Het menselijk brein is een zeer complex orgaan in zijn structuur, dat bestaat uit veel zenuwcellen en hun processen. Een van de structurele delen van de hersenen is het striatum.
definitie
Het striatum van de hersenen is een anatomische structuur van het telencephalon, dat behoort tot de basale kernen van de hemisferen van het menselijk brein.
Het lichaam kreeg zijn naam omdat het langs de frontale en horizontale delen van de hersenen eruit ziet als afwisselende strepen van witte en grijze materie.
De vroegste onderzoeken toonden aan dat de piekde activiteit van het striatum vond plaats op het moment dat de persoon 15 jaar oud was. Maar recent werk toont aan dat de echte activiteit van het lichaam dichter bij 25 jaar oud begint en hyperactiviteit optreedt bij 30 jaar oud.
Bovendien, na best een interessante uitgaveOnderzoek hebben wetenschappers ontdekt dat de hersenen reageren wanneer het loon niet de inspanning dekt die iemand aan het werk levert. Dus als een werknemer begrijpt dat zijn collega meer krijgt voor dezelfde hoeveelheid werk, dan neemt de motivatie voor langdurig werkvermogen af. Omgekeerd, wanneer een baan opnieuw wordt beoordeeld, neemt de wens om te werken toe.
structuur
Het striatum bestaat uit:
- Caudate nucleus.
- Lenticulaire kern.
- Hekken.
Als we het lichaam onder een microscoop bekijken, dan bestaat het uit grote neuronen met lange staarten die verder reiken dan de grenzen van het striopallidale systeem.
De delen van de caudatus zijn de kop, het lichaam en de staart.De kop vormt de zijwand van de voorhoorn van het laterale ventrikel; het lichaam van de kern strekt zich uit langs het centrale deel van het ventrikel; de staart bevindt zich op de bovenwand van de onderste hoorn van het ventrikel en eindigt ter hoogte van het laterale geniculaire lichaam.
De achterwand van de kernkop bevindt zich op de grens met de thalamus, gescheiden door een strook witte stof.
De lenticulaire kern, zoals de naam al aangeeft, lijkt qua vorm op een linze.
Het bevindt zich zijwaarts van de nucleus caudatus en thalamus. Als de pit doormidden wordt gesneden, is deze wigvormig, met de bovenkant naar het midden gericht en de onderkant naar de zijkant.
En kleine lagen witte stof verdelen de kern in verschillende delen:
- Schelpen.
- Lateraal pallidum.
- Mediale globus pallidus.
De globus pallidus is een specifieke oeroude formatie (oeroud lichaam), die zowel in macroscopisch als histologisch uiterlijk verschilt van andere delen van het striatum.
Het hek bevindt zich buiten de lensvormigepitten. Uiterlijk is het een dunne, tot twee millimeter dikke plaat van grijze substantie. Het midden van de plaat is vlak en er zijn kleine uitstulpingen van grijze stof aan de laterale rand.
Hoofdfuncties
Het striatum van de hersenen wordt beschouwd als een van de belangrijkste subcorticale regulerende en coördinerende centra van het motorsysteem.
Door experimenten is bewezen dat het lichaam autonome coördinerende centra bevat die de warmteproductie, warmteafgifte, metabolisme en vasculaire reacties regelen.
De belangrijkste functies van de activiteit van het striatum zijn onder meer:
- Regulatie van spierspanning.
- Verminderde spierspanning.
- Deelname aan de regulering van het werk van interne organen.
- Deelname aan gedragsreacties.
- Deelname aan de vorming van geconditioneerde reflexen.
Striatum-schade en gevolgen
Wanneer het striatum niet meer functioneert, ervaart een persoon de volgende aandoeningen:
- Athetosis. Banale afwisselende bewegingen van de ledematen.
- Chorea. Onjuiste bewegingen die worden uitgevoerd zonder volgorde of volgorde, waarbij alle spieren van het lichaam worden vastgehouden.
- Versterking van ongeconditioneerde reflexen (verdedigend, oriënterend, etc.).
- Hyperkinese. Een aanzienlijke toename van de hulpbewegingen die bij elke grote beweging horen.
- Hypotonie. Stoornis van de spierspanning, de afname ervan.
- Het optreden van het syndroom van Gilles de la Tourette.
- Het begin van de ziekte van Parkinson draagt bij aan de dood van neuronen in het lichaam, waardoor domafine, dat verantwoordelijk is voor het motorsysteem van het menselijk lichaam, niet wordt geproduceerd.
- De ziekte van Huntington verschijnt.
Daarnaast schade aan met name het striatum en caudale kern:
- Het voorkomt geheel of gedeeltelijk de perceptie van pijnlijke, visuele, auditieve en andere soorten stimulatie.
- Vermindert of verhoogt de speekselvloed.
- Verhindert oriëntatie in de ruimte.
- Schendt geheugen.
- Vertraagt de groei van het lichaam.
- Bevordert het langdurig verdwijnen van geconditioneerde reflexen. Menselijk gedrag kan inert en stagnerend zijn.
