Το έργο που μας ενδιαφέρει είναι σχεδόντο πιο δημοφιλές μνημείο του 17ου αιώνα. Το όνομά του αργότερα έγινε ακόμη και ένα ρητό: "Το δικαστήριο του Σεμικίν" σημαίνει μια άδικη δίκη, μια παρωδία αυτής. Γνωστές ποιητικές και δραματικές μεταγραφές του "The Tale of the Shemyakin Court", καθώς και η αναπαραγωγή δημοφιλών εντύπων. Επιπλέον, γέννησε τη διάσημη ιστορία ενός φτωχού και πλούσιου αδελφού.
Ζητήματα συγγραφής, πηγές
Ο συγγραφέας του "The Tale of the Shemyakin Court" είναι άγνωστος, γιατίείναι λαϊκής προέλευσης. Οι ερευνητές αναζήτησαν έργα παρόμοια σε περιεχόμενο στην ινδική, περσική λογοτεχνία. Είναι επίσης γνωστό ότι ο διάσημος συγγραφέας Mikolaj Rey, ο οποίος έζησε τον 17ο αιώνα και έλαβε τον τιμητικό τίτλο "Πατέρας της Πολωνικής Λογοτεχνίας", δούλεψε με παρόμοιο σχέδιο. Ορισμένες λίστες αναφέρουν ρητά: "Η ιστορία του δικαστηρίου Shemyakin" αντιγράφηκε από πολωνικά βιβλία. Ωστόσο, τα ζητήματα των πηγών της παρέμειναν άλυτα. Δεν υπάρχουν πειστικά στοιχεία για τη σύνδεση του ρωσικού μνημείου με ένα συγκεκριμένο έργο ξένων λογοτεχνιών. Οι αποκαλυφθείσες κλήσεις δείχνουν την παρουσία των λεγόμενων περιπλάνησης, τίποτα περισσότερο. Όπως συμβαίνει συχνά με μνημεία λαογραφίας, αστεία, τα ανέκδοτα δεν μπορούν να ανήκουν σε ένα άτομο. Περιπλανιούνται επιτυχώς από τη μία τοποθεσία στην άλλη, καθώς οι καθημερινές συγκρούσεις είναι ουσιαστικά οι ίδιες παντού. Αυτό το χαρακτηριστικό καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη τη διάκριση μεταξύ μεταφρασμένων και πρωτότυπων λογοτεχνικών μνημείων του 17ου αιώνα.
"Η ιστορία του δικαστηρίου Shemyakin": περιεχόμενο
Το πρώτο μέρος της ιστορίας αναφέρεται σε περιστατικά(τόσο ξεκαρδιστικό και λυπημένο) που συνέβη στον φτωχό αγρότη. Όλα ξεκινούν από το γεγονός ότι ο πλούσιος αδερφός του του δίνει ένα άλογο, αλλά ξεχνάει τον ζυγό. Ο κύριος χαρακτήρας συνδέει τα αρχεία καταγραφής με την ουρά και σπάει. Η επόμενη ατυχία συνέβη στον αγρότη όταν πέρασε τη νύχτα στον ιερέα στα κρεβάτια (δηλαδή στην ξαπλώστρα). Φυσικά, ο άπληστος ιερέας δεν τον προσκάλεσε να δειπνήσει. Κοιτάζοντας το τραπέζι γεμάτο φαγητό, ο κύριος χαρακτήρας χτυπά κατά λάθος το μωρό, γιο ενός ιερέα. Τώρα ο φτωχός θα αντιμετωπίσει δίκη για αυτά τα αδικήματα. Από απελπισία, θέλει να αυτοκτονήσει και πέφτει από τη γέφυρα. Και πάλι, αποτυχία. Ο ίδιος ο αγρότης παραμένει άθικτος, αλλά ο γέρος, στον οποίο προσγειώθηκε ο κύριος χαρακτήρας, πήγε στους προγόνους.
Έτσι, ο αγρότης θα πρέπει να απαντήσει για τρίαεγκλήματα. Το αποκορύφωμα περιμένει τον αναγνώστη - ο πονηρός και άδικος δικαστής Shemyaka, αποδεχόμενος την πέτρα τυλιγμένη σε ένα μαντήλι για μια γενναιόδωρη υπόσχεση, αποφασίζει την υπόθεση υπέρ του φτωχού αγρότη. Έτσι, το πρώτο θύμα έπρεπε να περιμένει το άλογο να μεγαλώσει μια νέα ουρά. Ο ιερέας προσφέρθηκε να δώσει τη γυναίκα του σε έναν αγρότη, από τον οποίο θα έπρεπε να γεννήσει ένα παιδί. Και ο γιος του νεκρού ηλικιωμένου, ως αποζημίωση, πρέπει ο ίδιος να πέσει από τη γέφυρα και να πληγώσει τον φτωχό αγρότη. Φυσικά, από τέτοιες αποφάσεις όλα τα θύματα αποφασίζουν να πληρώσουν.
Οι ιδιαιτερότητες της σύνθεσης
Η ιστορία του δικαστηρίου Shemyakin χωρίζεται σε δύο μέρη.Το πρώτο μέρος αποτελείται από τα τρία επεισόδια που περιγράφονται παραπάνω. Από μόνα τους, θεωρούνται ως συνηθισμένα αστεία ανέκδοτα που χρησιμεύουν ως αφετηρία. Εδώ, όπως ήταν, αφαιρέθηκαν από την κύρια αφήγηση, αν και αυτό δεν παρατηρείται στα κλασικά παραδείγματα των δικαστικών αφηγήσεων. Επιπλέον, όλα τα γεγονότα που περιγράφονται εκεί διηγούνται στο παρελθόν. Και όχι στο παρόν, αυτό που κάνει το The Tale of Shemyakin Court διαφορετικό. Αυτό το χαρακτηριστικό δίνει δυναμισμό στην πλοκή του αρχαίου ρωσικού μνημείου.
Το δεύτερο συστατικό της σύνθεσης είναι πιο περίπλοκο:Οι ετυμηγορίες του Shemyaka, οι οποίες είναι μια καθρεπτική εικόνα των περιπετειών των φτωχών αγροτών, προηγούνται ενός πλαισίου - μια σκηνή καθώς ο εναγόμενος δείχνει στον δικαστή την «ανταμοιβή».
Παραδόσεις σάτιρας
Η σάτιρα ήταν πολύ δημοφιλής στη λογοτεχνία XVII.αιώνας. Το γεγονός ότι ήταν σε ζήτηση μπορεί να εξηγηθεί με βάση τις ιδιαιτερότητες της δημόσιας ζωής εκείνη την εποχή. Υπήρξε αύξηση του ρόλου του εμπορικού και βιοτεχνικού πληθυσμού, αλλά αυτό δεν συνέβαλε στην ανάπτυξη των πολιτικών του δικαιωμάτων. Στην σάτιρα, καταδικάστηκαν και εκτέθηκαν πολλές πτυχές της ζωής της κοινωνίας εκείνης της εποχής - άδικη κρίση, υποκρισία και υποκρισία του μοναχισμού, ακραίες κοινωνικές ανισότητες.
Το "The Tale of the Shemyakin Court" ταιριάζεικαθιερωμένη παράδοση. Ένας αναγνώστης εκείνης της εποχής θα καταλάβαινε αναμφίβολα ότι η ιστορία παρεμποδίζει τον «Κώδικα» του 1649 - ένα σύνολο νόμων που πρότειναν την επιλογή τιμωρίας ανάλογα με το ποια ήταν η εγκληματικότητα του δράστη. Έτσι, για δολοφονία, υποτίθεται ότι εκτελέστηκε και η κατασκευή πλαστών χρημάτων τιμωρήθηκε ρίχνοντας μόλυβδο στο λαιμό. Δηλαδή, "Η ιστορία του δικαστηρίου Shemyakin" μπορεί να οριστεί ως παρωδία των αρχαίων ρωσικών δικαστικών διαδικασιών.
Ιδεολογικό επίπεδο
Η ιστορία τελείωσε για τον άθλιο αγρότηευτυχώς, κατακτά τον κόσμο της αδικίας και της αυθαιρεσίας. Το "Pravda" αποδεικνύεται ισχυρότερο από το "ψεύτικο" Όσο για τον ίδιο τον δικαστή, έμαθε ένα πολύτιμο μάθημα από αυτό που είχε συμβεί: "Η ιστορία του δικαστηρίου του Shemyakin" τελειώνει με τον δημιουργό του chibi να μαθαίνει την αλήθεια για το "μήνυμα". Αλλά παρ 'όλα αυτά, χαίρεται ακόμη και με τις δικές του προτάσεις, γιατί διαφορετικά, αυτός ο λιθόστρωτος θα είχε κλωτσήσει το πνεύμα από αυτόν.
Καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά
Το "The Tale of the Shemyakin Court" είναι γρήγοροδράσεις, κωμικές καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται οι χαρακτήρες, καθώς και ένας έμφανος αδιάφορος τρόπος αφήγησης, που ενισχύει μόνο τον σατιρικό ήχο του αρχαίου ρωσικού μνημείου. Αυτά τα χαρακτηριστικά δείχνουν την εγγύτητα της ιστορίας με τα μαγικά και κοινωνικά-καθημερινά λαϊκά παραμύθια.
