Zespół Fredericka nazywa się dość poważnynieprawidłowość pracy serca, po raz pierwszy rozpoznana przez fizjologa z Belgii Leona Fryderyka w 1904 roku. I choć niewielu słyszało o tej chorobie, jest to dość powszechne.
Wcześniej aktywnie traktowano fenomen Fryderykapraktykował stosowanie leków antycholinergicznych, ale ponieważ mogą one powodować zaburzenia psychiczne, współczesna medycyna stopniowo je odmawia.
Opis zespołu
Zespół Fredericka to połączenie objawów charakterystycznych dla całkowitej blokady poprzecznej i migotania przedsionków.
Wraz z tym odchyleniem sygnały elektryczne całkowicie przestają wpływać do komór z przedsionków, które tracą zdolność do regularnego i uporządkowanego kurczenia się.
Отсутствие возбуждающих импульсов вызывает tworzenie się w ścianach lub dolnej części węzła przedsionkowo-komorowego ognisk komór, które niezależnie zaczynają wytwarzać sygnały elektryczne. Staje się to rodzajem kompensacji, ale nie zapisuje sytuacji, ponieważ częstotliwość impulsów jest niewystarczająca (maksymalnie czterdzieści do sześćdziesięciu sygnałów).
W rezultacie komory serca kurczą sięwolniejszy niż u osoby zdrowej, co oznacza, że przepływ krwi również zwalnia, co powoduje głód tlenu i jest głównym zagrożeniem choroby zwanej „zespołem Fryderyka”.
Główne objawy
Do głównych objawów zespołu (lub zjawiska) Fredericka należą:
- Płynny, ale powolny puls.
- Zawroty głowy
- Słabość.
- Duszność.
- Szybkie zmęczenie.
- Senność
- Półomdlały.
Wszystko to jest charakterystyczne dla stanu, w którym mózg nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu.
Przyczyny zespołu
Zespół Fredericka nie występuje od zera, jeśli serce jest zdrowe. Jest to konsekwencja uboczna tak poważnych chorób jak:
- Zawał mięśnia sercowego.
- Wady serca.
- Miażdżyca po zawale.
- Zapalenie mięśnia sercowego.
- Kardiomiopatia.
- Angina pectoris.
Te choroby powodują procesyo charakterze sklerotycznym, w którym w sercu rośnie tkanka łączna. Ten ostatni wypiera i zastępuje komórki, które są precyzyjnie odpowiedzialne za generowanie i przesyłanie impulsów elektrycznych.
Diagnostyka zjawiska Fredericka
Ponieważ objawy tej choroby są podobne do objawów wielu innych dolegliwości, zespół Fryderyka można zdiagnozować jedynie metodą elektrokardiogramu.
Ponadto wskazane jest obserwowanie zachowania serca w ciągu dnia, aby zobaczyć, jaki rytm zachodzi o różnych porach dnia i nocy, aby zobaczyć, jak mięsień sercowy reaguje na stres i tak dalej.
Zwykle po zdiagnozowaniu zespołu Fredericka EKG wygląda następująco:
- Fale P są nieobecne, są zastępowane falami o charakterze migotliwym lub trzepoczącym (f i F).
- Rytm komorowy jest regularny, ale liczba skurczów na minutę nie przekracza 40-60 razy.
- Kiedy rytm tworzy się w dolnej części połączenia przedsionkowo-komorowego, zespoły komorowe są wąskie i mają zwykłą, bez odchyleń, morfologię.
- Jeśli rytm tworzy się w ścianach, zespoły komorowe wydają się rozszerzone i zdeformowane.
Zespół Fredericka: leczenie i zapobieganie
Jeśli zidentyfikujesz opisane powyżej objawy,koniecznie udaj się do lekarza i poddaj się badaniu. Niedotlenienie tlenu jest niebezpiecznym stanem, który może powodować poważne nieprawidłowości w mózgu. A w przypadku zespołu Fredericka może trwać do pięciu do siedmiu sekund, kiedy serce faktycznie się zatrzymuje (dzieje się tak w przypadkach, gdy nie ma kompensacji impulsów w postaci rytmu komorowego).
Terminowa diagnoza zminimalizuje ryzyko, a leczenie pozwoli pozbyć się choroby i żyć pełnią życia. Rokowanie choroby jest korzystne.
Dziś zespół Frederickaeliminuje się z reguły poprzez wszczepienie implantu do mięśnia sercowego, który zamiast przedsionków generuje impulsy. Elektrodę umieszcza się w komorze, a jej rytm programuje się z wyprzedzeniem i zależy od wieku i ogólnego stanu pacjenta.
Zapobieganie jako takie nie istnieje. Polega na profilaktyce i odpowiednim leczeniu chorób, które powodują to zjawisko.
