Idiomatische expressie is stabieleen zin met onafhankelijke semantiek. Vaak worden idiomen ook fraseologische eenheden genoemd. Het is vermeldenswaard dat de term "idiomatische uitdrukking" in wetenschappelijke kringen wordt gebruikt, terwijl fraseologische eenheid een definitie is die in het dagelijks leven wordt gebruikt.
Рассматривая значения идиоматического выражения, men dient niet rekening te houden met de afzonderlijke samenstellende delen, maar met de waarden als geheel. Als je een fraseologische eenheid in woorden opsplitst en pas daarna de betekenis probeert te begrijpen, krijg je slechts een reeks woorden. Onthoud dat idiomatische uitdrukkingen onafscheidelijk zijn. Het is de vorm die hun betekenis en betekenis bepaalt.
Idiomatische uitdrukkingen zijn gemeenschappelijk voor alle talen endraag de afdruk van de culturele en historische ontwikkeling van de mensen. Dit komt door het feit dat fraseologische eenheden de realiteit van een bepaald volk weerspiegelen - gebruiken, namen en namen van steden.
Bijvoorbeeld fraseologische eenheid:"Dineren met Duke Humphrey". Als je het in het Russisch vertaalt, krijg je: "Dine with the Duke of Humphrey." Maar wie hij is en wat het betekent om met hem te eten, is ons niet duidelijk. Als we kijken naar de geschiedenis van fraseologische eenheden, wordt het duidelijk dat de bedelaars vroeger om aalmoezen vroegen uit het graf van juist deze hertog. Het blijkt dat deze uitdrukking in het Russisch kan worden vertaald als: "zonder lunch worden gelaten", "arm zijn".
Idiomatische uitdrukkingen kunnen worden onderverdeeld in verschillende groepen, afhankelijk van hun oorsprong.
De eerste groep omvat bijbelse fraseologische eenhedenoorsprong. Dit omvat idiomen als "Sodom en Gomorra", "verboden vrucht". Onze taal beheerst ze sinds de tijd van de adoptie van het christendom en de verspreiding van kerkliteratuur op het grondgebied van Kievan Rus.
De tweede groep moet idiomatisch zijnuitdrukkingen ontleend aan oude literatuur: "Augean stables", "Achilleshiel". Deze fraseologische eenheden zijn, net als de idiomen van de eerste groep, te vinden in alle talen die we kennen.
We verwijzen naar de derde groep als primordiale Russenuitdrukkingen: "hang je neus op", "taal zal naar Kiev brengen." Heel vaak kunnen we dergelijke fraseologische eenheden vinden in verwante talen, zoals Oekraïens, Wit-Russisch. Dit wordt verklaard door het feit dat deze volkeren lange tijd in nauw contact met elkaar stonden en zich bijna gelijktijdig ontwikkelden.
Een idiomatische uitdrukking kan ook voorkomen inons leven door middel van literatuur. Het is bekend dat de werken van de grote toneelschrijver William Shakespeare een van de belangrijkste bronnen van Engelse fraseologie werden.
Er ontstaan interessante idiomatische uitdrukkingen enbij het vertalen van tekst van de ene taal naar de andere. Dit gebeurt vaak als de taal waarin de tekst is vertaald geen direct equivalent van een fraseologische eenheid heeft. In dit geval wordt de idiomatische uitdrukking vertaald door middel van calqueerpapier. Een voorbeeld hiervan kunnen fraseologische eenheden zijn als "blauwe kous", "op grote schaal". Na verloop van tijd worden ze opgenomen in het lexicale fonds van de taal en worden ze een integraal onderdeel ervan.
Elke idiomatische uitdrukking is een wijze, vakkundig ontworpen gedachte die bepaalde informatie bevat die alleen begrijpelijk is voor een moedertaalspreker.
