Ελβετικά φράγκα ως ένα από τα πιο αξιόπιστα νομίσματα

Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα στην Ελβετία τοκυκλοφορούν εκατοντάδες τύποι τραπεζογραμματίων και τραπεζογραμματίων. Σύμφωνα με τη σειρά των χρόνων του Ναπολέοντα, η επισκοπή και τα καντόνια εξέδωσαν τα δικά τους χρήματα. Μπορούμε να πούμε ότι τα ελβετικά φράγκα εμφανίστηκαν στα πενήντα του περασμένου αιώνα. Κελυφιακά νομίσματα εκείνη την εποχή χύθηκαν σε ασήμι. Το κόστος τους ήταν αρχικά ίσο με την ονομαστική αξία. Ωστόσο, η κυβέρνηση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας δεν είχε μονοπώλιο στην παραγωγή χρήματος.

Με άλλα λόγια, κάθε μεμονωμένη τράπεζα θα μπορούσε να εκδώσει τραπεζογραμμάτια.

Η αύξηση του ποσού των χαρτονομισμάτων σταδιακάσυνέβαλαν στην υποτίμηση τους. Ως εκ τούτου, το 1907, η Ελβετία είχε τη δική της Εθνική Τράπεζα. Στο απόγειο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, αυτή η χώρα, όπως και πολλά άλλα ευρωπαϊκά κράτη, αποφάσισε να εγκαταλείψει το χρυσό πρότυπο Έτσι, όλα τα έξοδα αυτής της δύσκολης εποχής καλύφθηκαν με το συμπεριλαμβανόμενο τυπογραφείο. Ωστόσο, η Ελβετία, σε αντίθεση με ορισμένα άλλα κράτη, απέφυγε τον πληθωρισμό μετά το τέλος των εχθροπραξιών στην Ευρώπη. Το τυπογραφείο που σφράγισε τα τραπεζογραμμάτια απενεργοποιήθηκε, ακολουθούμενο από επιστροφή στο πρότυπο χρυσού. Ελβετικά φράγκα έχουν ενισχύσει τη θέση τους. Έγινε ένα από τα ισχυρότερα νομίσματα τη δεκαετία του 1920, μαζί με τα ολλανδικά florins.

Η ενίσχυση του φράγκου εξηγήθηκε από τα ακόλουθα

αιτιολογικό:ουδετερότητα κατά τη διάρκεια των πολέμων ετών, γεγονός που κατέστησε δυνατή την αποφυγή κολοσσιαίων αποβλήτων στις εχθροπραξίες · μια επιστροφή στο χρυσό πρότυπο και την επακόλουθη καταπολέμηση του πληθωρισμού. Τα γεγονότα της δεκαετίας του 1930 συγκλόνισαν τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, αν όχι ολόκληρο τον κόσμο. Ορισμένες από τις κορυφαίες χώρες της Ευρώπης αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το χρυσό πρότυπο. Αλλά όλα αυτά δεν επηρέασαν αρνητικά την οικονομική κατάσταση της Συνομοσπονδίας. Ελβετικά φράγκα έχουν παραμείνει ένα από τα πιο αξιόπιστα νομίσματα στον κόσμο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα, συνέβη ένα γεγονός που επηρέασε τις οικονομίες πολλών χωρών. Το σύστημα Bretton Woods, σύμφωνα με το οποίο όλα τα νομίσματα συνδέθηκαν με το δολάριο, και αυτός, με τη σειρά του, στο αποθεματικό χρυσού, έδειξε την πλήρη αποτυχία του, μετά την οποία όλοι οι συμμετέχοντες το εγκατέλειψαν. Αυτό ανάγκασε την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να εισαγάγει κυμαινόμενα επιτόκια.

Τα ελβετικά φράγκα εξακολουθούν να αποτελούν αξιόπιστο νόμισμα σήμερα. Δεν τραυματίστηκαν καν

κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης που συγκλόνισεοικονομίες πολλών χωρών. Μερικές φορές αναφέρονται ανεπίσημα ως «νόμισμα καταφυγίου». Κάθε φράγκο χωρίζεται σε εκατό rapps ή σεντ. Το εθνικό νόμισμα ελέγχεται από τις αρχές της Συνομοσπονδίας. Το ελβετικό φράγκο σχετίζεται με το ευρώ ως 1: 0,81. Πρόσφατα, το κοινό νόμισμα της ΕΕ υποχωρεί σταδιακά στα χρήματα της Συνομοσπονδίας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της ευρωπαϊκής οικονομίας στο σύνολό του μειώνεται. Το ελβετικό φράγκο αναφέρεται στο ρούβλι ως 1: 35,5 για σήμερα. Το ποσοστό του ρωσικού νομίσματος έναντι αυτού μειώνεται σταδιακά.

Η Ελβετία υπήρξε εδώ και πολύ καιρόένας μαγνήτης που προσελκύει μεγάλο ξένο κεφάλαιο. Πολλοί πλούσιοι άνθρωποι αφήνουν μέρος των κεφαλαίων τους στις τράπεζες αυτής της χώρας. Αυτό οφείλεται στη σταθερή πολιτική και οικονομική κατάσταση στην Ελβετία και στην ποιότητα των υπηρεσιών. Οι κίνδυνοι της επένδυσης σε Συνομοσπονδικές τράπεζες είναι ελάχιστοι. Υπάρχει πάντα η ευκαιρία να αποσύρετε τη συνεισφορά σας. Οι ελβετικές τράπεζες παρέχουν ένα πλήρες φάσμα υπηρεσιών στους πελάτες τους. Όλα αυτά συμβάλλουν στην προσέλκυση ξένου κεφαλαίου, το οποίο διασφαλίζει τη σταθερή σταθερότητα του εθνικού νομίσματος.