Recenzja samochodu Toyota Corolla (120 karoserii)

Być może jeden z najpopularniejszych samochodówJapońska produkcja to „Corolla”. Rodzina tych maszyn produkowana jest od odległych lat 60. ubiegłego wieku. W 2000 roku została wyprodukowana nowa (dziewiąta z rzędu) generacja Toyoty Corolla z nadwoziem 120. Zobacz zdjęcia i recenzję tego samochodu w naszym dzisiejszym artykule.

Projekt

Auto należy do klasy C, a więc wyglądabardzo kompaktowy. Po części wydaje się to być spowodowane przesadnymi formami, które Japończycy po raz pierwszy praktykowali na Corolli. Poprzednie pokolenia były bardziej surowe i kwadratowe.

„Toyota Corolla” w nadwoziu 120 wyróżnia się „rodzajem”wygląd i opływowe kształty. Tutaj nie zobaczysz ostrych krawędzi i agresywnych linii. To prosty miejski samochód do codziennego użytku.

Rozmiary, wyprzedaż

Należy zauważyć, że samochód został wyprodukowany wkilka opcji. Oprócz najpopularniejszego (a jest to czterodrzwiowy sedan) pojawił się także hatchback i kombi. Dlatego długość ciała wahała się od 4,18 do 4,53 metra. Szerokość była taka sama - 1,7 metra. A wysokość różniła się tylko o kilka centymetrów i wynosiła od 1,46 do 1,5 metra. To, co pozostało stabilne, to niski prześwit. W standardowym wyposażeniu było to 15 centymetrów. A jeśli hatchbacki z krótkim rozstawem osi nadal jakoś radzą sobie z dużymi nierównościami, to długie kombi bardzo ucierpiały w dołach i na polnej drodze.

Projektowanie wnętrz

Salon odziedziczył po poprzednim pokoleniuautomatyczny. Mamy więc tę samą architekturę przedniego panelu i skromną tablicę przyrządów. Kierownica jest trójramienna, z poduszką powietrzną „w podstawie” i wygodnym uchwytem, ​​ale bez przycisków. Konsola środkowa jest dość słaba. Jest małe radio z czarno-białym wyświetlaczem (swoją drogą to też kaseta), para przycisków pomocniczych i sterownik pieca.

Reszta jest skromnie ozdobiona zaślepkami.Na dole znajduje się zapalniczka bez pokrowca, a pomiędzy przednimi siedzeniami niewielki podłokietnik. Pod względem dekoracji wnętrz „Toyota Corolla” w nadwoziu 120 jest znacznie gorsza od swoich „kolegów z klasy”. Wnętrze wykonane jest tylko z tkaniny, wszystkie regulacje są mechaniczne, jakość plastiku jest przeciętna (o rząd wielkości gorsza niż w Camry).

„Toyota Corolla” w nadwoziu 120: charakterystyka techniczna

„Europejska” (wersja na rynek europejski) została wyposażona wszeroka gama silników. Te same silniki można zobaczyć na rynku wtórnym. Tak więc podstawą „Corolli” jest 1,4-litrowy silnik benzynowy o mocy 97 koni mechanicznych. Wyposażony zarówno w mechaniczne, jak i automatyczne skrzynie biegów. Ale nawet z ręczną skrzynią biegów przyspieszenie do setek trwało co najmniej 12 sekund.

Następny na liście jest 4-cylindrowy silnik wolnossący. Rozwinął 105 koni mechanicznych, które po zmianie stylizacji w 2002 roku wzrosły do ​​107.

Najpopularniejszy jest silnik 1,6 litra„Toyota Corolla” w nadwoziu 120 (patrz zdjęcie pod maską powyżej). Silnik ten rozwijał moc 110 koni mechanicznych i przyspieszał samochód do setki w 10,2 sekundy. Były wersje z mechaniką i automatem. Jednocześnie silnik wyróżniał się dobrą efektywnością paliwową. Zużycie jednostki 1,6 litra było najbardziej zrównoważone. Tak więc w mieście samochód zmarnował 9 litrów, na autostradzie - 6 na sto kilometrów.

Najbardziej topowy wśród benzyny - 1,8 litrasilnik. Wraz z nim „Corolla” uzyskała dobre właściwości dynamiczne. Tak więc przyspieszenie do setek zostało zredukowane do 8,3 sekundy. Samochód był bardzo zabawny, zwłaszcza jeśli chodzi o mechanikę. Nie jest to zaskakujące, ponieważ jedna tona masy odpowiadała za ponad 100 koni mechanicznych (moc całkowita - 132 koni mechanicznych). Ale prędkość ma swoją cenę. Tak więc na setkę w mieście ten „pistolet” zużył co najmniej 11,5 litra. Na autostradzie liczba ta wynosiła 7,6 na mechanice.

Wersje z silnikiem Diesla

Była też Toyota Corolla z silnikiem diesla w120 ciała. Parametry techniczne tych silników były dalekie od ideału. Tak więc podstawowy silnik o pojemności 2,2 litra rozwijał tylko 79 koni mechanicznych. Mocniejszy dwulitrowy silnik (tak, nie pomyliliśmy się) wytwarzał 90 koni mechanicznych.

Jedynym plusem tego silnika jest paliworentowność. W mieście samochód zużył 7,2 litra "oleju napędowego", a na autostradzie - do 4,8. Pod względem przyspieszenia diesel Corolla pozostawała w tyle nawet za 1,4-litrowymi wersjami benzynowymi.

Zawieszenie

Przód i tył samochodu jest wyposażony wniezależne zawieszenie. Ale nie ma multi-link, który jest tak drogi w utrzymaniu. Amortyzatory montowane są za pomocą sprężyny, jest stabilizator. Samochód jest trudny w ruchu, ale jazda jest ogólnie wygodna. Dodatkowo? nie wieje przy dużych prędkościach. Znalezienie części zamiennych do podwozia nie jest trudne. Istnieją zarówno oryginalne, jak i dobre analogi.

Cena na rynku wtórnym

Ile możesz kupić ToyotęCorolla "w nadwoziu 120 na rynku wtórnym? Pomimo wielu niedociągnięć w kabinie i stosunkowo dużego wieku, ceny tego nadwozia utrzymują się na wysokim poziomie. Tak więc najtańsza Toyota Corolla E120 z pierwszych lat produkcji będzie kosztować od 250 tysięcy rubli. A za 340 możesz kupić post-stylowaną kopię wydania z 2006 roku.

Eksperci doradzają kupowanie wersji mechanicznych i uważaj na silniki Diesla. Tak, są niezawodne, ale pod względem naprawy i regulacji nikt się z nimi nie spotkał w Rosji.

Podsumowując

Dlaczego kochają Corollę i tak bardzo ją ceniąrynek wtórny? Całkiem dziwne pytanie. Zewnętrznie samochód nie jest atrakcyjny, a wnętrze dalekie od luksusu. Ale ten konkretny samochód, jak żaden inny, nadaje się do codziennego użytku. Pod względem obsługi jest bardzo tani i bezpretensjonalny. Silnik i skrzynia biegów (zarówno mechaniczna, jak i automatyczna) mają duże zasoby. Zawieszenie jest praktycznie niezniszczalne. „Toyota Corolla” w nadwoziu 120 to chyba najlepszy samochód dla tych, którzy nie chcą „kąpać się” w służbie, pozostając na co dzień w ruchu.