Беременность в женском организме наступает в het resultaat van de fusie van twee geslachtscellen. Een van hen wordt het sperma genoemd en de andere wordt het ei genoemd. Hoe groot is het sperma? Welke functies zijn inherent aan de kiemcel? Waarin verschilt een sperma van een ei? De antwoorden op al deze vragen moeten nog worden gevonden.
Mannelijk voortplantingssysteem
De functie van voortplanting in het lichaam van een vertegenwoordiger van de sterke helft van de mensheid wordt uitgevoerd door enkele klieren en organen:
- testikels met aanhangsels;
- zaadleider;
- prostaat;
- zaadblaasjes;
- bulbourethrale klieren;
- scrotum;
- penis.
Все вышеперечисленное в совокупности именуется mannelijk voortplantingssysteem. Er wordt sperma in gevormd. Deze term verwijst naar mannelijke voortplantingscellen die in staat zijn tot bevruchting. Bij onbeschermde seks verlaat het sperma het mannelijke voortplantingssysteem en komt het vrouwelijk lichaam binnen.
Functies van een gespecialiseerde cel
Een sperma is een structuur die de genetische informatie van een man bevat. De gespecialiseerde cel van het mannelijk lichaam heeft verschillende functies:
- doorgang door het geslachtsorgaan van een vrouw (de grootte en structuur van het sperma van een persoon stelt hem in staat verschillende obstakels te overwinnen);
- penetratie in de vrouwelijke voortplantingscel, de eicel genoemd;
- introductie van genetisch materiaal erin.
Opgemerkt moet worden dat tijdens intimiteit inhet lichaam van de vrouw krijgt sperma. Het bestaat uit sperma en zaadcellen die erin zijn gesuspendeerd. Er zit een enorme hoeveelheid mannelijke geslachtscellen in sperma. Maar het volwassen ei in het vrouwelijk lichaam is slechts het enige. Slechts één mannelijke voortplantingscel slaagt erin al zijn functies uit te voeren. De grootte en vorm van het sperma speelt hierbij een grote rol.
Spermastructuur: hoofd en nek
De mannelijke voortplantingscel wordt gekenmerkt dooreen specifieke vorm die de mogelijkheid biedt om te bewegen, het ei te bevruchten. Het sperma is een ovale structuur met een lang flagellum. Wat is de structuur van deze cel? Het sperma wordt dus vertegenwoordigd door drie componenten:
- hoofd;
- nek;
- staart.
Het hoofd is het ovale deel van het sperma.Bovenaan bevindt zich een acrosoom. Dit is de naam van een bubbel met speciale stoffen die nodig zijn om door de beschermende schaal van het ei heen te dringen. Het hoofd bevat ook een kern. Het slaat de helft van de mannelijke genetische informatie (DNA) op. Een ander onderdeel van het hoofd is het centrosoom. Het vergemakkelijkt de beweging van de staart.
Het tweede deel van het sperma is de baarmoederhals.Het is het vezelige gebied dat het hoofd en de staart met elkaar verbindt. Deze structuur is erg flexibel. Deze functie zorgt voor de beweging van het sperma. Door zijn flexibiliteit oscilleert het hoofd heen en weer.
Sperma-staartstructuur
Voordat we de grootte van het sperma beschrijven, is het de moeite waard om het derde deel ervan te overwegen: dit is het flagellum. Het wordt ook wel de staart genoemd. Het bevat verschillende secties:
- Gemiddeld. Dit is het dikste deel van de staart van het sperma. Het heeft een spiraalvormige mitochondriale laag die energie produceert voor de beweging van de mannelijke voortplantingscel.
- Hoofd. Dit deel van de zaadcel bestaat uit microtubuli. Ze zijn bedekt met een buitenlaag van dichte vezels en een beschermend omhulsel.
- Terminal. Op dit deel van het sperma worden de beschermende huls en dichte vezels dunner. De hoes is een dun celmembraan.
Vertrouwd zijn met de structuur van het laatste deelsperma, kan worden geconcludeerd dat de staart geleidelijk taps toeloopt van de basis naar het einde. Deze functie zorgt voor de whiplash-achtige bewegingen van de mannelijke voortplantingscel wanneer deze langs het vrouwelijke genitale kanaal beweegt op zoek naar een ei.
Grootte van het sperma
De mannelijke voortplantingscel is erg klein. De grootte van het menselijke sperma is als volgt:
- de totale cellengte is ongeveer 55 micron;
- kophoogte - 2,5 micron, breedte - 3,5 micron, lengte - 5,0 micron;
- spermahals - ongeveer 4,5 micron lang;
- staartlengte - 45 micron.
Mannelijke voortplantingscellen zijn niet te zienmet het blote oog. De grootte van het sperma is te zien onder een vergroting van de microscoop. Dit is ooit gedaan door Leeuwenhoek. In 1677 beschreef hij het sperma. De wetenschapper, die de ontdekking had gedaan, suggereerde dat deze cellen betrokken zijn bij bevruchting. Deze informatie werd echter niet serieus genomen in de samenleving. Ongeveer 100 jaar lang heeft de mensheid sperma als parasitaire micro-organismen beschouwd.
Vorming van mannelijke geslachtscellen
Op de vraag hoe grootsperma, het antwoord is gegeven. Nu is het de moeite waard om te overwegen hoe deze cellen worden gevormd. Zaadcellen ontstaan en rijpen in speciale klieren die de testikels worden genoemd. Deze structuren bevinden zich in het scrotum. Ze bevatten een groot aantal tubuli seminiferi bekleed met speciale cellen (spermatogonia). Hoe worden hier mannelijke voortplantingscellen gevormd? Dit proces begint in de puberteit:
- spermatogonia verdelen;
- als resultaat verschijnen er nieuwe cellen;
- sperma rijpt dankzij de Sertoli-cellen die verschillende voedingsstoffen uitscheiden.
Het proces van vorming van mannelijke geslachtscellengenaamd spermatogenese. Het is nogal ingewikkeld. Het proces eindigt niet met de vorming van primaire spermatocyten, omdat de cellen die verschijnen een volledige set chromosomen hebben. Vervolgens ondergaan deze cellen meiose. Als gevolg hiervan verschijnen spermatiden met de helft van de set chromosomen. De cellen groeien en ontwikkelen zich geleidelijk. Het resultaat is volwassen sperma.
De beweging van mannelijke geslachtscellen
Als je de functie en de grootte van het sperma hebt overwogen, heb je nodigvertrouwd raken met hoe de voortplantingscel beweegt. Sperma in het mannelijk lichaam is inactief. Ze bewegen passief langs het geslachtsorgaan. Staartbewegingen zijn volledig te verwaarlozen. Sperma wint aan activiteit nadat het het vrouwelijk lichaam is binnengegaan. Hun snelheid kan meer dan 30 cm per uur bedragen.
Na de ejaculatie dringt het lichaam van een vrouw doormeer dan 300 miljoen zaadcellen. De meesten van hen sterven in de vagina door de ongunstige omgeving. Sommige mannelijke voortplantingscellen slagen erin om het cervicale kanaal te bereiken. Niet alle zaadcellen kunnen dit gedeelte van het pad echter passeren. Baarmoederhalsslijm wordt voor hen een obstakel.
Sperma dat het cervicale kanaal is gepasseerd,ga de baarmoeder binnen. De omgeving in dit interne orgaan is gunstig voor de mannelijke geslachtscellen. Vanuit de baarmoeder reizen ze naar de eileiders, waar bevruchting plaatsvindt. Studies hebben aangetoond dat slechts een paar duizend zaadcellen deze weg afleggen.
Levensduur van het sperma
De celvorming duurt ongeveer 74 dagen. De rijping en hun passage door de bijbal en zaadleider duurt ongeveer 26 dagen. De conclusie suggereert dat sperma lang in het mannelijk lichaam kan blijven. Een geheel andere situatie wordt waargenomen na de ejaculatie. In sperma blijven geslachtscellen maximaal een dag actief (de duur van deze periode is afhankelijk van externe factoren zoals omgevingstemperatuur, hoeveelheid licht, vochtigheid).
In het vrouwelijk lichaam, hun levensverwachtingkan verschillen. Als de grootte van het sperma de bewegingssnelheid beïnvloedt, is de duur van het bestaan hiervan niet afhankelijk. In de vagina sterven bijvoorbeeld mannelijke voortplantingscellen binnen 2 uur. In de baarmoeder en de eileiders is de omgeving gunstiger voor sperma. Hier kunnen ze tot wel 5 dagen actief zijn op zoek naar of wachtend op een ei.
Vergelijking van sperma met eieren
In het lichaam worden mannen periodiek gevormd ennieuwe geslachtscellen rijpen. Bij elke geslachtsgemeenschap komt er sperma vrij dat een enorme hoeveelheid sperma bevat. Maar in het lichaam van een vrouw rijpt slechts één voortplantingscel in één menstruatiecyclus (ongeveer 28-30 dagen).
Nu is het de moeite waard om de grootte van het ei ensperma. De mannelijke voortplantingscel, zoals hierboven vermeld, is een kleine structuur. De eicel is totaal anders. De afmetingen kunnen variëren van 0,15 tot 0,25 mm. Het is ook vermeldenswaard dat het ei onbeweeglijk is. Bovendien heeft ze een vrij korte levensduur. Nadat het de eierstok heeft verlaten en de eileider is binnengegaan, kan het ongeveer 24 uur bestaan. Als er geen bevruchting optreedt, sterft het ei.
Tot slot moet worden opgemerkt dat de groottede zaadcel is erg klein. Desondanks heeft het een belangrijke functie bij het bevruchten van het ei. Maar niet alle zaadcellen zijn hiertoe in staat. Eenmaal in het vrouwelijk lichaam ondergaan ze natuurlijke selectie. Zwakke, onregelmatige cellen sterven zeer snel af voordat ze de baarmoeder bereiken. De rest heeft simpelweg geen tijd om het doel te bereiken. Alleen het snelste en meest actieve sperma, dat alle obstakels omzeilt, dringt het gevonden ei binnen en voegt zijn genetische informatie eraan toe.
