Mononukleoza Co to jest i jak niebezpieczna jest choroba?

Ostra choroba wirusowa, której towarzyszyuszkodzenie jamy ustnej, gardła, gorączka, obejmujące węzły chłonne, a często także wątrobę i śledzionę, nazywane jest mononukleozą. Co to jest i jak jest spowodowane?

Głównym czynnikiem sprawczym tej choroby jestWirus Epsteina-Barra. Zawiera DNA, wykazuje tropizm (reakcja orientacji komórek, kierunek ich wzrostu lub ruchu) do limfocytów B, odgrywa rolę etiologiczną w rozwoju chłoniaka Burkita, niektórych chłoniaków u osób z osłabioną odpornością, raka nosogardzieli. Wirus jest w stanie przetrwać (pozostać) w komórkach przez długi czas jako utajona infekcja. Jego składniki antygenowe mają wiele wspólnego z innymi wirusami z grupy opryszczki. Szczepy wirusa izolowane od pacjentów z mononukleozą w różnych postaciach klinicznych nie wykazują znaczących różnic.

Zwykły ból gardła - najczęściej z niąmylić mononukleozę. Co to jest - to samo, czy tylko choroby o podobnych objawach? Jak odróżnić te choroby? Ich podobieństwo zawsze przejawia się w ogólnych reakcjach ludzkiego ciała: wzrasta temperatura, pojawia się gorączka i inne objawy. Przecież choroby zakaźne to choroby wywołane i podtrzymywane przez obecność patogenu w ciele - czynnika obcego. Są bardzo dynamiczne, obraz symptomatyczny może się szybko zmieniać. Dlatego, aby odróżnić mononukleozę od dławicy piersiowej, ważne jest ustalenie prawidłowej diagnozy, przeprowadzenie wszystkich niezbędnych badań, które pozwolą wybrać odpowiedni algorytm leczenia. Angina może postępować jako niezależna choroba lub być przejawem innej dolegliwości. Zakaźna mononukleoza charakteryzuje się nie tylko procesem zapalnym w gardle, ale także znacznym wzrostem węzłów chłonnych, wątroby, śledziony, wyraźnymi zmianami liczby leukocytów.

To zwiększona liczba białych krwinekkomórki charakteryzują się mononukleozą. Co to jest i jak niebezpieczna jest ta choroba? Jego synonimami są również terminy „choroba Pfeifera”, „gorączka gruczołowa”, „dławica piersiowa”, „łagodna limfoblastoza”, „choroba Filatowa” i inne. Najczęściej mononukleoza występuje w wieku od 14 do 17 lat i jest często określana jako choroba studencka. Najczęściej wirus jest przenoszony przez unoszące się w powietrzu kropelki, wszystkie przedmioty gospodarstwa domowego pacjenta są również zaraźliwe.

Opóźnione wykrywanie i analfabetyzm leczeniamoże prowadzić do poważnych powikłań, dlatego w przypadku podejrzenia mononukleozy wymagany jest test mono-spot w celu zidentyfikowania głównego patogenu. To badanie krwi pozwala wykluczyć objawy podobne do mononukleozy (białaczka limfocytowa, błonica jamy ustnej i gardła, pseudotuberkuloza, wirusowe zapalenie wątroby, chlamydiowe zapalenie płuc, różyczka, toksoplazmoza, zakażenie adenowirusem).

Ujednolicona klasyfikacja form manifestacji klinicznejnie ma mononukleozy zakaźnej. Ale powinieneś wiedzieć, że oprócz typowych postaci choroby mogą pojawić się również formy nietypowe. Ten ostatni może charakteryzować się brakiem jednego z głównych objawów choroby (limfadenopatia, zapalenie migdałków, powiększenie wątroby i śledziony), przewagą i nasileniem jednego z jej objawów (martwicze zapalenie migdałków, wysypka), występowaniem nietypowych objawy (pojawienie się żółtaczki) lub inne objawy przypisywane powikłaniom.

Długotrwała obecność w ciele wirusa prowadzido rozwoju przewlekłej postaci choroby. Można go wykryć tylko poprzez przeprowadzenie serii analiz próbek tkanek do histologii. Trudności tkwią w niestałości obrazu objawowego, który mniej lub bardziej charakteryzuje mononukleozę. Co to jest - przewlekły typ tej choroby i jak można ją wyrazić? Może to być ciągłe osłabienie, obrzęk węzłów chłonnych, silna senność, ból gardła, bóle stawów, częste przeziębienia. Mogą wystąpić wahania temperatury ciała, mogą nagle pojawić się nudności, biegunka, wymioty, różnego rodzaju zapalenie gardła, zapalenie płuc. Śledziona i wątroba są wyraźnie powiększone, charakterystyczne jest pojawienie się opryszczki jamy ustnej, a nawet narządów płciowych.

Podobieństwo do wszystkich rodzajów zakaźnychchoroby znacznie komplikują prawidłową diagnozę. Niebezpieczeństwo przewlekłej mononukleozy polega na znacznie osłabionej odporności, ponieważ wzrasta ryzyko innych infekcji, różnych powikłań (obrzęk błony śluzowej gardła, pęknięcie śledziony i inne). Przy tej postaci choroby konieczne jest jak najdokładniejsze zdefiniowanie kryteriów, które umożliwiają identyfikację mononukleozy i prowadzenie prawidłowego przebiegu leczenia.

Należy zauważyć, że u osób, które przeszły mononukleozę, występuje wysoka oporność przeciwciał. Co to jest i jak to się wyraża? Większość chorych rozwija odporność na wirusa. Ale nadal pozostaje w ludzkim ciele, jest w stanie okresowo aktywować się i przenosić na inne osoby.