Het leven van een persoon is ondenkbaar zonder kennis.Zelfs mensen zonder formeel onderwijs moeten zich aanpassen aan de realiteit, vaardigheden verwerven en reacties vormgeven. Dit put natuurlijk de cognitieve functies van de hersenen niet uit, maar deze vaardigheden zijn erg belangrijk voor aanpassing aan de omgeving en om te overleven.
In de moderne neurofysiologie wordt aangenomen datCognitieve functies zijn voornamelijk verantwoordelijk voor het gebied van de hersenschors. En een voorbehoud hier omdat veel cognitieve processen niet plaatsvinden zonder de deelname van het emotionele brein, het limbisch systeem. Hier wordt motivatie geboren, hier wordt een sensuele kleur aan de werkelijkheid gegeven. Zonder het werk van dit systeem zou een persoon alle impulsen voor actie verliezen.
Cognitieve functies van de hersenen omvatten geheugen, planning, spraak, wiskundige verwerkingsmechanismen en ruimtelijk redeneren. Laten we, om niets te vergeten, op volgorde beginnen, vanuit het geheugen.
Memorisatie is de vertaling van informatie waaruitwe botsen, in een soort "code" van de hersenen. En niet alles wordt onthouden, maar alleen het zinvolle, en hier komt het limbische systeem tot zijn recht. Vaak worden emotioneel geladen gebeurtenissen hun hele leven herinnerd, en de noodzakelijke informatie lijkt banaal voor het emotionele brein - en wordt niet herinnerd. Dit is hoe emoties ons regeren. Alle delen van de hersenen zijn verantwoordelijk voor het geheugen, afhankelijk van wat voor soort informatie we proberen te onthouden. Bovendien wordt er veel meer informatie in het geheugen opgeslagen dan nodig is - het wordt soms uit het geheugen van hypnotiseurs "getrokken". Iemand die het moeilijk vond om een tekening te onthouden, herkent deze vaak nog tussen honderden vergelijkbare tekeningen. Het is dus een zonde om over geheugen te klagen - we weten gewoon niet hoe we ermee moeten werken. En als ze lijdt, lijden ook andere cognitieve functies, zoals planning, eronder.
De voorste lob van de cortex is verantwoordelijk voor de planning.Neurofysiologen zijn er zeker van dat hier het bewustzijn "leeft". En zelfbeheersing. Daarom werden mensen met een trauma aan dit deel van de hersenen ongeremde, impulsieve individuen die niet in de samenleving konden passen. Bovendien leed de vakkennis er niet onder. Intuïtie en onheil leven in de rechterkwab, terwijl de linkerlobben een persoon tot analist maken. Door het werk van de rechterkwab ervaren we negatieve emoties, maar de linkerkwab maakt ons gelukkig. Inderdaad, zodra iemand iets begint te plannen, verdwijnen de angsten. En zonder de situatie te analyseren, worden ze sterker. Zo wissel je tussen deze zones.
Elk klein kind is een geniale taalkundige.Hij is in staat om in zijn geest een model van een moedertaal of zelfs meerdere talen te creëren in de eerste drie jaar. Over talen trouwens. De term "cognitieve functie van taal" wordt soms uitgesproken. Dit concept komt uit de taalkunde, en het betekent dat taal een code wordt, een middel voor het menselijk begrip van de wereld. Recent onderzoek toont aan dat het creëren en begrijpen van spraak niet alleen de linkerhersenhelft vereist, maar ook de rechterhelft. Anders zal een persoon de algemene betekenis van een grap of een verhaal uit het leven van vrienden niet kunnen begrijpen. Hij begrijpt de zinnen afzonderlijk, maar waar hij om moet lachen - hij zal helemaal niet raden.
Cognitieve functies omvatten wiskundigevermogen. Velen beschouwen zichzelf als middelmatig in mondeling tellen en geven het op, vertrouwende rekenmachines. Als gevolg hiervan kunnen veel volwassenen niet eens een ruwe schatting maken van het aantal aankopen in de winkel of de rekening van het restaurant controleren. Dit wordt gebruikt door sluwe handelaren op de markten. Niet alles is echter zo triest, u kunt verloren cognitieve functies terugkrijgen als u uzelf kunt dwingen regelmatig te oefenen. Het is net als fitness: hoe meer tijd u besteedt, hoe beter de resultaten, hoewel iedereen zijn eigen normen heeft.
En tot slot, over ruimtelijk denken.Sommige mensen werken geweldig met een kompas en een kaart en merken meteen alle kenmerken van het gebied op, ze lijken zelfs in staat om zelf nauwkeurige kaarten te tekenen. Anderen vinden het zelfs moeilijk om de juiste straat te vinden. Wat als deze cognitieve functie niet in orde is? Denk aan de tekencursus op school, bedenk bizarre objecten, teken ze vanuit verschillende hoeken en geef ze ter verificatie aan iemand die 'kaarten kan tekenen'.
Dus, ongeacht in welke staat uw cognitieve functies zich bevinden, de situatie kan ten goede worden veranderd met behulp van arbeid.
