Synoniemen, paroniemen, antoniemen, homoniemen - dezewoorden die iedereen kent, omdat de middelbare school waarschijnlijk leerproblemen heeft veroorzaakt. De moeilijkheid om deze termen en hun essentie te onthouden, ontstaat niet alleen bij schoolkinderen. Voor de nutteloosheid van gebruik, om in verwarring te raken in wat wat is, kunnen volwassenen ook. Laten we het hebben over homoniemen. In de meest algemene zin zijn dit woorden die hetzelfde klinken, dat wil zeggen dezelfde uitspraak hebben. Maar niet zo eenvoudig. Overweeg het concept van homonymie in meer detail.
Over homoniemen in het algemeen gesproken, dat kunnen weom te concluderen dat homoniemen woorden zijn die totaal verschillende betekenissen hebben, hoewel ze samenvallen in geluid of spelling. Maar dit eindigt niet met homonymie. Onderzoekers hebben een ander begrip van homonymie vanwege een discrepantie in de vraag wat een taalvorm is. Sommige taalkundigen zien het als een exclusief geluid, terwijl anderen het opnemen in het concept van taalkundige vorm en spelling. Daarom zijn er verschillende classificaties van homoniemen.
Volgens een algemeen aanvaarde mening en classificatie,homoniemen is een generieke naam voor homografen, homofoons en absolute homoniemen. Homofoons zijn woorden die hetzelfde, goed of bijna hetzelfde worden gelezen, maar anders worden geschreven, dat wil zeggen dat ze verschillende grafische vormen hebben met hetzelfde fonetische. homoniemen
beer / kaal. Hoewel deze woorden hetzelfde worden uitgesproken, hebben ze verschillende betekenissen - bear / grijns, bloot.
Lezen / rood - lezen / rood - [rood - rood].
Homografen worden daarentegen op dezelfde manier geschreven en anders gelezen. Bijvoorbeeld, zelfs de vorm van één werkwoord gelezen in de tegenwoordige en verleden tijd
lezen / lezen - [ri: d - rood] kan een homograaf zijn.
De homonomie van de Engelse taal beïnvloedt niet alleen delen van meningsuiting, maar ook morfemen, bijvoorbeeld het beëindigen van lange tijden en gerundvormen.
Absolute homoniemen verschillen op hun beurt in semantische betekenis en gedeeltelijke aansluiting. Bijvoorbeeld drie identieke woorden
match / match / match gemiddelde fit - fit, wedstrijd - competitie, persoon - geschikte persoon, tweede helft, teamlid.
Taalkundigen verdelen homoniemen in volledige engedeeltelijke. Volledige homoniemen worden genoemd die in het hele paradigma samenvallen, met andere woorden, ze zijn in alle vormen van het woord hetzelfde. Gedeeltelijk kan alleen samenvallen in bepaalde vormen van woorden. Onder vermelding van V. Vinogradov kunnen we zeggen dat gedeeltelijke homoniemen meer een kenmerk zijn van de zogenaamde inflectionele talen (d.w.z. talen waarin woorden worden gevormd met behulp van eindes of verbuigingen). Maar in het Engels is dit taalkundig fenomeen ook niet ongewoon.
Er is nog een classificatie van homoniemen. In overeenstemming hiermee worden grammaticale, lexicale en lexicale-grammaticale soorten homoniemen onderscheiden. lexicale
- licht / licht, fysiek fenomeen en de wereld;
- bokser / bokser, hondenras en bokssporter;
- pen / pen, deurklink en pen om te schrijven.
Grammatica-homoniemen, hoewel ze een semantische (semantische) gemeenschap hebben, zijn verschillende delen van meningsuiting. Bijvoorbeeld Engelse woorden
louter (n.) is een klein meer, en louter (adv.) is niets meer dan alleen grammaticale homoniemen.
Lexicale en grammaticale homoniemen zijn woorden die samenvallen in spelling, maar verschillen in klank en betekenis. Bijvoorbeeld, dan / dan - vernac. dan tv. p. (door wie? wat?) en vervolgens (Im. p. zweet).
