Muziek is een kunstvorm die een beroep doet op de onze.sensuele bol met behulp van geluiden. De taal van geluiden omvat verschillende elementen, die in professionele terminologie "middelen van muzikale expressie" worden genoemd. Een van deze meest belangrijke en krachtige elementen is de dynamiek.
Wat is de dynamiek
Это слово знакомо всем из курса физики и geassocieerd met de concepten "massa", "kracht", "energie", "beweging". In muziek definieert het hetzelfde, maar in relatie tot geluid. Dynamiek in muziek is de kracht van geluid, het kan ook worden uitgedrukt door de concepten "stiller - luider".
Spelen op hetzelfde niveau van sonoriteit kan niet expressief zijn, het wordt snel moe. Integendeel, frequente veranderingen in dynamiek maken muziek interessant, waardoor een breed scala aan emoties kan worden overgebracht.
Als muziek bedoeld is om vreugde, triomf,jubel, geluk - de dynamiek zal helder en sonoor zijn. Om emoties zoals verdriet, tederheid, schroom, penetratie, lichte, zachte, rustige dynamiek over te brengen, wordt gebruikt.
Dynamische aanduiding
Dynamiek in muziek is wat bepaaltvolumeniveau. Hiervoor zijn maar weinig aanduidingen, er zitten veel meer echte gradaties in het geluid. Dus dynamische symbolen moeten alleen worden beschouwd als een schema, een zoekrichting, waarin elke artiest zijn verbeelding volledig uitdrukt.
Het luidsprekerniveau "luid" wordt aangegeven door de term "forte", "zacht" - "piano". Dit is algemeen bekend. "Rustig, maar niet te veel" - "mezzo piano"; "Niet te luid" - "mezzo forte".
Als de dynamiek in muziek uitvoer vereist naarhet niveau van extremen, de nuances van "pianissimo" worden gebruikt - erg stil; of "fortissimo" - erg luid. In uitzonderlijke gevallen kan het aantal “forte” - en “piano” -pictogrammen maximaal vijf zijn!
Maar zelfs als je alle opties in aanmerking neemt, is het aantal symbolen om de luidheid uit te drukken niet groter dan 12. Dit is niet veel, aangezien je op een goede piano tot 100 dynamische gradaties kunt extraheren!
Dynamische indicaties omvatten ook de termen "crescendo" (geleidelijk verhogen van het volume) en de tegenovergestelde term "diminuendo".
De muziekdynamiek omvat een aantalsymbolen die de noodzaak aangeven om een klank of consonantie te accentueren:> ("accent"), sf of sfz (scherp accent - "sforzando"), rf of rfz ("rinforzando" - "versterken").
Van klavecimbel tot vleugel
Bestaande voorbeelden van klavecimbels en clavichordslaten we ons voorstellen wat voor dynamiek de barokmuziek is. De mechanica van oudere piano's lieten geen geleidelijke volumeveranderingen toe. Voor een scherpe verandering in dynamiek waren er extra toetsenborden (manuals) die boventonen aan het geluid konden toevoegen vanwege octaafverdubbelingen.
Speciaal hefboomsysteem en voettoetsenbordop het orgel was het mogelijk om een verscheidenheid aan timbres te bereiken en het volume te verhogen, maar toch vonden de veranderingen plotseling plaats. Met betrekking tot barokmuziek is er zelfs een speciale term "terrasvormige dynamiek", aangezien de verandering in volumeniveaus leek op terrasranden.
Wat betreft de amplitude van de dynamiek, dat was hetheel klein. Het geluid van het klavecimbel, aangenaam, zilverachtig en stil van dichtbij, was op een afstand van enkele meters bijna onhoorbaar. Het clavichord klonk harder, met een metaalachtige tint, maar iets meer sonore.
Dit instrument was erg geliefd bij I.S. Bach vanwege zijn bekwaamheid, zij het in een nauwelijks merkbare mate, maar toch het niveau van dynamiek veranderen afhankelijk van de kracht waarmee de toetsen met de vingers worden aangeraakt. Dit maakte het mogelijk om de frase een zekere convexiteit te geven.
De uitvinding van de piano in het begin van de 18e eeuw met zijnhet hamersysteem zorgde voor een revolutie in de mogelijkheden van het klavierinstrument. De dynamiek in muziek uitgevoerd op een moderne vleugel heeft een groot aantal klankgradaties en, belangrijker nog, de beschikbaarheid van geleidelijke overgangen van de ene nuance naar de andere.
Dynamiek is groot en gedetailleerd
Grote dynamiek wordt meestal uitgedrukt in de symbolen in de tabel. Er zijn er maar weinig, ze zijn duidelijk en definitief.
Elk van deze nuances kan dat echter weleen massa meer subtiele klankgradaties zijn. Voor hen zijn er geen speciale aanduidingen uitgevonden, maar deze niveaus bestaan in echt geluid en het zijn ze die ons angstig laten luisteren naar het spel van een getalenteerde artiest.
Zo'n kleine dynamiek wordt gedetailleerd genoemd. De traditie van het gebruik ervan vindt zijn oorsprong in de barokmuziek (denk aan de mogelijkheden van het clavichord).
Dynamiek in muziek is een van de toetsstenenpresterende vaardigheden. Het is de beheersing van subtiele nuances, de lichte, nauwelijks merkbare veranderingen die het spel van een getalenteerde professional onderscheidt.
Het is echter niet minder moeilijk om de versterking of verzwakking van de sonoriteit gelijkmatig te verdelen wanneer deze wordt "uitgerekt" over een groot deel van de muzikale tekst.
Dynamische relativiteitstheorie
Tot slot moet worden opgemerkt dat de dynamiek inmuziek is een heel relatief concept, net als al het andere in ons leven. Elke muziekstijl en zelfs elke componist heeft zijn eigen dynamische toonladder, evenals zijn eigen eigenaardigheden in de toepassing van nuances.
Wat goed klinkt in Prokofjevs muziek is absoluut niet toepasbaar bij het uitvoeren van Scarlatti's sonates. En de nuance van piano in Chopin en Beethoven zal heel anders klinken.
Hetzelfde geldt voor de mate van nadruk, de duur van het handhaven van hetzelfde niveau van dynamiek, de methode om dit te veranderen, enzovoort.
Om dit muzikale middel onder de knie te krijgenexpressiviteit op een goed professioneel niveau, het is allereerst noodzakelijk om het spel van grote meesters te bestuderen, aandachtig te luisteren, te analyseren, na te denken en conclusies te trekken.
