Η δημοσιονομική πολιτική αποτελεί μέρος των οικονομικώνπολιτική που ακολουθεί το κράτος. Καθορίζει τις αρχές της οργάνωσης των σχέσεων στον τομέα της χρηματοδότησης για τη διαμόρφωση των εσόδων του προϋπολογισμού, την εκτέλεση των δαπανών τους και τη διεξαγωγή των διακυβερνητικών φορολογικών σχέσεων. Η πολιτική αυτή επηρεάζει τα ποσοστά και τα ποσά των οικονομικών πόρων που συγκεντρώνουν το κράτος, καθορίζει τη διάρθρωση του κόστους και τις προοπτικές για την εφαρμογή δημοσιονομικών κονδυλίων για την ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας.
Η δημοσιονομική πολιτική του κράτους ρυθμίζει όλουςοι σχέσεις στον τομέα της χρηματοδότησης που συμβαίνουν μεταξύ των επιχειρήσεων και του κράτους μέσω της εφαρμογής των φορολογικών επιβαρύνσεων, της επενδυτικής πολιτικής, του προγραμματισμού των δαπανών του προϋπολογισμού σε σχέση με τις βιομηχανίες προτεραιότητας.
Το κράτος έχει μια σκόπιμη επίδρασητην αλλαγή του πεδίου εφαρμογής και της διάρθρωσης των δημοσίων δαπανών, της φορολογίας και της κρατικής περιουσίας, τα οποία αποτελούν τα εργαλεία μέσω των οποίων υλοποιείται η δημοσιονομική πολιτική. Οι κύριες παράμετροι αντικατοπτρίζονται στον προϋπολογισμό και λειτουργούν ως εργαλείο για τη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών.
Οι στόχοι της δημοσιονομικής πολιτικής για τη δημοσιονομική χρήση περιγράφονται στο Μήνυμα Προϋπολογισμού του Προέδρου στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση.
Η δημοσιονομική πολιτική είναι στρατηγική κατεύθυνση,που καθορίζει τις προοπτικές για τη δημιουργία και τη μετέπειτα χρήση της χρηματοδότησης για την επίλυση των βασικών προβλημάτων της οικονομίας. Ως εκ τούτου, διακρίνονται τρεις κύριες κατευθύνσεις αυτής της πολιτικής:
- Το κατανεμητικό στοιχείο.Αυτό σημαίνει την ανάγκη προσαρμογής του μηχανισμού της αγοράς για τη ρύθμιση των οικονομικών πόρων στην οικονομία, προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της αγοράς. Για παράδειγμα, κατά τη συλλογή των φόρων, το κράτος μπορεί να περιορίσει την παραγωγή αγαθών που δεν έχουν ζητηθεί στην ξένη αγορά και να προωθήσει την παραγωγή τέτοιων αγαθών που έχουν μεγάλα πλεονεκτήματα.
- Στοιχείο διανομής.Συνίσταται στην αλλαγή των αποτελεσμάτων της κατανομής του εισοδήματος. Παράδειγμα: μια δημοσιονομική πολιτική για τη συλλογή φόρων από τον ενεργό πληθυσμό βοηθά στην καταβολή παροχών αναπηρίας και συντάξεων.
- Σταθεροποιητικό στοιχείο. Καθορίζει τον αντίκτυπο στη μακροοικονομική ισορροπία, που καθορίζεται από το μέγεθος των φόρων, τις δαπάνες του προϋπολογισμού, το ύψος του δημόσιου χρέους και τη συνολική κατάσταση του πιστωτικού συστήματος.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η λογιστική πολιτικήο οργανισμός προϋπολογισμού διαδραματίζει ειδικό ρόλο στη διοργάνωση της λογιστικής του προϋπολογισμού. Στην επιχείρηση, καθορίζεται μέσω του λογιστικού σχεδίου και των υφιστάμενων απαιτήσεων για την οργάνωση της λογιστικής του προϋπολογισμού στον τομέα αυτό.
Λογιστική προϋπολογισμού (σε αντίθεση με την εμπορική λογιστική)οργάνωση) είναι πολύ πιο δύσκολη. Ταυτόχρονα, το επίπεδο ελέγχου της χρήσης των κονδυλίων του προϋπολογισμού είναι πολύ υψηλότερο. Τι σε αυτή την περίπτωση θα δώσει η λογιστική πολιτική; Σας επιτρέπει να ενοποιήσετε τις υπάρχουσες μεθόδους λογιστικής που ισχύουν από έτος σε έτος.
Η διάρθρωση της λογιστικής πολιτικής περιλαμβάνειοργανωτικές, μεθοδικές ενότητες και εφαρμογές με ένα λειτουργικό διάγραμμα λογαριασμών, ένα χρονοδιάγραμμα ροής εργασιών και μια λίστα από μη ενιαία έντυπα που δημιουργούνται από τον οργανισμό ανεξάρτητα.
