Η γραφειοκρατία είναι (κυριολεκτικά) «υπάλληλος»«Από κοινωνικοπολιτική άποψη, αυτή η έννοια χαρακτηρίζει τη διαδικασία άσκησης της εξουσίας από προνομιούχα πρόσωπα που επέλεξε η άρχουσα τάξη» Η γραφειοκρατία είναι μια μορφή που έχει προκύψει σε μια εκμεταλλευτική κοινωνία, στη διαδικασία της διαίρεσης των ανθρώπων σε τάξεις, ενώ ταυτόχρονα σχηματίζεται ένα κράτος στη δομή του οποίου οι εκμεταλλευτές τα συμφέροντά τους ως συμφέροντα του λαού.
Γραφειοκρατία και γραφειοκρατία - μορφή και μέθοδοςη διοίκηση μέσω της γραφειοκρατίας ή των στελεχών που σκίζουν από την κοινωνία και στέκονται πάνω από αυτήν. Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά αυτής της δομής διαχείρισης είναι η κάστα, η απομόνωση, η τυποποίηση των ευθυνών, η τυποποίηση, η καταστολή της πρωτοβουλίας. Σύμφωνα με τον Μαρξ, η γραφειοκρατία είναι η μετατροπή των κυβερνητικών καθηκόντων σε καθήκοντα γραφείου ή αντιστρόφως. Αυτή η διαχειριστική μορφή δημιουργεί το περιεχόμενό της από επίσημους στόχους, παντού σε σύγκρουση με πραγματικούς στόχους. Αυτή είναι η θεωρία της γραφειοκρατίας σύμφωνα με τον Μαρξ.
Με την αλλαγή των κοινωνικοοικονομικών σχηματισμώναλλαγή και διαχείριση. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το σύστημα των σκλάβων χαρακτηριζόταν ήδη από γραφειοκρατία. Ήταν μια πολύπλοκη ιεραρχία των θέσεων και των σωμάτων. Στις φεουδαρχικές καταστάσεις διανεμήθηκε επίσης «γραφείο». Ιδιαίτερη θέση δόθηκε στην εκκλησιαστική γραφειοκρατία.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη ανάπτυξη αυτής της μορφής διαχείρισηςσε μια καπιταλιστική κοινωνία. Μαζί με ένα εκτεταμένο δίκτυο στρατιωτικών, αστυνομικών, διοικητικών οργάνων, υπό τις συνθήκες αυτής της κοινωνίας, δημιουργήθηκαν πολιτικά κόμματα, διάφορες μη κρατικές αστικές ενώσεις, οι οποίες χαρακτηρίζονταν από την αποσυναρμολόγηση της διοικητικής συσκευής.
Για τους προ-καπιταλιστικούς σχηματισμούς, την εκδήλωσηη γραφειοκρατία ήταν χαρακτηριστική μόνο στον πολιτικό τομέα. Στη συνέχεια (μετά τη δημιουργία της καπιταλιστικής κοινωνίας) αυτή η μορφή εισχώρησε ενεργά στην κοινωνική ζωή.
Σημειώθηκε μια ιδιαίτερη ενίσχυση της γραφειοκρατίαςιμπεριαλιστική περίοδος. Για αυτήν την εποχή, ήταν χαρακτηριστική η συγχώνευση μονοπωλίων και του κρατικού μηχανισμού. Έτσι, η κρατική γραφειοκρατία ενώθηκε με την μονοπωλιακή ελίτ, η οποία συνέβαλε στη συγκέντρωση στα χέρια της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της δομής είναι η παρουσία του λεγόμενου «ινστιτούτου διαχείρισης», το οποίο ήταν εταιρική διοίκηση. Στην πραγματικότητα, ήταν ένα νέο γραφειοκρατικό στρώμα. Οι ακραίες εκδηλώσεις αυτής της διοικητικής μορφής είναι οι αυταρχικές δομές του φασιστικού τύπου.
Μερικοί κοινωνιολόγοι (υποστηρικτές της μπουρζουαζίας),προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την ενίσχυση της γραφειοκρατίας στις συνθήκες του σύγχρονου καπιταλισμού, αναφέρονται συχνά στην πολυπλοκότητα της διαχειριστικής δομής στο σύνολό της και στην ανάγκη χρήσης ενός ιεραρχικού συστήματος, εξορθολογισμού και εξορθολογισμού. Έτσι, λαμβάνει χώρα η αναγνώριση της «υπαλληλικής κυριαρχίας» με την αρχή της ηγεσίας και της οργάνωσης. Ταυτόχρονα, ορισμένοι συγγραφείς σημειώνουν ότι η ανάγκη για τη διαμόρφωση μιας δομής διαχείρισης για διάφορους τομείς της δημόσιας ζωής προέκυψε σε όλα τα στάδια της ανάπτυξης της κοινωνίας και θα συνεχίσει να ανακύπτει. Την ίδια στιγμή, η κυριαρχία της γραφειοκρατίας αναπτύχθηκε σε μια ταξική κοινωνία και εξαφανίζεται όταν εξαλείφονται οι αντίστοιχες διαφορές.
Όπως σημειώνουν οι κοινωνιολόγοι, καθιερώνοντας το αληθινόη δημοκρατία είναι ασυμβίβαστη με την "υπαλληλική κυριαρχία". Σύμφωνα με τον Μαρξ, η εξάλειψη της γραφειοκρατίας καθίσταται εφικτή υπό την προϋπόθεση ότι το γενικό συμφέρον μετατρέπεται πραγματικά σε ειδικό. Με άλλα λόγια, το κυριότερο είναι να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των ανθρώπων. Παράλληλα, η κατάργηση των υπολειμμάτων της γραφειοκρατίας δεν συμβαίνει αυτόματα με την κατάργηση της ίδιας της μορφής. Για την πλήρη εξάλειψη όλων των χαρακτηριστικών του, θα πρέπει να διεξάγεται σκόπιμη και συστηματική εργασία.
