Een van de eerste secties van muzieknotatie ensolfeggio is de studie van intervallen. Het zijn er zeven. Op dit moment zijn we geïnteresseerd in het interval, in de muziek "octaaf" genoemd. De naam komt van het Latijnse woord "octo", wat "acht" betekent. Laten we eens kijken naar de basisconcepten die bij dit interval horen.
Octave: wat is het?
In principe heeft de betekenis van het concept van een octaafverschillende basisinterpretaties. Deze term wordt gewoonlijk de achtste graad van de toonladder genoemd, het interval, het bereik van de natuurlijke toonladder en de registers van noten (geluiden) op een muziekinstrument.
Beschouw het octaafinterval.Wat is het in termen van solfeggio? Dit zijn twee geluiden die samen klinken en twee keer in toonhoogte verschillen. Als we een pianotoetsenbord als voorbeeld gebruiken, zijn er bijvoorbeeld twee identieke nootposities, waarvan er één register hoger is.
Als interval heeft het octaaf drie typen: puur, verhoogd en verlaagd. In de regel wordt puur octaaf vooral in muziek gebruikt. Het wordt aangeduid als "ch8".
Octaafcompositie en schaalstappen
Hoe wordt het concept "octaaf" anders geïnterpreteerd?Wat het is op een natuurlijke toonladder is gemakkelijk te begrijpen als je kijkt naar de fundamentele noten en de intervallen die erin zijn opgenomen. Zoals al duidelijk is, staan er slechts acht noten in, en de eerste en laatste noten hebben dezelfde naam, maar verschillen in toonhoogte. Octaafnoten voor de eenvoudigste basistoonladder in C majeur zijn de volgende volgorde: C, D, E, F, G, A, B, C, of in Latijnse notatie - C, D, E, F, G, A, H, C.
Elk geluid in een octaaf (indien bekeken vanuitvanuit het oogpunt van het geluidsbereik) is op afstand van het aangrenzende interval, een halve toon genoemd. Twee halve tonen vormen een toon. Zoals gemakkelijk te zien is, bestaat het hele octaaf uit twaalf halve tonen (dit is duidelijk te zien op de piano, waar er witte en zwarte toetsen zijn).
Nu nog een paar woorden over het intervaloctaaf. Wat is het om het interval voor elke specifieke schaal te begrijpen? Alles is heel eenvoudig. Dit is de afwisseling van noten en de tussenliggende intervallen, rekening houdend met de sleuteltekens en de regels voor het construeren van de belangrijkste soorten toonladders (majeur en mineur).
Elke majeur toonladder is een afwisseling van intervallen in een strikte volgorde, ongeacht de tekens in de toonsoort: toon, toon, halve toon, toon, toon, toon, halve toon.
Kleine toonladders hebben hun eigen regels.Voor een natuurlijke mineur is zo'n reeks als volgt opgebouwd: toon, halve toon, toon, toon, halve toon, toon, toon. Dit zijn als het ware basissequenties, aangezien nu geen rekening wordt gehouden met de soorten toonladders zoals harmonische of melodische, om nog maar te zwijgen van verschillende modi of exotische oosterse toonladders, waarin een kwarttoon als basis wordt genomen voor de bouw.
Octaven van stem en muziekinstrumenten
Overweeg nu een andere toepassing van het feit dat inop muziek noemen we het "octaaf". Wat het is zoals toegepast op een muziekinstrument, begrijp je als je bijvoorbeeld naar de piano kijkt. In feite zijn dit dezelfde registers, op gelijke afstand van elkaar naar boven of naar beneden.
Vanuit muzikaal oogpunt de classificatie van octavenprecies overgenomen door het pianotoetsenbord. De belangrijkste zijn: subcontactaaf, controctaaf, klein octaaf, groot octaaf en verder van de eerste naar de vijfde (negen in totaal). Het eerste en laatste octaaf zijn onvolledig, aangezien geluiden onder en boven het gespecificeerde bereik praktisch niet door het menselijk oor worden waargenomen.
En meer over het concept van "octaaf". Wat is dit met de menselijke stem? Het is waarschijnlijk duidelijk dat dit een bepaalde reeks geluiden van verschillende hoogtes is die een persoon kan reproduceren (zingen).
Hoeveel octaven de stem van een persoon ondersteunt, hangt alleen af van de individuele kenmerken van de structuur van het strottenhoofd en de ligamenten. Volgens statistieken heeft de gemiddelde persoon zo'n bereik van anderhalf tot twee octaven.
Natuurlijk, als u zich bezighoudt met de ontwikkeling van vocaaldata, kunt u uw mogelijkheden aanzienlijk uitbreiden. Tegenwoordig vind je veel professionele vocalisten met zo'n bereik van vier tot vijf octaven. U hoeft niet ver te gaan. Neem in ieder geval zo'n beroemde artiest als King Diamond. Zijn stembereik is vier en een halve octaaf.
Het is niet verrassend dat hij in zijn donkere creatiesspringt gemakkelijk van een laag geluid naar een hoog geluid, en speelt zelfs de delen van alle personages in zijn mini-opera's (ongeacht van wie dit deel is, een man, een vrouw, een oude vrouw, een kind of een geest in de vorm van een monster). Het meest interessante is dat de opname geen speciale correctieapparaten gebruikt van het type dat werd gebruikt om de zanger te laten klinken in de film "The Fifth Element". De zang is maar half natuurlijk, de rest is een synthetisch geluid.
Het octaaf gebruiken in muziek
Muzikaal gezien het octaaf als intervalvrij vaak gebruikt. In tegenstelling tot een zuivere, eenzaam klinkende noot, voegt een tweede boven- of ondergeluid een frisse kleur toe. Het is geen toeval dat in eerste instantie voor gitaristen, naast standaard lotions, speciale apparaten werden ontwikkeld, octavers genaamd.
