Beeldende kunst is gebouwd op het concept"samenstelling". Het zorgt voor de betekenis en integriteit van het werk. Bij het oplossen van een artistiek probleem selecteert de maker expressiemiddelen, denkt na over de vorm van de belichaming van het idee en bouwt een compositie. Om een idee te presenteren heeft de kunstenaar verschillende middelen nodig, waaronder dynamiek en statica in de compositie. Laten we het hebben over de bijzonderheden van statische en dynamische compositie.
Samenstelling concept
In de kunst is compositie leidendkenmerkend voor de kunstvorm. Het zorgt voor de eenheid en onderlinge samenhang van alle elementen en onderdelen van het werk. In het concept van "compositie" plaatsen onderzoekers dergelijke betekenissen als een bekwame combinatie van expressieve middelen, de belichaming van de bedoeling van de auteur in het materiaal en de ontwikkeling van het thema in ruimte en tijd. Het is met haar hulp dat de auteur het hoofd- en het secundaire presenteert, de semantische en picturale centra vormt. Het is aanwezig in elke vorm van kunst, maar de dynamiek en statica in de compositie zijn het meest tastbaar en significant in de beeldende kunst. Compositie is een soort hulpmiddel dat alle expressieve middelen organiseert en de kunstenaar in staat stelt de hoogste expressiviteit van vorm te bereiken. De compositie combineert vorm en inhoud, ze zijn verenigd door het esthetische idee en artistieke intentie van de auteur.
Samenstellingsprincipes
Ondanks het feit dat het belangrijkste verenigende principecompositie is een uniek idee van de kunstenaar, er zijn uniforme patronen voor het bouwen van een compositorische vorm. De basisprincipes of wetten van compositie werden gevormd in de artistieke praktijk, ze werden niet kunstmatig uitgevonden, maar werden geboren in de loop van het eeuwenoude creatieve proces van veel kunstenaars. Integriteit is de eerste en belangrijkste wet van samenstelling. Volgens hem moet het werk een zorgvuldig gekalibreerde vorm hebben waarin niets kan worden toegevoegd of afgetrokken zonder het concept te schenden.
Het primaat van ideeën boven vorm is een andere wetcomposities. Alle middelen zijn altijd ondergeschikt aan het idee van de kunstenaar, eerst wordt een concept geboren, en pas dan verschijnt materiële belichaming in kleur, textuur, geluid, enz. Elke compositie wordt gebouwd op basis van contrasten, en dit is een andere wet. Het tegenovergestelde van kleuren, maten, texturen stelt je in staat om de aandacht van de kijker te vestigen op bepaalde elementen van de vorm, het compositorische centrum te benadrukken en het idee een speciale expressiviteit te geven. Een andere onveranderlijke wet van het maken van een compositie is nieuwheid. Elk kunstwerk is een unieke auteursvisie op een fenomeen of situatie. Het is in het vinden van een nieuw perspectief en nieuwe middelen om een idee te belichamen, misschien eeuwig en vertrouwd, dat de belangrijkste waarde van de schepping ligt.
Compositiehulpmiddelen
Elke kunstvorm heeft zijn eigen ontwikkeldassortiment van expressieve compositorische middelen. In de beeldende kunst zijn dat onder meer lijnen, streken, kleur, clair-obscur, verhoudingen en de gulden snede, vorm. Maar er zijn ook meer algemene middelen die kenmerkend zijn voor veel kunstvormen. Deze omvatten ritme, symmetrie en asymmetrie, die het compositorische centrum benadrukken. Dynamiek en statica in compositie zijn universele middelen om een esthetisch idee uit te drukken. Ze zijn nauw verwant aan het bestaan van compositie in ruimte en tijd. De unieke verhouding van verschillende media stelt kunstenaars in staat om individuele en originele stukken te creëren. Het is in de opstelling van dit expressieve arsenaal dat de stijl van de maker van de auteur zich manifesteert.
Soorten compositie
Ondanks alle eigenheid van het artistiekewerken, is er een vrij beperkte lijst van compositorische vormen. Er zijn verschillende classificaties die de soorten composities om verschillende redenen onderscheiden. Volgens de eigenaardigheden van de presentatie van het object, worden frontale, volumetrische en diepte-ruimtelijke typen onderscheiden. Ze verschillen in de verdeling van objecten in de ruimte. Dus de frontale vertegenwoordigt slechts één vlak van het object, de volumetrische - meerdere, de diepte-ruimtelijke toont verschillende perspectiefplannen en de plaatsing van objecten in drie dimensies.
Er is ook een traditie om de gesloten enopen composities waarin de auteur objecten ofwel ten opzichte van het midden ofwel in relatie tot de buitencontour verdeelt. Onderzoekers verdelen compositorische vormen in symmetrisch en asymmetrisch, volgens de dominante opstelling van objecten in de ruimte met een bepaald ritme. Daarnaast vormen dynamiek en statica in de compositie ook de basis voor het onderscheiden van de soorten vorm van het werk. Ze verschillen in de aan- of afwezigheid van beweging in het werk.
statische compositie
Stabiliteit en statisch hebben speciale associaties inpersoon. De hele wereld om ons heen heeft de neiging te bewegen en daarom wordt iets constants, onveranderlijks, onroerends als een soort waarde ervaren. Door de wetten van compositie te onderzoeken, hebben onderzoekers ontdekt dat statische elektriciteit aanwezig is in bijna alle vormen van kunst. Sinds de oudheid zien kunstenaars een bijzondere kunst en een moeilijke taak om de schoonheid van een object of object vast te leggen. Statische composities worden gezien als emoties van vrede, harmonie, balans. Het vinden van die balans is een echte uitdaging voor een kunstenaar. Om dit probleem op te lossen, gebruikt de kunstenaar verschillende hulpmiddelen.
Statische compositiehulpmiddelen
Zowel statica als dynamiek in de compositie, simpelfiguren waarin het belangrijkste uitdrukkingsmiddel is, gebruiken een andere reeks vormen. Geometrische vormen zoals rechthoeken en vierkanten zijn uitstekend in het weergeven van statische gegevens. Statische composities worden gekenmerkt door de afwezigheid van felle contrasten, kleuren en texturen worden dicht bij elkaar aangebracht. De items in de composities verschillen niet veel in grootte. Dergelijke composities zijn gebaseerd op nuances, spel van tinten.
Dynamische compositie
Dynamiek en statica in compositie, definitiedie wij vertegenwoordigen worden opgelost met behulp van traditionele uitdrukkingsmiddelen: lijnen, kleuren, afmetingen. Dynamiek in de kunst is het verlangen om de vergankelijkheid van het leven te weerspiegelen. Net als statica is het overbrengen van beweging een serieuze artistieke uitdaging. Omdat het verschillende kenmerken heeft, heeft dit probleem, in tegenstelling tot statica, veel meer oplossingen. Dynamiek roept een breed scala aan emoties op, het wordt geassocieerd met beweging van denken en empathie.
Hulpprogramma's voor het maken van dynamiek
Om het gevoel van beweging over te brengen, wordt het gebruikteen breed scala aan expressieve middelen. Dit zijn verticale en golvende lijnen, de verdeling van objecten in de ruimte, contrast. Maar het belangrijkste middel is ritme, dat wil zeggen, de afwisseling van objecten met een bepaald interval. Beweging, statica, ritme in een compositie zijn altijd met elkaar verbonden. In elk werk vind je elementen van elk van deze principes terug. Maar voor dynamiek is ritme een fundamenteel principe.
Voorbeelden van statica en dynamiek in compositie
Elke vorm van kunst kan monsters leverenstatische en dynamische composities. Maar in de beeldende kunst zijn ze veel gemakkelijker te herkennen, omdat deze principes fundamenteel zijn voor de visuele vorm. De statica en dynamiek in compositie, voorbeelden waarvan we willen presenteren, zijn altijd al door kunstenaars gebruikt. Voorbeelden van statische composities zijn stillevens, die oorspronkelijk juist gebouwd zijn als een vastgelegd moment van stoppende beweging. Veel klassieke portretten, bijvoorbeeld van Tropinin, Borovikovski, zijn ook statisch. De belichaming van statica is het schilderij van K. Malevich "Black Square". Veel genre-, landschaps- en gevechtswerken zijn dynamische composities. Bijvoorbeeld "Troika" van V. Perov, "Boyarynya Morozov" van V. Surikov, "Dance" van A. Matisse.
