Wyjątkowa dziedzina zastosowania spokojnego atomuto flota lodołamaczy. Jego niezaprzeczalna zaleta została udowodniona w trudnych warunkach polarnych rosyjskiej Arktyki. W ostatnich latach rząd obrał kurs mający na celu ustanowienie taktycznej i strategicznej przewagi na wodach Oceanu Północnego. Umocnienie pozycji północnego szlaku morskiego, doprowadzenie go do konkurencyjnej pozycji z Kanałem Sueskim to nie tylko szansa, ale także obowiązek naszych lodołamaczy. Rozwój pól szelfu arktycznego dyktuje nowe warunki dla rozwoju bazy lodołamaczy w Rosji. Cztery działające lodołamacze o napędzie atomowym, jeden kontenerowiec o napędzie atomowym i dwa lodołamacze Projektu 2220 Arktika, zwodowane już w Baltic Shipbuilding Plant, to jedyna na świecie flota lodołamaczy, której zazdroszczą już nasi arktyczni sąsiedzi. I stawia szach i mat w drużynie do dominacji na wodach północnych. Działające lodołamacze o napędzie atomowym Vaigach i Taimyr to główne jednostki pływające tej flotylli.
Pokojowe i militarne znaczenie
Według niektórych szacunków w rosyjskiej części Arktykina świecie znajduje się około 40% światowych zasobów ropy i gazu. Platforma szelfowa tylko na Morzu Peczora (Prirazlomnaya) jest już gotowa, aby zwiększyć wydobycie ropy do 400 tysięcy ton. Północna Droga Morska jest o 20 dni krótsza niż egipska (17 dni w porównaniu z 37), co otwiera rynki energetyczne Pacyfiku dla naszych nośników energii. Ponadto nowoczesne rakiety międzykontynentalne wystrzelone z neutralnych wód Arktyki dotrą do naszej stolicy za piętnaście minut. Biorąc pod uwagę te fakty i roszczenia sąsiadów o złoża kopalin, Rosja musiała być w pełni uzbrojona w obronie swoich interesów w tej strefie. To tutaj lodołamacze o napędzie atomowym Vaigach, Taimyr i kontenerowiec Sevmorput dadzą naszemu krajowi niezbędne przewagi.
Historia lodołamaczy o napędzie atomowym
Krajowa flota lodołamaczy zaczyna się odpierwszy statek o napędzie atomowym "Lenin", który został oddany do użytku 03.12.1959. Od tego czasu Północny Szlak Morski zyskał znaczenie krajowej północnej arterii transportowej. Całoroczną żeglugę na tej trasie otworzył lodołamacz o napędzie atomowym „Arktika” w 1975 roku. Powstanie kompleksu przemysłowego w Norylsku, całorocznym porcie Dudinka, potwierdziło rozwój żeglugi lodołamaczowej w Rosji.
Co mamy dzisiaj
Historycznie Rosja zawsze zamawiała dużoróżne lodołamacze - parowe i olejowe. Obecnie w strefie arktycznej działa 39 statków z silnikiem Diesla o różnej pojemności. Ale atomowe potwory z lodowych połaci to kosztowna przyjemność i nigdy nie było ich wiele. Lista królów północy nie zajmie dużo miejsca.
- Lodołamacz o napędzie atomowym "Lenin" - pierwszy na linii projektu„Arktika” i pierwszy na świecie statek nawodny o napędzie atomowym. Jest słusznie uważany za ojca wszystkich lodołamaczy w Rosji z reaktorami jądrowymi. Działał przez 30 lat (1959-1989), a dziś jest muzeum zwycięstw lodowych w Murmańsku.
- Projekt „Taimyr” - dwa lodołamacze ze zmniejszonązanurzenie, które umożliwia żeglugę w ujściach rzek północnych. Moc lodołamaczy na szybach wynosi 35,5 MW, wyporność 21 ton. W służbie są zarówno „Taimyr”, jak i „Vaygach”.
- Statek transportowy do łamania lodu "Sevmorput" -największe pod względem wyporności (prawie 62 tys. ton) istniejących lodołamaczy. Samodzielnie pokonuje lód o grubości do jednego metra. Po zaplanowanych naprawach w 2016 roku wraca do użytku.
- Największy projekt „Arktyka” - sześćstatki atomowe o mocy 55 MW, które są w stanie przedrzeć się przez lód o grubości trzech metrów. Wyporność też nie jest mała - 23 tony. Uderzającym przedstawicielem tego projektu jest legendarny lodołamacz Arktika (projekt 10520), który w 1977 roku jako pierwszy na świecie dotarł do bieguna północnego. Dziś w służbie są trzy statki z tej serii - Jamał, 50 Let Pobiedy i Sowiecki Sojuz. Najnowszy projekt z serii - 2220 - to statki o napędzie atomowym z instalacją 60 MW, zdolne do przepychania się przez 3 metry lodu, pracujące w oceanie i płytkich wodach ujść rzek, a także przekształcające, jeśli to konieczne, do pojazdu bojowego.
Zadania rosyjskiej floty lodołamaczy
Wszystkie nasze lodołamacze są zaprojektowane tak, aby zapewnić krajowi przewagę na wodach Arktyki, gdy zaczyna się sezon lodowy. Ale zakres zadań dla lodołamaczy jest szerszy:
- Zapewnienie ruchu towarowego wzdłuż Północnego Szlaku Morskiego. W ostatnich latach wzrosła prawie trzykrotnie w porównaniu z przepływem lat 90. I nadal rośnie.
- Realizacja projektów węglowodorowych w Arktyce.
- Badanie reżimu hydrometeorologicznego obszaru wodnego.
- Badanie potencjału zasobów mineralnych szelfu arktycznego.
- Wsparcie dla wypraw dryfującej stacji polarnej „Biegun Północny” oraz odległych terytoriów wyspiarskich.
- Rozwój turystyki i przyciąganie inwestorów zagranicznych w rozwój infrastruktury Północy.
Projekt Taimyr
Radziecki projekt 10580 - to są dwa statki - ołowiuo tej samej nazwie i seryjny atomowy lodołamacz „Vaigach” - z kadłubami zbudowanymi w stoczni „Vyartsilya Morskaya Tekhnika” (Helsinki, Finlandia) w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Użyto radzieckiej stali, reaktor KLT-40M również był produkcji radzieckiej. Sprzęt został zainstalowany w Baltic Shipbuilding Plant (Leningrad). Lodołamacze tej serii są gotowe do pracy w temperaturach do minus 50 stopni Celsjusza i mają zmniejszone zanurzenie. To pozwala im pracować w ujściach rzek północnych. Reaktor pozwala lodołamaczowi atomowemu Vaigach rozwinąć maksymalną prędkość 2 węzłów podczas przechodzenia przez lód o grubości 1,78 metra. A elektrownia z jednym reaktorem ma moc 50 koni mechanicznych.
Specyfikacje techniczne
Lodołamacz atomowy "Wajgach", seryjny lodołamaczprojekt, ma nieco bardziej poprawioną charakterystykę w porównaniu do głowy. Statek został nazwany na cześć lodołamacza z XX wieku o tej samej nazwie, który rozbił się w Zatoce Jenisejskiej (1918). Lodołamacz o napędzie atomowym "Vaigach" (jego port macierzysty to Murmańsk) został oddany do użytku w 1990 roku i natychmiast rozpoczął pracę. Długość kadłuba okrętu wynosi 151,8 metra przy szerokości 29,2 metra. Zanurzenie jest niewielkie - 8,1 metra. Elektrownia jądrowa - jeden reaktor KLT-40M o mocy 171 MW, elektrownia - dwa turbogeneratory. Lodołamacz przechodzi przez lód o grubości 1,77 metra i może wpływać do ujść rzek wpływających do Oceanu Arktycznego. Ma wyporność około 21 ton mocy na wałach 35,5 MW, a trzy śruby napędowe zapewniają lodołamaczowi prędkość na otwartej wodzie 18,5 węzła. Autonomia lodołamacza atomowego Vaigach wynosi 7,5 miesiąca. Załoga liczy 100 osób.
Mucha w maści okazała się łyżką miodu
Pożar na pokładzie w grudniu 2011 rlodołamacz, który zabił dwie osoby, okazał się wyznacznikiem ogólnego bezpieczeństwa obiektu jądrowego. Pożar nastąpił w części mieszkalnej, przyczyną było przeciążenie sieci i pożar jednostki systemowej komputera. Pożar został szybko ugaszony działaniami załogi. Rozwój sytuacji awaryjnej odbywał się według najgorszego scenariusza założonego w projekcie technologicznym: przy silnym dymie i szybkim rozprzestrzenianiu się ognia po statku. Na podstawie wyników audytu międzyresortowego stwierdzono, że zespół statku o napędzie jądrowym jest gotowy na sytuacje awaryjne, a bezpieczeństwo reaktora jądrowego spełnia wszystkie wymagania międzynarodowe. Działania kapitana I stopnia Wasilija Gołochwastowa i innych członków załogi były adekwatne i docenione przez rosyjski rząd. Za odwagę wykazaną w gaszeniu ognia górnik wydziału atomowego Paweł Bozhuev w 2014 roku został pośmiertnie odznaczony Orderem Odwagi. Doświadczenie wyeliminowania tej nienormalnej sytuacji zostało wykorzystane przy opracowywaniu warunków technicznych dla nowych projektów lodołamaczy.
Rekordowa przeprawa wzdłuż Północnej Drogi Morskiej
To właśnie „Wajgacz” w grudniu 2015 roku założyłrekord prędkości dla ostatniego przejścia z Przylądka Dezhnev wzdłuż Północnej Drogi Morskiej na wyspę Bely. Dystans 2250 mil pokonał w 185 godzin. Średnia prędkość statku wynosiła 12,5 węzła. Jak dotąd nikt nie pobił tego rekordu i jest zdecydowanie za wcześnie na odpisywanie wciąż napędzanego atomem lodołamacza Vaigach.
Zasób rozszerzony
Ukończono w kwietniu 2017 r. Pod kierownictwemprojektant reaktorów SA „Biuro Projektowe im I.I. Afrikantov ”(Niżny Nowogród) zakończyły się sukcesem prace nad przedłużeniem żywotności reaktora lodołamacza o napędzie atomowym„ Vaigach ”. Po raz pierwszy żywotność reaktora wydłużyła się z 175 000 do 200 000 godzin. Teraz lodołamacz będzie służył do 2022 roku. Vaigach, który przeszedł planowe naprawy w porcie w Murmańsku, wrócił do szeregów potworów lodowej przestrzeni. Ta sama procedura czeka na lodołamacz atomowy Taimyr, główny statek projektu. Federalne Przedsiębiorstwo Unitarne „Atomflot” spodziewa się do końca tego roku całkowitego wyeliminowania tzw. „Przerwy lodowej” w żegludze północnej i rozpoczęcia całorocznego pilotażu statków przy pomocy lodołamaczy Projektu 2220 „Arktika”. w budowie, z których pierwsza (lodołamacz o napędzie atomowym "Arktika") stoi już w porcie miasta Murmańsk.
Unikalny „Sevmorput”
O tym wyjątkowym warto powiedzieć kilka słówstatek lodowych połaci, odziedziczony po Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i mający trudny los, ale szczęśliwie kończący się. Został założony w 1984 roku, a zapasy kerczańskiego zakładu „Zaliv” opuścił w 1988 roku. Zaskakujący potwór wielkości pięciopiętrowego budynku (wysokość -18 metrów), prędkość na otwartej wodzie 20 węzłów i zdolność do łamania lodu o grubości do metra przy wyporności 62 ton, pierwsze lata życia wykonywał przyjazne loty do Wietnamu, Korei, Chińskiej Republiki Ludowej i Arabii Saudyjskiej. Dopiero w 1993 roku statek zobaczył północny lód, gdy zaczął pracować na trasie Murmańsk - port Dudinka Północnej Drogi Morskiej. W latach 2007-2012 statek pozostawał bezczynny z powodu braku środków na zakup paliwa i podjęto decyzję o wyłączeniu reaktora jądrowego i wykreśleniu go z rejestru statków. Statek czekał na złomowanie i złomowanie. Ale w 2013 roku postanowiono przywrócić lodołamacz transportowy Sevmorput, aw 2015 roku lżejszy przewoźnik powrócił na wody Arktyki. Tak więc statek powrócił do życia, mogąc zabrać na pokład 47 trzystutonowych płaskodennych baz kontenerowych (zapalniczek).
I w końcu
Czekam na ultranowoczesne lodołamacze atomoweProjekt 2220 „Arktika” i projekt LK-110Ya „Leader” jednotonowy robotników niskosadowych „Taimyr” i „Vaygach” kontynuują podbój lodowych grzbietów wód Arktyki. Uratowanie około 250 statków z Zatoki Fińskiej z niewoli lodowej w miesiącach zimowych 2011 r. Jest znaczącym, ale nie jedynym głośnym zwycięstwem statku Vaigach o napędzie atomowym. Podczas gdy ultranowoczesne potwory lodowych wód są dobierane, ich mniejsi, ale ciężko pracujący bracia kontynuują ostrą obserwację w wodach Oceanu Arktycznego, zapewniając nieprzerwany rozwój surowej i obiecującej Arktyki.
