Jeśli u pacjenta zdiagnozowano ostryzapalenie kłębuszków nerkowych, leczenie choroby przeprowadza się w szpitalu terapeutycznym. Pacjent przebywa na oddziale szpitalnym od jednego do dwóch miesięcy. Czas trwania terapii zależy od przebiegu choroby, obecności powikłań. Leczenie ambulatoryjne trwa cztery miesiące, jego czas trwania jest najlepszym sposobem zapobiegania przekształceniu ostrego zapalenia kłębuszków nerkowych w przewlekłe.
Terapia dietetyczna powinna być zaplanowana na długi czasczas, dlatego należy wziąć pod uwagę formę, przebieg, stadium choroby. Jego wymagania dotyczące zapalenia kłębuszków nerkowych są najbardziej zgodne z dietą nr 7 Pevznera. Pacjenci z kłębuszkowym zapaleniem nerek bez zaburzeń czynności nerek powinni otrzymywać średnio 1 gram białka na 1 kilogram masy ciała. Wraz z pojawieniem się i progresją objawów upośledzonej funkcji nerek wydalającej azot, ilość białka w codziennej diecie jest stopniowo zmniejszana z 40 do 20 gramów, w zależności od ciężkości przewlekłej niewydolności nerek.
Leczenie patogenetyczne obejmuje złożoneterapia antybiotykami, lekami przeciwnadciśnieniowymi, moczopędnymi, glikokortykosteroidami, lekami immunosupresyjnymi, przeciwzapalnymi, przeciwzakrzepowymi i przeciwpłytkowymi.
Antybiotyki stosuje się przez 5-7 dni.Diuretyki są przepisywane w celu zatrzymania płynów, nadciśnienia i rozwoju niewydolności serca. Jeśli nie ma obrzęku, ale utrzymuje się nadciśnienie lub działanie leków moczopędnych jest niewystarczające, przepisuje się leki przeciwnadciśnieniowe. Glukokortykoidy mają działanie przeciwzapalne, odczulające i immunosupresyjne, zwiększają wydalanie moczu, zmniejszają obrzęki i objawy zespołu moczowego. Powołanie tych leków jest wskazane w przypadku przedłużonego przebiegu kłębuszkowego zapalenia nerek. Przy silnym obrzęku i znacznym spadku diurezy przepisywane są leki przeciwzakrzepowe, pod wpływem których poprawia się mikrokrążenie w nerkach i zmniejsza się stan zapalny.
Po leczeniu szpitalnym pacjenci pozostają pod obserwacją ambulatoryjną przez trzy lata. W tej chwili przeciwwskazane jest im wykonywanie pracy fizycznej, przebywanie w zimnych i wilgotnych pomieszczeniach.
Nierozpoznane ostre zapalenie kłębuszków nerkowych,którego leczenie nie zostało przeprowadzone, przechodzi w postać przewlekłą. Metody leczenia przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek dobiera się w zależności od przebiegu klinicznego choroby, charakterystyki zmian morfologicznych w nerce, przebiegu procesu i powikłań. Leczenie przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek powinno być kontynuowane przez długi czas, często przez całe życie pacjenta. Przestrzeganie diety, dieta jest obowiązkowa dla wszystkich pacjentów, a leczenie farmakologiczne nie jest wskazane dla wszystkich.
Pacjenci z rozpoznaniem przewlekłymzapalenie nerek i zapalenie kłębuszków nerkowych, należy unikać hipotermii, stresu fizycznego i psychicznego. Praca w porze nocnej jest surowo zabroniona. Planowe leczenie stacjonarne przeprowadza się raz w roku. Jeśli pacjent ma przewlekłe zapalenie kłębuszków nerkowych, leczenie przeziębień należy przeprowadzić z obowiązkowym wyznaczeniem odpoczynku w łóżku i leków przeciwbakteryjnych.
W okresie zaostrzenia choroby użyjleki kortykosteroidowe. Wraz z rozwojem postaci nadciśnieniowych i nerczycowych przepisywane są leki przeciwnadciśnieniowe i moczopędne. Przedstawiono leki przeciwpłytkowe, cytostatyki, immunosupresanty, antykoagulanty. W postaci takiej jak niepowikłane przewlekłe zapalenie kłębuszków nerkowych leczenie często prowadzi do powstania trwałej remisji. Pokazane jest również leczenie sanatoryjne w suchym, gorącym klimacie.
