Trudno sobie wyobrazić typowy ukraiński krajobrazczy rosyjska wioska z XIX wieku bez glinianych garnków i dzbanów, które wieszano do suszenia na słupkach ogrodzenia. We wsiach rosyjskich gliniane miski, miski i kufle do mleka najczęściej nazywano „krynką”. Co to jest i jaka była technologia produkcji takich potraw? Porozmawiamy o tym wszystkim i zakresie zastosowania krynok w naszym artykule.
Krynka - co to jest?
W Rosji od dawna rozważano ceramikęsymbol życia na wsi. Większość potraw gotowano w piekarniku, a do tego najlepiej nadawały się gliniane garnki. Te same naczynia były również używane do przechowywania mleka, śmietany i innych naturalnych produktów. Nazwa takich garnków i dzbanów wykonanych z gliny jest bardzo prosta - garnek.
Co to jest, dzisiaj niewiele osób zrozumie, kiedy usłysząto jest przestarzała nazwa. W rzeczywistości garnek jest glinianym naczyniem z szerokim obrzeżem, węższą szyjką i kulistym kształtem w dolnej części. Krynka została zaprojektowana w taki sposób, aby można było ją łatwo uchwycić ręką w wąskiej części. Na zewnątrz takie naczynia są bardziej jak zwykły dzban, ale bez uchwytu i bez pokrywki. Wysokość garnka ok. 20 cm, średnica w najszerszym miejscu nie przekracza 13 cm Objętość naczyń 1-2 litry.
Technologia produkcji
Dwieście lat temu wytwarzano ceramikękoło garncarskie. Do wyrównania ścian gotowego naczynia użyto drewnianego noża i mokrej szmatki. Naczynia suszono przez 24 godziny w temperaturze pokojowej, a następnie przez kolejne 3-4 dni w piecu, aby uzyskać pożądany odcień naczyń. Tak powstał garnek.
Co to jest, można zrozumieć przez cechęprojekty naczyń kuchennych. Chociaż w tym czasie było kilka jego form. Niektóre doniczki przypominały raczej garnki o delikatnie zakrzywionym kształcie i szerokiej, otwartej krawędzi. Inne garnki wyglądały bardziej jak dzbanki, które służyły do przechowywania mleka i śmietanki.
Gliniany garnek: zastosowanie
Głównym przeznaczeniem krynki było przechowywaniemleko: świeże i zimne. Ze względu na porowatą strukturę naczyń glinianych żywność wydaje się w niej „oddychać”, dzięki czemu dłużej pozostaje świeża. Dzbanek postawiono na stole i używano do gotowania pieczonego mleka w piekarniku.
Przyczynił się do tego specjalny projekt kanistraosadzenie śmietanki w wąskiej części dzbanka. Tutaj można je było łatwo zebrać do późniejszego przygotowania śmietany i masła. Krynka robiono bez przykrywki, gdyż naczynia przykrywano tylko gazą lub bawełnianą szmatką.
