Sto gatunków tej rośliny tworzą lasystrefa klimatyczna umiarkowana lub na górskich zboczach podzwrotnikowych. Zimozieloną sosnę górską najczęściej reprezentują drzewa o bardzo różnych formach koron i czasem krzewów. U młodych roślin kora jest jasna i gładka, ale z wiekiem zmienia swój wygląd, pogrubia, pęka, staje się brązowa lub szara.
Według rodzajów sosny górskiej jest inna lokalizacja iwielkość szyszek i igieł. Na krótkich młodych gałęziach igły rosną w pęczkach. Każdy pakiet może pozostać zielony i żywy przez okres od dwóch do jedenastu lat. Te światłolubne rośliny, bardzo bezpretensjonalne dla składu gleby i wilgoci, wydobywają substancje odżywcze z dobrze rozwiniętego systemu korzeniowego, który wnika głęboko w ziemię. Jednak w warunkach miejskich, z wysokim poziomem zanieczyszczenia dymem i gazem, rozwijają się gorzej niż na czystym powietrzu. W warunkach naturalnych życie sosny osiąga trzysta do pięciuset lat.
Na uwagę zasługuje sposób, w jaki sosna górskawykonuje zapylanie. Zapylanie zwykle odbywa się w maju, w niektórych bardziej północnych regionach - na początku czerwca, w czasie, gdy młode igły zaczynają kwitnąć. W tym okresie drzewa są dosłownie pokryte żółtym pyłkiem, a wiatr je rozprzestrzenia, pomagając w realizacji zapylenia. Sosny kwitną i zaczynają wydawać owoce w wieku od sześciu do dziesięciu lat.
Nasiona sosny rozwijają się w szyszkachw końcu dojrzewają rok po zapyleniu, w listopadzie, a na drzewie jest dużo szyszek pełnych nasion. Na początku zimy młode pędy są zdrewniałe, a ich wierzchołkowe pąki są obficie pokryte ochronną warstwą żywicy sosnowej. Środki te mają na celu ochronę drzewa przed mrozem, chociaż pędy wierzchołkowe w bardzo silnych mrozach mogą być nadal uszkadzane przez mróz, ale nie wpływa to na rozwój całej rośliny.
Większość gatunków sosny w wieku dwudziestu latwiek ma już wysokość lufy wynoszącą dwadzieścia metrów i koronę o średnicy do trzech metrów. Istnieją gatunki, które nie odpowiadają temu, na przykład rosnące na terytorium między Bałkanami i po wschodniej stronie Alp, sosna górska Mugus jest krzewem rozprzestrzeniającym się na ziemi, który może osiągnąć maksymalną wysokość półtora lub dwóch metrów. Roślina jest bardzo piękna, ma wiele symetrycznie posadzonych szyszek z grzbietem pośrodku, przypominającym kolor cynamonu. Gatunek ten bardzo dobrze znosi nasze zimy, dlatego bardzo często wybiera się go do dekoracji ogrodu skalnego lub stromego zbocza w obszarach na naszych szerokościach klimatycznych.
Очень красивой является и сосна горная Пумилио, powszechne w Alpach, Karpatach i na Bałkanach. Skrada się również po zboczach gór, ale osiąga trzy metry nie tylko w górę, ale także w szerokość. Projektanci bardzo aktywnie wykorzystują go do ozdabiania kamienistej ziemi. Roślina dobrze znosi mrozy. A jego gałęzie wraz z igłami są skierowane w górę. Na roślinie jest dużo ciemnobrązowych szyszek.
W młodym wieku do pięciu lat sosna górska bardzo dobrze znosi przeszczep i łatwo zapuszcza korzenie. W bardziej dojrzałym wieku przeszczep roślin jest ryzykowny.
