Het strafrecht is juridisch onafhankelijkrechtsinstelling, die deel uitmaakt van het rechtssysteem. Het strafrecht verschilt van andere bedrijfstakken op het gebied van inhoud, dat wil zeggen op het gebied van public relations die de normen regelen die zijn gespecificeerd in regelgevende rechtshandelingen van de Russische Federatie. Onlangs is in de rechtswetenschappen vaker de mening te horen van onderzoekers op het gebied van het recht, die beweren dat het strafrecht geen inherent onderwerp van wettelijke regulering heeft, aangezien het veld van de betrekkingen wordt gereguleerd door wettelijke normen van de bedrijfstak, bijvoorbeeld administratief, staats- of burgerlijk. Wat betreft de desbetreffende rechtstak en de basisbeginselen van het strafrecht in de Russische Federatie, de bovengenoemde specialisten geven deze slechts een beschermende functie en stellen dat het strafrecht fungeert als een manier om de rest van de takken te verzekeren.
Vasthouden aan een klassiek begripbeschouwd als een rechtsgebied als een individuele eenheid, moet worden opgemerkt dat de industrie de beginselen van het strafrecht van de Russische Federatie heeft. De strafrechtelijke beginselen in de algemene classificatie omvatten dus die fundamentele beginselen waarop in feite al die normatieve normen die op dit gebied van public relations van toepassing zijn, zijn gebouwd. De functies en fundamentele beginselen van het strafrecht hebben een specifieke inhoud, die een zekere classificatie van zeer gemengde betekenis heeft.
De principes van het strafrecht in de Russische Federatie zijn onderverdeeld inalgemeen, die inherent zijn aan het hele rechtssysteem en, als gevolg daarvan, aan de overwogen rechtstak en aan de beginselen van het strafrecht van een bijkantoordoel. De fundamentele beginselen van het strafrecht voor een bepaald doel onthullen de kenmerken van de wettelijke regeling van deze tak van recht. Nogmaals, naar analogie met het onderwerp van wettelijke regulering, is er een mening die tot uitdrukking komt in het feit dat het niet nodig is om de industrieprincipes te benadrukken, aangezien de algemene principes werken vanuit de industrieprincipes. Industrieprincipes zijn dus niet zichtbaar door het prisma van gewone principes. De beginselen van het strafrecht zijn echter wettelijk vastgelegd in het wetboek van strafrecht van de Russische Federatie. Deze omvatten het legaliteitsbeginsel, de bepaling van de gelijkheid van alle individuen in de samenleving voor de wet, de schuld van een burger, het humanisme-principe en het rechtvaardigheidsbeginsel. De betekenis van elk van deze fundamentele principes is ook vrij duidelijk verwoord in het Wetboek van Strafrecht. De belangrijkste functies van het strafrecht, volgens de principes waar de hele industrie op is gebouwd, zijn preventief en beschermend. Het strafrecht als geheel heeft een duidelijk doel, dat duidelijk in de wet is omschreven: het is de bescherming van de rechten en vrijheden van het individu in de samenleving, de bescherming van de privé-eigendom van een burger en de bescherming van de openbare orde. Bovendien de bescherming van het constitutionele systeem van ons land, het milieu en die belangrijke sociale instellingen zonder welke de staat simpelweg niet kan bestaan als een systeem van staatsorganen van bestuur en bestuur. Deze functionele taken en beginselen van het strafrecht zijn rechtstreeks in de wet vastgelegd, maar de middelen om deze problemen op te lossen zijn het bepalen van de gronden en beginselen van verantwoordelijkheid die zich op het gebied van het strafrecht voordoen, en daarnaast de definitie van de reikwijdte van misdrijven. Naast de middelen om toegewezen taken op te lossen, moet de vaststelling van soorten straffen en andere straffen van strafrechtelijke aard worden toegevoegd. De preventieve taak van de overwogen rechtstak wordt opgelost door psychologische beïnvloeding van het bewustzijn van een burger die de rechten van anderen niet schendt, zich aan de wet houdt. Daarnaast is er een impact op het bewustzijn van die individuen in de samenleving die verschillende soorten afwijkend gedrag toestaan.
