Planowanie wędrówki lub wakacji w górach(ponad 2000 metrów nad poziomem morza) warto pamiętać, że istnieje choroba górska, która rozwija się na skutek spadku ciśnienia na dużej wysokości. W rezultacie organizm nie jest w stanie szybko zrekompensować braku tlenu i zawodzi.
Profesjonalni wspinacze to zauważyliRozwój choroby górskiej (wysokościowej) wpływa nie tylko na teren, ale także na indywidualne możliwości organizmu. Tak więc z całej grupy turystów kilka osób może zachorować, gdy inni czują się dobrze. Mężczyźni są bardziej podatni na ten stan niż kobiety, a młodzi ludzie w porównaniu z osobami starszymi.
Aby sprowokować początek choroby wysokościowejczynniki takie jak alkohol i kawa. Ponadto czynnikami predysponującymi są następujące czynniki: zmęczenie, wysoka aktywność fizyczna i długi brak snu mogą być trudne dla osób z nadwagą, przewlekłymi i ostrymi chorobami płuc.
Warunki wiatrowe, wilgotność i gwałtowny spadek temperatury należą do naturalnych warunków, które przyczyniają się do rozwoju chorób górskich.
Ostrożnie zachowuj się wobec turystów, którzy sobie tego życząskorzystaj z każdego dnia wakacji w górach. Oni, na przykład, jeżdżą na nartach pierwszego dnia, a następnie, nawet gdy źle się czują, kontynuują jazdę drugiego dnia, narażając się na niebezpieczeństwo.
Choroby górskie, objawy kliniczne
Существует острая, подострая и хроническая форма choroba, ale objawy są podobne, różnica polega tylko na szybkości ich rozwoju. Tak więc w ostrej chorobie górskiej objawy pojawiają się i szybko rosną, w tym przypadku wymagana jest pilna opieka medyczna, a podostra postać rozwija się powoli i trwa długo.
Najczęstsze objawy to:wzdęcia, bóle głowy, duszność, kołatanie serca, nudności, wymioty, apatia i słaby sen. Oddychanie staje się częste i głębokie, puls przyspiesza, a ciśnienie spada. Obserwowana sinica warg.
Pojawia się przewlekła choroba wysokościowazmniejszona wydajność, duszność i kaszel. Zawroty głowy, przyspieszenie akcji serca i omdlenia nie są wykluczone, skóra na twarzy może stać się czerwono-niebieska. Powikłaniami tego stanu są niewydolność serca, arytmia i choroba zakrzepowo-zatorowa.
Грозным проявлением болезни является острый отек płuca i mózg. Obrzęk płuc zaczyna się od bólu głowy, następnie pojawia się duszność, częstsze oddychanie, wszystkie kaszel kończą się pienistą plwociną i śpiączką.
Z obrzękiem mózgu pojawia się ból głowy,halucynacje, zmętnienie świadomości, niepewny chód. Mogą wystąpić nudności, wymioty, duszność i kołatanie serca. Uszkodzenie mózgu, jak również uszkodzenie płuc, kończy się śpiączką.
Diagnoza choroby jest przeprowadzana zgodnie z objawami klinicznymi na miejscu, w szpitalu mogą już wykryć zmiany we krwi i na EKG.
Leczenie choroby górskiej
Łagodna choroba nie wymaga leczenia iciężkie powinno natychmiast rozpocząć leczenie diuretykami i tlenem. Najważniejsze jest obniżenie osoby do poziomu mniejszego niż 2000 metrów. Jeśli choroba górska jest umiarkowana, musisz pić mniej płynów, nie jeść soli i pokarmów, które powodują obrzęk jelit. W przypadku bólów głowy, które należy przyjmować, należy dodatkowo pić leki przeciwwymiotne. Leki moczopędne stosuje się w celu zmniejszenia ciśnienia śródczaszkowego. Jako dodatek wykonywane są ćwiczenia oddechowe i inhalacje tlenowe.
Jeśli objawy nie znikają przez około trzy dni, osoba nie może przebywać w górzystym terenie.
Choroba górska, zapobieganie
Przed wspinaniem osoba musipoddać się badaniom lekarskim, a także przygotować w warunkach komory ciśnieniowej pod zmniejszonym ciśnieniem. Wzrost powinien być stopniowy, stopniowy. Jeśli wysokość jest większa niż 3000 metrów, można codziennie wspinać się na 300 - 600 metrów.
