Κυβέρνηση παρέμβαση στην οικονομία που προκαλείται απότην αντικειμενική επιθυμία των κυβερνητικών φορέων να απαλύνουν την αναποτελεσματική και άδικη λειτουργία μιας οικονομίας της αγοράς. Οι λόγοι για τη ρύθμιση της οικονομίας από το κράτος είναι:
1) αύξηση του πληθυσμού ·
2) επίλυση των προβλημάτων της υποδομής και του περιβάλλοντος ·
3) επίλυση προβλημάτων ανεργίας, υγείας, εκπαίδευσης, φτώχειας κ.λπ.
Η οικονομία του δημόσιου τομέα εκφράζεται ως μερίδιοεθνικό εισόδημα, το οποίο βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης. Σε αυτήν την περίπτωση, η διαχείριση πραγματοποιείται σε ένα μόνο κέντρο. Αυτός ο τύπος οικονομίας είναι ως επί το πλείστον χαρακτηριστικό των σοσιαλιστικών χωρών.
Ο δημόσιος τομέας της οικονομίας είναι ένας συνδυασμόςλειτουργίες του κράτους σε άμεση και έμμεση ρύθμιση. Το πρώτο αφορά την άμεση συμμετοχή της κυβέρνησης στον κοινωνικό τομέα και την οικονομική δραστηριότητα. Έμμεση ρύθμιση είναι η διαχείριση χωρίς επενδύσεις, όταν το κράτος το κάνει χωρίς έξοδα από την πλευρά του.
Η οικονομία του δημόσιου τομέα στοχεύει στην επίλυση των ακόλουθων προβλημάτων:
1) αύξηση της αποτελεσματικότητάς του ·
2) διασφάλιση της καθαρής κατανομής των εσόδων ·
3) υποστήριξη για μακροοικονομική σταθερότητα.
Αυτό μπορεί να γίνει μέσω της πολιτικής.κυβερνητικές δαπάνες και έσοδα ή μέσω του πολιτικού δημοσιονομικού μηχανισμού. Εν τω μεταξύ, η οικονομία του δημόσιου τομέα δείχνει την τάση να αυξάνει την κυβερνητική ρύθμιση στην αγορά. Ωστόσο, η οικονομία της αγοράς επιβάλλει ορισμένους κανόνες και περιορισμούς στη λειτουργία της κυβέρνησης.
Ο μηχανισμός της αγοράς απαγορεύει αυτό το επίπεδοΚατάσταση παρέμβασης στην οποία ενδέχεται να καταστραφεί αυτή η συσκευή. Λειτουργούν αποτελεσματικά οι έμμεσες μέθοδοι ρύθμισης, όπως οι επιδοτήσεις, οι φόροι, και ιδίως εκείνες που είναι οργανικά ενσωματωμένες στη δομή της αγοράς.
Ο δημόσιος τομέας της οικονομίας είναιένα σύστημα στο οποίο το κράτος ενεργεί ως πράκτορας που λαμβάνει εισόδημα με τη μορφή φόρων και το ξοδεύει σε αγορές. Παραδοσιακά, τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες, τα παραγόμενα δημόσια αγαθά ανήκουν στην κυβέρνηση. Η φορολογική μέθοδος απελευθερώνει μέρος των εσόδων από την ιδιωτική σφαίρα. Και το κράτος, με τη σειρά του, κατευθύνει αυτά τα κεφάλαια στην παραγωγή δημόσιων αξιών.
Η οικονομία του δημόσιου τομέα σε άμεσες και έμμεσες κρατικές ρυθμίσεις εκτελεί κυβερνητικές λειτουργίες:
1) τη χρήση του μηχανισμού της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας για τη διασφάλιση αποτελεσματικής ιδιωτικής δραστηριότητας ·
2) την έγκριση από την κυβέρνηση ορισμένων αντιμονοπωλιακών ή αντιμονοπωλιακών νόμων με σκοπό την αύξηση του ανταγωνισμού για την αποτελεσματική ρύθμιση των επιχειρήσεων ·
3) μείωση της εισοδηματικής ανισότητας στην κοινωνία ·
4) δημιουργία υποδομών ή δημόσιων αγαθών για την ικανοποίηση συλλογικών αναγκών (εθνική άμυνα, πληροφορίες, υγειονομική περίθαλψη κ.λπ.).
Ως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση εντάσσεται στο κύκλωμα της δραστηριότητας της αγοράς και γίνεται το οργανικό της μέρος.
