Statystyki mówią, że ponad 45% całej populacjiplaneta jest podatna na ataki paniki. W większości przypadków jeden atak staje się przyczyną całego łańcucha takich ataków paniki, a to z kolei znacznie utrudnia życie.
Panika nie jest pełnoprawną chorobą, alezaburzenia psychiczne. Charakteryzuje się nagłymi i nieuzasadnionymi atakami strachu. Termin „panika” jest definicją w psychologii, która sugeruje stan pojawiający się bez obecności jakiejkolwiek widocznej przyczyny. Ataki mogą wystąpić w zatłoczonych miejscach i odwrotnie, w ograniczonej przestrzeni. Atak paniki trwa nie dłużej niż godzinę, a częstotliwość wynosi około trzech na tydzień.
Przyczyny ataku paniki
Prawie każdy pamięta coś wyjątkowegostan wywołany stresem poprzedzającym atak paniki: serce bije dziko, przez ciało przepływa gorąca fala i pojawia się strach zwierząt. W przypadku, gdy czynnik stresu nie zostanie zlikwidowany, a jedynie nasili się, np. Nadal trwają kłótnie w rodzinie lub problem w pracy nabiera tempa, możliwe jest powtórzenie tego stanu. Jeśli rozwinie się panika, przyczyny mogą być różne, ale najczęstsze to:
- Sytuacje stresowe, podczas których wszystkie doświadczenia zostały przeniesione do podświadomości.
- Ciągłe konflikty w pracy, w rodzinie.
- Uraz psychiczny.
- Nerwowe lub fizyczne zmęczenie, stres emocjonalny lub psychiczny.
- Ciągłe oczekiwanie na stresującą sytuację.
- Zaburzenia tła hormonalnego.
- Nadużywanie alkoholu i narkotyków.
- Zaburzenia psychiczne, takie jak depresja lub fobie.
- Zakłócenie pracy ośrodków wegetatywnych.
Fizjologiczne przyczyny paniki
Jeśli chodzi o fizjologiczne podstawy panikiataki, następnie panika (to nagły atak strachu) powstaje z uwolnienia do krwiobiegu ogromnej dawki adrenaliny. Organizm reaguje na to chęcią ucieczki, ukrycia się lub walki, oparcia się sytuacji. Z reguły tak objawia się panika. Przyczyny ataków paniki mogą być związane z następującymi chorobami:
- guz chromochłonny (guz aktywny hormonalnie, zlokalizowany w układzie hormonalnym i wydzielający duże ilości adrenaliny);
- fobia (stan patologiczny charakteryzujący się panicznym lękiem przed pewnym zjawiskiem lub przedmiotem);
- cukrzyca, nadczynność tarczycy i inne choroby układu hormonalnego;
- dysfunkcje występujące pod postacią somatyczną (pacjent skarży się na zaburzenie pracy określonego narządu, ale tak naprawdę nie ma takiego problemu);
- choroba serca
- naruszenie oddychania tkankowego;
- dystonia naczyniowo-naczyniowa;
- kardiopsychoneurosis.
Niektóre leki mogą również prowadzić do ataków paniki.
Grupy ryzyka
Niektóre grupy ludzi są szczególnie podatneatak paniki. Przede wszystkim dotyczy to wieku. Najczęściej na to zaburzenie cierpią osoby w wieku od 20 do 45 lat, a kobiety są prawie trzy razy bardziej podatne na to niż mężczyźni. To właśnie w tym okresie zapadają większość najważniejszych decyzji, na przykład wybór osoby na całe życie lub pracę za duszę lub pieniądze.
U kobiet takie stany występują częściej z powoduich cechy fizjologiczne, ponieważ w pewnych okresach życia zachodzą zmiany w tle hormonalnym. Ponadto są bardziej podejrzliwi i zwykle biorą wszystko sobie do serca. Nie bez powodu kobiety częściej zwracają się o pomoc do psychologa. Jeśli chodzi o mężczyzn, wielu z nich rozwiązuje swoje problemy poprzez picie alkoholu.
Klasyfikacja ataków paniki
W medycynie istnieją trzy rodzaje paniki, w zależności od przyczyny ataku:
- Spontaniczne - nie ma powodu, pojawia się nagle.
- Sytuacyjne - atak wywoływany jest przez szczególne warunki, które początkowo były traumatyczne dla człowieka, przyczyną może być oczekiwanie na powstanie takich warunków.
- Warunkowy - atak paniki jestwynik narażenia na określony czynnik drażniący o charakterze chemicznym lub biologicznym. Przede wszystkim dotyczy to spożycia alkoholu. Jednak to połączenie nie zawsze jest śledzone.
Obraz kliniczny
Atak paniki ma określony wzorzec.Podczas wykonywania codziennych obowiązków silny strach atakuje człowieka bez powodu, podczas gdy odczuwa się zawroty głowy, silne bicie serca i uczucie, jakby ziemia zsuwała się spod jego stóp. Osoba jest bardzo przestraszona, pojawia się strach przed śmiercią, może stracić przytomność. W niektórych przypadkach ofiara dzwoni po karetkę, ponieważ wydaje mu się, że jego serce wkrótce zawiedzie. Jednocześnie lekarze nie mogą zdiagnozować żadnych naruszeń. Dana osoba może odwiedzać wielu specjalistów, ale odpowiedź raczej nie zostanie znaleziona. W rezultacie mogą rozwinąć się fobie, które będą wywoływać ataki paniki w kółko.
Objawy paniki
Główne objawy paniki, niezależnie od przyczyny, to:
- szybkie bicie serca i puls;
- zwiększone pocenie się;
- drżenie, drżenie;
- duszność
- uczucie uduszenia;
- ból w klatce piersiowej, dyskomfort;
- nudności;
- zawroty głowy, które mogą prowadzić do utraty przytomności;
- derealizacja;
- depersonalizacja;
- strach przed zwariowaniem, utrata samokontroli.
Występują również nietypowe objawy, takie jak skurcze mięśni, napady wymiotów i obfite oddawanie moczu.
Podczas paniki aktywowane jest uwolnienie ciałaadrenalina, która daje odpowiednią reakcję układu nerwowego, chociaż jako takiej nie ma niebezpieczeństwa. Niestety pod koniec ataku stan pacjenta nie poprawia się, przez co dochodzi do całej serii napadów paniki. Dlatego musisz wiedzieć, jak rozwija się panika, jej przyczyny i objawy.
Terapia: cechy podejścia zintegrowanego
Leczenie ataków paniki jest zwykle kompleksowe.Istnieje kilka metod terapii. Tak więc leczenie farmakologiczne może jednocześnie złagodzić objawy i zapobiec ich pojawieniu się. Czas trwania terapii to około 3 miesiące. Pamiętaj, że wszystkie wizyty są przez lekarza. Aby wyeliminować objawy, należy stosować „Corvalol”, „Glycized”, „Validol”, a profilaktycznie - „Persen”, „Novo-Passit” i inne środki uspokajające. W niektórych przypadkach uzasadnione jest stosowanie leków przeciwdepresyjnych, takich jak „Paroksetyna” lub „Sertralina”.
Homeopatia jest skuteczna tylko wtedy, gdypacjent nie ma złych nawyków. A psychoterapia (hipnoza lub terapia poznawczo-behawioralna) jest jedną z najskuteczniejszych metod leczenia. Podejście do każdego pacjenta jest indywidualne, dlatego przed rozpoczęciem leczenia lekarz dokładnie bada przyczynę paniki.
Przede wszystkim musisz zdać sobie sprawę, że nie manie ma choroby ani zagrożenia życia, ponieważ panika jest zaburzeniem związanym z nieuzasadnionym uczuciem strachu. Następnie musisz pozbyć się uczucia strachu, które jest przyczyną kolejnych ataków. Zaleca się dokładne przestudiowanie objawów i określenie, który z objawów pojawił się jako pierwszy, a który nastąpił później. Pozwoli ci to dowiedzieć się, jakie są sposoby rozwiązania pierwotnego problemu.
I nie zapominaj o zdrowym stylu życia, ponieważ bardzo często to wyczerpanie układu nerwowego i całego organizmu jako całości powoduje ataki paniki.
