Το Chlamydia trachomatis είναι ένας μικροοργανισμόςμοναδικός. Έχει τον δικό του κύκλο ζωής. Το Chlamydia trachomatis είναι ο αιτιολογικός παράγοντας των ουρογεννητικών χλαμυδίων. Υπάρχει τόσο στη μολυσματική εξωκυτταρική μορφή του ΕΤ (στοιχειώδες σώμα) όσο και στην αναπαραγώγιμη (αντιγραφή) ενδοκυτταρική μορφή του RT - το δικτυωτό (δικτυωτό) σώμα. Τα χλαμύδια trachomatis είναι επιρρεπή σε λανθάνουσα (λανθάνουσα) ύπαρξη ή έχουν την ικανότητα να παρατείνουν την επιβίωση στο σώμα (επιμονή).
Εμφανίζεται λοίμωξη με ουρογεννητικά χλαμύδιααπευθείας από άτομο που έχει σοβαρές εκδηλώσεις της νόσου ή με την ασυμπτωματική του πορεία. Κατά κανόνα, τα Chlamydia trachomatis διεισδύουν μέσω της μη προστατευμένης σεξουαλικής επαφής. Η οικιακή λοίμωξη μπορεί να συμβεί σε περίπτωση σοβαρής μη συμμόρφωσης με τους κανόνες υγιεινής, τόσο προσωπικές όσο και γενικές. Η μόλυνση του νεογέννητου προέρχεται από μια άρρωστη μητέρα. Η μόλυνση εμφανίζεται απευθείας κατά τη διάρκεια του τοκετού όταν το έμβρυο διέρχεται από το κανάλι γέννησης. Ως αποτέλεσμα, ένα νεογέννητο μπορεί να αναπτύξει πνευμονία και επιπεφυκίτιδα.
Λόγω του γεγονότος ότι η διαδρομή μετάδοσηςΔεδομένου ότι τα ουρογεννητικά χλαμύδια είναι ίδια με άλλες λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων, συχνά ανιχνεύονται σε συνδυασμό με αυτά (γονόκοκκοι, τριχομονάδες, μυκόπλασμα και άλλα). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι με την ανάπτυξη της τριχομονάσης (trichomonasus), το παθογόνο (trichomonas), που είναι ένας μη ευαίσθητος μικροοργανισμός στη θεραπεία με αντιβιοτικά, είναι συχνά ένα είδος "περιέκτη" για τα χλαμύδια. Αυτή η μόλυνση μπορεί να απορροφήσει παθογόνα πολλών σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μόνο η χρήση αντιβιοτικής θεραπείας μπορεί να είναι αναποτελεσματική. Όταν εντοπίζεται χλαμύδια, απαιτούνται πρόσθετες μελέτες που στοχεύουν στην ανίχνευση και την εξάλειψη άλλων λοιμώξεων των γεννητικών οργάνων.
Με τα χλαμύδια, η περίοδος επώασης (χρόνος από τη στιγμή της μόλυνσης έως την ανίχνευση των πρώτων σημείων) είναι από μία έως τρεις εβδομάδες.
Chlamydia trachomatis. Συμπτώματα
Και στις δύο γυναίκες και στους άνδρες, η ασθένεια προχωρά χωρίςεξέφρασε εκδηλώσεις. Αυτό το γεγονός (ασυμπτωματική πορεία) συμβάλλει στη μετέπειτα διάγνωση και συνταγογράφηση της θεραπείας. Από αυτή την άποψη, η πιθανότητα εμφάνισης επιπλοκών αυξάνεται σημαντικά.
Η εκδήλωση των συμπτωμάτων μπορεί να ξεκινήσει μετά την περίοδο επώασης (μετά από 1-3 εβδομάδες) ή αρκετούς μήνες με την εμφάνιση επιπλοκών.
Για τους άνδρες, ένα χαρακτηριστικό σημάδι της νόσουείναι φλεγμονή στην ουρήθρα (ουρήθρα). Στη συνέχεια, ο προστάτης, ο σπερματικός αγωγός, η επιδιδυμία και οι σπερματικοί κυστίδες εμπλέκονται στη φλεγμονώδη διαδικασία.
Το αρχικό στάδιο των χλαμυδίων μπορεί να συνοδεύεταιουρηθρίτιδα, η οποία διαρκεί από μία εβδομάδα έως ένα μήνα. Τα κοινά συμπτώματα της νόσου περιλαμβάνουν καύση, πόνο, κνησμό κατά την ούρηση, ταχεία ούρηση, διαυγή, πυώδη, υδαρή, γαλακτώδη αφρώδη απόρριψη.
Σε μεταγενέστερη περίοδο (σε χρόνια μορφή)συχνά εκδηλωμένη ένταση, πόνος, δυσφορία στο περίνεο, πόνος κοντά στον πρωκτό, πόνος και διεύρυνση του προστάτη, εξασθένιση και πόνος στύσης, συχνή ούρηση, αποχρωματισμός, όγκος σπέρματος κ.λπ.
Στις γυναίκες, η λοίμωξη προκαλεί συχνά φλεγμονήτράχηλος (τραχηλίτιδα). Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, βλεννογόνους ή πύον αναμεμειγμένο με κολπική απόρριψη, με χαρακτηριστική κιτρινωπή απόχρωση και δυσάρεστη οσμή. Η παρατεταμένη φλεγμονή συμβάλλει στην ανάπτυξη της διάβρωσης του αυχένα της μήτρας, συνοδευόμενη από κηλίδες, ιδίως μετά από σεξουαλική επαφή.
Το DNA Chlamydia trachomatis προσδιορίζεται με PCR (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης). Αυτή η τεχνική θεωρείται η πιο ακριβής (ευαίσθητη και συγκεκριμένη) μεταξύ άλλων διαγνωστικών μεθόδων.
