycznego i niezwykle stylowego. Mimo to krzesło jest niezwykle proste: stolarka o prostej konstrukcji. Dopracowanie i dopracowanie najdrobniejszych szczegółów to klucz do wyrafinowania produktu końcowego. Zabawa kolorem, materiałem i naturalnymi walorami drewna pozostawiła niezatarty ślad w historii. Do dziś meble te cieszą się popularnością.
Ostatnie lata życia Charlesa Rennie McIntosha
Narastają rozczarowania architektaRok XX to rozwój architektury Niemiec, podczas gdy styl Macintosha odchodzi w przeszłość, najważniejsze dzieła mistrza przestają być przedmiotem zainteresowania publiczności. Charles przenosi się na południe Francji, gdzie spędzi ostatnie lata swojego życia przed śmiercią w Londynie w 1928 roku.
Rozczarowania architekta Charlesa Mackintosha byłyświetnie, a za życia nie otrzymał tak dużej odpowiedzi, na jaką zasługiwał. Wiele jego prac jest nadal aktualnych, niektóre są wykorzystywane, inne są dziedzictwem kulturowym kraju. Meble wykonane według jego projektów cieszą się dużą popularnością, a jego metody projektowania są aktywnie wykorzystywane we współczesnym świecie. Jak to często bywa, sława i uznanie znalazły swojego właściciela dopiero po jego śmierci. Dziś to jedna z najwybitniejszych postaci w historii architektury.
