Autoritaire regimes kunnen als een soort"Compromis" tussen democratische en totalitaire politieke systemen. Volgens een studie uit 1992 van de internationale organisatie Freedom House zijn van de 186 landen in de wereld slechts 75 "vrij" in termen van democratie, 38 zijn "niet vrij" en 73 zijn "gedeeltelijk vrij". ". Tegelijkertijd valt Rusland in de laatste categorie, waardoor ook zijn politieke structuur als autoritair kan worden beschouwd. Is het echt? Laten we het samen proberen uit te zoeken.
Autoritaire regimes: concept en voorwaarden voor voorkomen
Alles in ons leven ontwikkelt zich daarin cyclischinclusief de structuur van de samenleving. Als overgangsvorm van totalitarisme naar democratie, ontstaan autoritaire regimes vaak in landen waar, gelijktijdig met de verandering van het sociale systeem, een uitgesproken polarisatie van politieke krachten optreedt. Vaak worden ze gevormd waar er langdurige politieke en economische crises zijn, die democratisch gezien zeer problematisch zijn te overwinnen. Autoritaire regimes beginnen vaak onder extreme omstandigheden, wanneer het land de orde moet herstellen en de samenleving normale levensomstandigheden moet bieden. Eén persoon of een kleine groep mensen concentreert in hun handen de belangrijkste functies van politieke macht, het bestaan van oppositie, als het is toegestaan, dan met zeer beperkte actiemogelijkheden. De media zijn onderworpen aan strikte censuur, de heersende organisaties controleren het publiek, de deelname van de bevolking aan het bestuur van het land wordt tot een minimum beperkt. Tegelijkertijd laten autoritaire regimes het bestaan van vertegenwoordigende organen toe, kunnen discussies, referenda worden gehouden, enz. De stemresultaten worden echter vaak vervalst en de publieke opinie in de media wordt 'gefabriceerd' door de autoriteiten, dat wil zeggen dat de samenleving een bepaalde ideologie wordt opgelegd. Hoewel de vrijheden en rechten van een burger worden afgekondigd, zorgt de staat er niet echt voor. Om hun bestaan te behouden, maken autoritaire regimes rechtbanken en machtsstructuren ondergeschikt aan zichzelf. Overheidsadministratie wordt voornamelijk uitgevoerd door middel van commandovoering en administratieve methoden, terwijl er tegelijkertijd geen massale terreur is.
Typen en voorbeelden van een autoritair regime
Dit type apparaat heeft er veelvariëteiten, waarvan de belangrijkste tiranniek, despotisch, militair en administratief zijn. In het eerste geval wordt macht toegeëigend door één persoon die de enige heerschappij uitoefent. In de oudheid was het heel gebruikelijk in Griekenland, maar in de moderne wereld is het onaanvaardbaar. Een despotisch regime onderscheidt zich door 'onbeperkte' macht en is kenmerkend voor landen met een absolutistische monarchie. Een treffend voorbeeld hiervan is de periode van de regering van Ivan de Verschrikkelijke in Rusland, evenals de regering van Peter I. Zo'n regime is een overblijfsel uit het verleden.
