Уже с момента своего рождения каждый человек, ongeacht de nationaliteit, nationaliteit, ras of geslacht, heeft basisrechten. Naarmate een individu groeit en wordt geïntroduceerd in een sociale samenleving, neemt de reikwijdte van rechten, vrijheden en verantwoordelijkheden met betrekking tot de ons omringende samenleving en mensen toe.
Voor de eerste keer de rechten en vrijheden van mens en burgergenoemd in de Franse "Verklaring van rechten", aangenomen in het verre 1789, hoewel het idee zelf een langere geschiedenis heeft, hebben de allereerste verwijzingen naar de fundamentele voorrechten van de persoon betrekking op 1215 (het jaar van de goedkeuring van het Engelse "Charter of Liberties").
Het meest recente document en het belangrijkste voor de meeste landen was de 'Universele Verklaring van de Rechten van de Mens'.
Als we het probleem in de context van een afzonderlijke staat beschouwen, worden de fundamentele rechten en vrijheden van een persoon en burger in de Russische Federatie bijvoorbeeld vastgelegd en gerespecteerd door de grondwet van het land.
De Grondwet heeft alle wettelijke voorrechten en vrijheden van burgers van het land verdeeld in afzonderlijke groepen die alle belangrijke gebieden van het menselijk leven bestrijken:
- persoonlijke rechten en vrijheden;
- beleid;
- sociaaleconomische rechten;
- cultureel.
Persoonlijke rechten en vrijheden van een persoon en een burger zijn van primair belang.
Tegenwoordig is het deze groep die wordt gegevenspeciale aandacht, aangezien het beleid van de staat gericht is op het welzijn van de mensen, terwijl in de grondwet van de Sovjet-Unie de belangrijkste plaats werd gegeven aan de economische stabiliteit van het land en zijn garanties.
Persoonlijke rechten behoren toe aan elke persoon vanaf het moment van zijn geboorte en zijn niet gehecht aan nationaliteit of burgerschap, ze zijn onvervreemdbaar.
Het tweede hoofdstuk van de grondwet van de Russische Federatie somde en verankerde de rechten en vrijheden van een persoon en een burger die verband houden met zijn persoonlijkheid:
- Het recht op leven en bescherming van de gezondheid impliceertop zichzelf de onmogelijkheid om ongestraft het leven te beroven van een persoon. Bevestiging van deze regel kwam niet alleen tot uiting in het opleggen van verschillende soorten straffen, maar ook in het verbod op de doodstraf, hoewel deze in uitzonderlijke gevallen als straf kan worden opgelegd.
- Het recht om de waardigheid van het individu te vrijwaren en te beschermenhoudt in dat niemand mag worden onderworpen aan foltering of enige andere vorm van geweld of bestraffing die een persoon kan vernederen. Deze categorie omvat niet alleen fysieke straffen, maar ook mondelinge verklaringen in de vorm van laster en belediging.
- Het recht op zekerheid impliceert de niet-ontvankelijkheid van onwettige vrijheids- of eigendomsontneming.
De wet voorziet alleen in de beperking van vrijheid als sanctie voor onwettige handelingen, en de beperking is alleen mogelijk na een proces of onderzoek.
De grondwet verankerde rechten zoalsonschendbaarheid en bescherming van de persoonlijke levenssfeer, bescherming van eer en goede naam, persoonlijke en familiegeheimen. In verband met deze vastgelegde normen is het verboden om illegaal informatie met betrekking tot het privéleven te verzamelen, op te slaan en te verspreiden zonder de toestemming van de persoon.
Een even belangrijk persoonlijk recht is het rechtvrij verkeer, dat voorziet in vrij verkeer, niet alleen binnen het grondgebied van het land, maar ook daarbuiten. Het voorziet in het bijzonder in een onbeperkte keuze van woonplaatsen, zowel op het grondgebied van het land als in het buitenland.
Mensen- en burgerrechten en vrijheden sinds de oudheidzijn een onwankelbare waarde waarvoor de mensen zelf en vele heersers lang en koppig hebben gestreden. Tot op heden is het rechtensysteem zo gevormd dat alle fundamentele menselijke waarden door de wet worden beschermd, er worden actieve maatregelen genomen om de middelen voor hun strikte naleving uit te breiden.
