Als iemand ten onrechte gelooft dat de methodologieWetenschappelijke kennis is alleen nodig voor wetenschappers en in het dagelijks leven zal het niet nuttig zijn, wat betekent dat hij eenvoudigweg nog niet heeft begrepen dat men met zijn hulp zeer snel en effectief kan navigeren in een breed scala aan kwesties. Natuurlijk is het bestuderen van methodologie niet eenvoudig genoeg, maar zodra je het onder de knie hebt, begin je meteen met heel andere ogen naar de wereld te kijken. Het is vermeldenswaard dat deze methode al lang intuïtief wordt gebruikt door dieren en kinderen, en behoorlijk effectief. Maar zodra we ons bewustzijn met deze methode beginnen te verbinden, en we beginnen alles in twijfel te trekken, dan gaat het hele experiment in een keer willekeurig.
Waarom hebben we dan de wetenschappelijke methodologie nodigkennis? Mystici beweren dat intuïtie voldoende is om het leven te kennen, maar dit is verre van het geval. Intuïtie kan ons naar zo'n jungle lokken dat iemand zichzelf gemakkelijk kan beschouwen als de grote Messias en kan geloven dat God zelf met hem praat. Het is heel goed mogelijk om van generatie op generatie de betekenis van een bepaalde ritus over te brengen, die al lang zijn relevantie heeft verloren, maar het geloof erin leeft nog steeds. Blind geloof is heel vaak een volkomen absurditeit, omdat ons leven stroomt en verandert, wat betekent dat menselijke waarheden, die voorheen als onvermurwbaar werden beschouwd, mee veranderen.
Met de eerste stappen in het leven begint een persoonbegrijp dat de wereld niet zo eenvoudig is als op het eerste gezicht lijkt. De methodologie van wetenschappelijke kennis met behulp van basisprincipes stelt je in staat om de hele wondere wereld op de planken te ontbinden, maar het verschilt nogal van pseudowetenschap in zijn basisprincipes en methoden. De echte methode dient als een soort kompas voor iemand die net het pad op gaat, waardoor het mogelijk is om veel ernstige fouten te vermijden. F. Bacon noemde deze methode een lamp die de weg wijst naar de reiziger in het donker, maar hij geloofde dat je niet op groot succes kunt rekenen door de verkeerde kant op te gaan. Descartes, op zijn beurt, behoorde tot de methoden van precieze en eenvoudige regels, waarvan de naleving het mogelijk maakt om ware leer van onwaar te onderscheiden.
De methodologie van wetenschappelijke kennis heeft veel gemeenmet de Duitse klassieke en materialistische filosofie, die een dialectische methode ontwikkelde op een materialistische en idealistische basis. Methodologische en methodologische problemen nemen een belangrijke plaats in in de hedendaagse westerse filosofie, vooral op die gebieden als wetenschapsfilosofie, positivisme, structuralisme, analytische filosofie. Elk van de methoden is natuurlijk een noodzakelijke en belangrijke zaak, maar men moet niet tot het uiterste gaan en de waarde ervan overdrijven of onderschatten. Het is immers volkomen duidelijk dat het onmogelijk is om van een methode een soort universele hoofdsleutel te maken, met behulp waarvan verschillende wetenschappelijke ontdekkingen kunnen worden gedaan.
Elke methode kan nutteloos zijn alsgebruik het niet als leidraad, maar als kant-en-klaar sjabloon om feiten te veranderen. De logica en methodologie van wetenschappelijke kennis kunnen niet alleen worden beperkt door wetenschappelijke en filosofische kaders, ze kunnen alleen worden beschouwd in een brede sociaal-culturele context. Dit betekent dat het in dit stadium van ontwikkeling nodig is om rekening te houden met de krachtige verbinding tussen wetenschap en productie. In ieder geval is één ding duidelijk dat alleen een bewuste toepassing van methoden het resultaat rationeler en effectiever kan maken. Sinds de zestiende eeuw wordt methodologie niet alleen gebruikt in de filosofie, maar ook in de natuurkunde, scheikunde en zelfs de geschiedenis.
De effectiviteit van deze of gene methode is veelhangt af van de wijze van toepassing, bovendien zijn in dit geval de inhoud, diepgang en fundamentele aard van de theorie van groot belang. Om ervoor te zorgen dat het resultaat alle verwachtingen overtreft, moet ervoor worden gezorgd dat het onderwerp wetenschappelijke kennis niet alleen een apart onderwerp is, maar ook een onderdeel van het totaalbeeld van de wereld, die voortdurend verandert en verbetert.
