Wetenschap is een gevolg van spirituele activiteitmenselijkheid, gericht op het begrijpen van de objectieve waarheid geassocieerd met de wetten van de natuur. De wetenschap vormt één geheel van kennis over wetten en wordt gedwongen zich onder te verdelen in particuliere takken, die onderzoek en verduidelijking van feiten en verschijnselen mogelijk maken zonder zich te verdiepen in de studie van buitenlandse aangelegenheden. Op basis hiervan worden de natuurwetenschappen en de sociale wetenschappen onderscheiden. Dit is echter niet het enige criterium voor scheiding: fundamentele en toegepaste wetenschappen verschillen op basis van afstand tot praktische toepassing.
Wetenschap is nauw verwant aan filosofie.De specificiteit van wetenschappelijke kennis in de filosofie is het besef en de overweging van feiten in relatie tot het echte wereldbeeld. Filosofie was een onmisbare metgezel van de wetenschap op keerpunten in de geschiedenis en blijft vandaag de dag niet minder belangrijk.
De specificiteit van wetenschappelijke kennis wordt uitgedrukt door verschillende factoren:
1) Het belangrijkste doel van de wetenschap is het verduidelijken van de doelstellingwetten van de werkelijkheid, maar dit is onmogelijk zonder een aantal abstracties, aangezien het abstractie is die het mogelijk maakt om de breedte van het denken niet te beperken om de waarheidsgetrouwheid van bepaalde conclusies te bepalen.
2) Wetenschappelijke kennis moet in de eerste plaats zijnbetrouwbaar, daarom wordt objectiviteit het belangrijkste kenmerk, omdat het zonder dit onmogelijk is om met een bepaalde nauwkeurigheid over iets te praten. Objectiviteit is gebaseerd op de studie van een actief object door visuele en experimentele methoden.
3) De specificiteit van wetenschappelijke kennis ligt in het feit dat elke wetenschap gericht is op praktische toepassing. Daarom moet het de oorzaken, gevolgen en verbanden tussen deze of die processen verklaren.
4) Dit omvat ook de mogelijkheid van voortdurende aanvulling en zelfvernieuwing van de wetenschap met behulp van regelmatige ontdekkingen, die bestaande wetten, conclusies enzovoort kunnen weerleggen en bevestigen.
5) Wetenschappelijke kennis wordt verkregen doorhet gebruik van zowel speciale instrumenten met hoge precisie als het gebruik van logica, wiskundige berekeningen en andere elementen van mentale en spirituele menselijke activiteit.
6) Elke kennis moet strikt aantoonbaar zijn -het is ook de specificiteit van wetenschappelijke kennis. Informatie die in de toekomst kan worden gebruikt, moet nauwkeurig en redelijk zijn. Op verschillende gebieden doet het echter nog steeds niet zonder enkele aannames, theorieën en beperkingen.
Wetenschappelijke kennis is in de eerste plaats een procesvoortgaand op het empirische en theoretische niveau, die elk ook hun eigen specifieke kenmerken hebben. Ondanks de verschillen zijn beide niveaus met elkaar verbonden en is de grens daartussen vrij flexibel. De specificiteit van wetenschappelijke kennis van elk van deze niveaus is gebaseerd op de toepassing van experimenten en instrumenten, of theoretische wetten en verklaringsmethoden op elk specifiek geval. Over de praktijk gesproken, daarom is het onmogelijk om zonder theorie te gaan.
Er zijn ook verschillende soorten wetenschappelijke kennis. Onder hen zijn de belangrijkste de componenten van theoretische kennis, dat wil zeggen discrepantie, theorie en hypothese.
Een discrepantie is de realisatie van enkele inconsistenties,die wetenschappelijk moet worden uitgelegd. Dit is een soort knoop of uitgangspunt, zonder welke geen verdere voorwaarden zijn voor kennisontwikkeling. Door de specificiteit van wetenschappelijke kennis in de filosofie kun je op basis van theoretische en praktische conclusies een uitweg uit deze knoop vinden.
Een hypothese is een geformuleerde versie dieprobeer bepaalde fenomenen vanuit een wetenschappelijk oogpunt te verklaren. De hypothese vereist bewijs. Als die er zijn, verandert het in een echte theorie en blijken andere versies onbetrouwbaar. Opheldering van de juistheid van de hypothese vindt plaats op de praktische toepassing ervan.
Alle genoemde soorten wetenschappelijke kennisin een soort piramide staan, helemaal bovenaan de theorie. Theorie is de meest betrouwbare en nauwkeurige vorm van wetenschappelijke kennis, die een nauwkeurige verklaring geeft van het fenomeen. Zijn aanwezigheid is de belangrijkste voorwaarde voor de uitvoering van elk project in de praktijk.
