Hoe vaak ontmoeten we elkaar in de stadonbekende straat- en pleinnamen. Velen van hen dragen de namen van echte helden. Maar wat weten we over hun verhaal? Zeker heel weinig of bijna niets. Wat deed Talalikhin bijvoorbeeld tijdens de Tweede Wereldoorlog? Tijd wist genadeloos uit de herinnering aan tijdgenoten de namen van geweldige mensen en acties die speciale aandacht en respect voor hen verdienen.
Hetzelfde als ik
К сожалению, сегодня мало рассказывают детям over historische gebeurtenissen van de afgelopen jaren, tragisch, maar soms inspirerend. Nu dromen kinderen ervan superhelden, tovenaars, vreemde buitenaardse wezens te worden. Maar letterlijk een paar decennia geleden probeerden alle jongens de uitgestrekte ruimte te leren of de zeeën, oceanen, lucht te veroveren.
Zulke voorbeelden moeten prestaties stimuleren, het bewustzijn opwekken en echte gevoelens oproepen: vreugde, trots, verdriet, geloof.
Maar de enorme informatiestromen die beschikbaar zijn voor tijdgenoten stoken echte schatten in hun diepten.
Scheve spiegel
Wat gedrukte media ons vandaag bieden, weerspiegelt niet altijd de realiteit. Dit wil niet zeggen dat kinderen valse informatie ontvangen. Maar zonder bepaalde kennis te hebben, nemen ze alles letterlijk waar.
Hier is een voorbeeld. Iedereen weet dat Sovjetpiloten worden erkend als echte azen uit de afgelopen oorlog: Ivan Kozhedub, Alexander Pokryshkin, Victor Talalikhin een prestatie die herinnert aan moed en toewijding.
Maar dankzij publicaties met cijfersover neergeschoten vliegtuigen door binnenlandse en Duitse piloten, is er een heel andere indruk. Het aantal van onze piloten is 56 of 62 vernietigde vijanden. Terwijl de Duitse aas Hartmann - 352 neergeschoten vliegtuig.
Na dergelijke cijfers te hebben gezien, is het logisch om dat te concluderende verkeerde werden de beste genoemd. Maar niet iedereen weet dat Sovjetsoldaten een verantwoorde benadering van het tellen hanteerden: ze beschouwden een neergeschoten vliegtuig pas nadat het puin was ontdekt. En het Duitse en Amerikaanse leger geloofden alles. Het aantal getelde overwinningen zou een vliegtuig kunnen zijn dat nauwelijks werd geraakt door kogels van machinegeweren.
Het verhaal van een held
In september 1918, in een klein dorpHeat, een kleine jongen werd geboren. Dan kon niemand zelfs maar denken aan welke moeilijke tijden hij zou moeten gaan, hoe moeilijk en kronkelend het lot hem bereikte. Victor's ouders werden voor de derde keer vader en moeder. Het waren gewone werkende boeren.
In de loop der jaren is de familie Talalikhin verhuisd naarVolsk. Mijn vader ging in een plaatselijke fabriek werken. Victor ging in deze jaren naar school en na zijn afstuderen verhuisde het gezin naar Moskou. De grote stad opende nieuwe perspectieven en bood meer keuzes.
Een jonge actieve jongen volgde tegelijkertijd lessen op een fabrieksschool en werkte in een vleesfabriek. Toen droomde Talalikhin alleen over de lucht. Een prestatie wachtte hem in de toekomst.
Victor's oudere broers dienden al in de luchtvaart, dit opwond de jongen en inspireerde hem. Hij ging naar de vliegclub en werd door de instructeur als veelbelovend opgemerkt.
De eerste stappen in de luchtvaart
De jongen kreeg een schets in het leger in 1937. Dankzij het Komsomol-ticket belandde hij in een luchtvaartschool, die hij een jaar later afstudeerde. Zo begon het pad waarop Talalikhin zijn prestatie voltooide.
Victor's gevechtsverhaal begon om twintig uurzevende jachtregiment. Hier, net als op de luchtvaartschool, merkte iedereen de speciale vaardigheden van de man op: hij was een uitstekende piloot. Alle acties toonden duidelijk daadkracht en moed.
Eind 1939, tijdens de Sovjet-Finse oorlog, nam Viktor Talalikhin voor het eerst deel aan de strijd. Hij zal zijn prestatie later volbrengen, maar tijdens deze campagne slaagde de jonge piloot erin om uit te blinken.
Het lot of geluk heeft toen al het vliegtuig van de man gestuurd. In zijn eerste gevecht schoot hij de vijand neer. Gedurende de gehele periode van het Finse bedrijf vernietigde Talalikhin vier eenheden.
Nadat hij met succes speciale cursussen had voltooid, werd Victor benoemd tot commandant van een hele eenheid.
Glimlach op moe gezicht
Waarschijnlijk herinnert elke piloot zich zijn eersteoverwinning behaalde de vijand. Deze dag werd ook herinnerd door Victor. Toen had Talalikhin zijn prestatie nog niet voltooid, maar hij voelde al een smaak van superioriteit. 'S Avonds begonnen gelijkgestemde mensen en vrienden hem vragen te stellen over de gebeurtenissen die waren gebeurd. Iedereen was geïnteresseerd in de details, iedereen stelde zich voor in de plaats van een dappere piloot.
Het verhaal was kort en bondig, een minimum aan details en geen beschrijvingen van gevoelens en angst. Alleen beslissingen: moedig en riskant, genomen in seconden.
De man glimlachte, het leek erop dat alles hem gemakkelijk en natuurlijk werd gegeven. Alleen voelde hij de ernst van de gebeurtenissen, waanzinnig moe, maar liet het nooit aan zijn omgeving zien. Houd vast tot het einde.
Na een korte rustpauze en een in stilte gerookte sigaret haastte Victor zich weer naar zijn vliegtuig. U moet altijd voorbereid zijn op vertrek, het is onmogelijk om inspectie en reparatie uit te stellen.
Ondanks de moeilijkheden van die tijd was de piloot vol vastberadenheid en interne brand.
Hete zomer
De plotselinge staking van Duitsland verraste iedereeninwoners van de Sovjetunie. De eerste dagen en maanden van de oorlog waren tragisch en vooral moeilijk. Het duurde een tijdje voordat mensen zich realiseerden wat er allemaal was gebeurd, in het reine kwamen met de realiteit en meededen aan de strijd.
Het was vooral moeilijk voor de luchtvaart.Duitse troepen hadden modernere vliegtuigen, wapens en uitstekende professionals. De grootste verliezen werden ontvangen door de luchtmacht van ons leger in de eerste uren van de aanval. Veel vliegvelden werden vernietigd door een reeks massale aanvallen.
Er bleef heel weinig over tot het moment waarop de prestatie van Talalikhin werd volbracht. Het jaar 1941 veranderde het leven van miljoenen mensen.
Het regiment waarin Viktor diende werd overgebracht naar de grenzen van Moskou. Ze hadden een doel: de zuidwestelijke richting beschermen, de hemelse ruimte beschermen en voorkomen dat de vijand de hoofdstad zou bereiken.
Gedurende de gehele periode van de Tweede Wereldoorlog konden Duitse piloten Moskou geen ernstige schade toebrengen. Niet de laatste rol werd gespeeld door Sovjetjagerpiloten.
Memorabele nacht
Dus kwamen we op het moment dat de piloot Talalikhin een prestatie leverde. In de nacht van 6 op 7 augustus 1941 werd een bevel ontvangen om vijandelijke bommenwerpers te onderscheppen.
Victor zat aan het roer van de I-16.Nadat hij een hoogte van meer dan vierduizend meter had bereikt, ontmoette Talalikhin de Duitse Henkel-111 en ging op zijn staart zitten. Een luchtgevecht begon. De Sovjetjager schakelde een van de motoren van de vijand uit, maar hij bleef vakkundig de achtervolging ontwijken. Victor ging naar de volgende cirkel om de vijand af te maken. En toen realiseerde ik me dat de oorlogsgranaten voorbij waren.
Op een gegeven moment kwam het idee van rammenvijandelijke vliegtuigen. Victor klom naar de staart van de Henkel en raakte gewond in de arm, maar desondanks maakte hij zich gereed en voltooide de dodelijke manoeuvre - stortte in op de vijand. Op het laatste moment slaagde hij erin om de parachute te openen en landde. Bewoners van het dichtstbijzijnde dorp hielpen de piloot uit de rivier te komen. Het Duitse vliegtuig stortte neer, een bemanning van vier stierf.
Van hemel naar hemel
Nu weet je welke prestatie de piloot Talalikhin heeft uitgevoerd. Hiervoor kreeg hij de titel Held van de Sovjet-Unie.
Op 23-jarige leeftijd werd luitenant Talalikhin commandantSquadron. Vele malen sneed hij de hemelse vlakten boven Moskou af, beschermend en redend tegen Duitse azen. Gedurende deze tijd, onafhankelijk en in kleine groepen, schoten vier vijandelijke schepen neer.
De laatste strijd die niet alleen Victor heeft gedood,gehouden in oktober 1941. Meer dan vijf jagers onder zijn bevel gingen de strijd aan om de grondtroepen te ondersteunen. Het gebeurde in de lucht boven het dorp Kamenka.
Tientallen hongerige kogels begonnen in de zijkant te bijten, een ervan raakte het hoofd van de piloot.
De controle was verloren, de auto viel als een enorme ijzeren vogel op de grond.
Dus het leven van een jonge, maar al door de strijd geharde soldaat van de Sovjet-Unie werd afgebroken.
"Baby"
Nadat hij zijn prestatie had volbracht, werd Talalikhin afgedrukt opvelen, als het beeld van een onverschrokken, moedige en assertieve persoon. Maar de kring van familieleden en vrienden kende een heel andere jongen: stralend met een glimlach, opgewekt, ontspannen en artistiek. Hij was een bijzonder aardig en aangenaam persoon.
Tijdens zijn schooljaren ging hij naar een toneelclub en,zoals de leiders opmerkten, werd hij niet beroofd van zijn acteertalent. Misschien zou zijn lot in vredestijd anders zijn verlopen en is de naam dankzij andere prestaties de geschiedenis ingegaan.
Tijdens de behandeling heeft hij in het ziekenhuis niet in zijn broek gezeten. Hij woonde bijeenkomsten bij, communiceerde met arbeiders en jongeren en voerde campagne.
Victor was slechts één meter en vijfenvijftig centimeter lang. Daarom werd hij in de vriendenkring "Kid" genoemd.
Talalikhin werd op de vliegschool niet meteen serieus genomen. Zo'n kleine gestalte deed twijfels rijzen over een succesvolle training. Maar de druk en volharding van de man lieten een heel ander resultaat zien.
Vondsten van onze tijd
Nog niet zo lang geleden in de bossen van het district Domodedovolandarbeiders kwamen over de rand, waar sporen waren, nauwelijks zichtbaar voor het oog, van een enorme trechter. Het zag er nogal oud uit, het was bedekt met aarde en overgroeid. En op een van de bomen vonden ze een verroeste oude tablet.
Na het uitvoeren van bepaalde manipulaties is ze erin geslaagdDoorzichtig. De inscriptie intrigeerde de onderzoekers. Er staat dat Victor's vliegtuig op deze plek is gevallen. Degene waarop hij ramde. Het bord is gesigneerd met de naam van de pionier Katko Alla. Er was ook informatie dat ze het in augustus 1971 had geïnstalleerd, naar aanleiding van ooggetuigenverslagen van die gebeurtenis.
Is dit echt de plaats waar het vliegtuig waarop Talalikhin zijn prestatie verrichtte, is begraven?
Opgravingen
De vondst dwong historici en etnografen om te studerenOnderzoek. Er is een zoekgroep gevormd, die in juni 2014 naar de aangegeven locatie is gegaan. In de eerste twee dagen werden delen van de motor, het chassis en enkele bedieningsmechanismen gevonden.
In de toekomst vorderden de opgravingen net zo goed.Er werd vastgesteld (dankzij de bewaarde gegevens van de kentekenplaten van het vliegtuig en de motor) dat dit de machine was waarop de piloot Talalikhin de prestatie uitvoerde.
Een ingebouwde klok gevonden waarvan de wijzers op half elf wezen. Het was deze tijd die in historische rapporten werd vastgelegd als het moment van de ram.
Nadat al het nodige werk is voltooid, wordt het vliegtuig onderdeel van de museumexposities in Domodedovo.
Eeuwige herinnering
Petersburg, Omsk, Moskou, Lipetsk, Tambov, Homel, Volsk, Kaliningrad en tientallen andere steden hebben straten vernoemd naar Viktor Talalikhin op hun lijst. Scholen en hogescholen dragen de naam van deze held.
Ik zou graag willen dat de bewoners weten welke prestatie Talalikhin heeft geleverd. Ze herinnerden zich hem en andere eenvoudige maar geweldige mensen die hun leven gaven voor een welvarende toekomst.
Dat gaat misschien allemaal over zo'n dappere man als Viktor Talalikhin. De prestatie (een foto van de held die het uitvoerde staat in de recensie) moet voortleven in de herinnering van alle mensen.
