Szczepionka jest produktem biologicznym, któryPomaga układowi odpornościowemu oprzeć się różnym chorobom zakaźnym. Immunologiczne centra medyczne Federacji Rosyjskiej zalecają szczepienie dzieci od najmłodszych lat. Pierwsze szczepienie (przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby) przeprowadza się w ciągu pierwszych 12 godzin życia dziecka, a następnie przeprowadza się szczepienia zgodnie z harmonogramem świadectwa szczepień, które każdy ma.
Wyróżnia się następujące rodzaje szczepionek:
- żywy;
- inaktywowany;
- toksoid;
- biosyntetyczny.
Żywe szczepionki
Leki te obejmują osłabionemikroorganizmy. W tej grupie znajdują się szczepionki przeciwko polio, śwince, gruźlicy, odrze i różyczce. Wadą żywych szczepionek jest duże prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznej, która może prowadzić do poważnych powikłań i konsekwencji.
Szczepionki inaktywowane
Są podzielone na dwa podgatunki.Te pierwsze obejmują te, które zawierają zabite mikroorganizmy, takie jak szczepionki na krztusiec, wirusowe zapalenie wątroby typu A lub wściekliznę. Wadą jest to, że ich efekt utrzymuje się nie dłużej niż rok. Przyczyną tego może być technologiczna denaturacja antygenów.
Drugi rodzaj to leki zawierające składnik ściany komórkowej lub inne pobudzające części ciała. Należą do nich szczepionki na krztusiec lub zapalenie opon mózgowych.
Toxoid
Skład tego rodzaju leków zawiera truciznę(inaktywowana toksyna) wytwarzana przez specjalne bakterie. Ta kategoria obejmuje szczepionki przeciw błonicy lub tężcowi. Te szczepionki mogą trwać do pięciu lat.
Biosyntetyk
Leki te uzyskuje się metodami inżynierii genetycznej. Na przykład ta kategoria obejmuje szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.
Warto zauważyć, że produkcja szczepionek jest dość złożonym i czasochłonnym procesem, wymagającym dużego wysiłku i dokładnych obliczeń.
Różnice między szczepionkami
Rodzaje szczepionek rozróżnia się na podstawie liczby antygenów znajdujących się w ich składzie. Rozróżnij monoszczepionki i poloszczepionki.
Istnieją również różnice w składzie gatunkowym: szczepionki bakteryjne, wirusowe i riketsje.
Ostatnio powstały nowe szczepionki,które zyskują ogromną popularność. Ponadto wiele wysiłków badawczo-rozwojowych poświęca się tworzeniu leków syntetycznych, antyidiotypowych lub rekombinowanych.
Fagi
Fagi to wirusy, które wnikają do komórki bakteryjnej i tam rozmnażają się. W efekcie u pacjenta z gorączką obniża się temperatura ciała i dochodzi do lizy.
Na podstawie takich fagów opracowali naukowcybakteriofagi, które są stosowane w profilaktyce fagowej lub terapii fagowej. Zaletą terapii fagowej jest możliwość selektywnej lizy dużej liczby drobnoustrojów.
Bakteriofagi mają szerokie spektrum działania i leczą następujące choroby:
- infekcje jelitowe;
- dysbakterioza;
- zapalenie trzustki
- ropne infekcje.
Znaczenie szczepień
Szczepienie to proces podawania określonegodawki materiałów antygenowych w organizmie człowieka. Czasami ludziom wstrzykuje się jednocześnie kilka szczepionek, które są ze sobą kompatybilne. W związku z tym opracowano leki, które łączą mieszaninę kilku szczepionek. Uderzającym przykładem jest szczepionka DPT, którą podaje się dzieciom w pierwszych miesiącach życia. Potrafi jednocześnie wytworzyć odporność na krztusiec, błonicę i tężec.
Istnieją również szczepionki, które pokazują swojewydajność natychmiast; inne należy powtórzyć. Ten proces nazywa się ponownym szczepieniem (wielokrotne wprowadzenie określonej dawki materiałów antygenowych do organizmu człowieka).
Kalendarze szczepień
W przypadku szczepień zapobiegawczych istniejąspecjalne kalendarze szczepień, które są dostępne w świadectwach szczepień. Wszystkie przeprowadzone szczepienia i nazwy szczepionek są tutaj rejestrowane. Zaświadczenie nie obejmuje jednak szczepień, które wykonuje się przed wyjazdem do egzotycznych krajów lub planując ciążę.
Zasada działania
Zasada szczepień jest takapo wprowadzeniu szczepionki do organizmu jej składniki są rozpoznawane, badane, zapamiętywane, a następnie zaczynają być wytwarzane substancje niszczące wszystkie wykryte materiały antygenowe.
Celem szczepień jest wyszkolenie układu odpornościowego i przygotowanie go do walki z pełnoprawną infekcją w środku epidemii.
Ostatnim etapem działania szczepionki jest to, że po przedostaniu się prawdziwych wirusów do organizmu odporność niezależnie walczy z możliwą chorobą i nie pozwala jej się rozwinąć.
Sposób podawania
Instrukcje dotyczące stosowania szczepionek mogą znacznieróżnić się. Najpowszechniejszą i najczęściej stosowaną metodą szczepień jest wstrzyknięcie domięśniowe. Ponadto szczepienia wykonuje się podskórnie i skórnie. Niektóre szczepionki podaje się doustnie lub przez nos.
Przeciwwskazania
Każda szczepionka ma przeciwwskazania. Najpopularniejsze z nich to:
- reakcja alergiczna po wprowadzeniu poprzedniej szczepionki;
- alergia na jeden ze składników szczepionki;
- wysoka temperatura pacjenta;
- nadciśnienie tętnicze
- tachykardia;
- choroby reumatyczne.
Szczepionka „Nobivac”
Z reguły szczepienia podaje się nie tylko ludziom, alei zwierząt. Lek „Nobivac” jest stosowany u psów i kotów. Taka szczepionka służy do zapobiegania dżumie, paragrypie, parwowirusowemu zapaleniu jelit, panleukopenii, bordetellozie i innym chorobom zwierząt.
Szczepionka Nobivac ma wiele cech, które należy wziąć pod uwagę.
- Zwierzę musi mieć co najmniej trzy miesiące i być zdrowe.
- Zwierzę nie powinno mieć pcheł, robaków, roztoczy usznych.
- Dawkowanie leku nie zależy od masy ciała: jedną dawkę oblicza się na jedno zwierzę.
- To szczepienie jest wymagane, jeśli planujesz podróżować samolotem lub koleją. W przeciwnym razie kot lub pies nie zostanie wpuszczony na pokład samolotu ani do pociągu.
- Czasami mogą wystąpić skutki szczepień.W takim przypadku musisz wcześniej przygotować się na nieoczekiwany rozwój wydarzeń (na przykład wstrząs anafilaktyczny) i kupić tabletki Suprastin. Również po szczepieniu pierwsze 40 minut należy spędzić w szpitalu weterynaryjnym.
Potrzeba szczepień
Jak już wspomniano, szczepionka jest biologicznaaktywny lek, który pomaga układowi odpornościowemu przeciwdziałać wielu poważnym chorobom. Jednak szczepienia nie są obowiązkowe i każdy ma wybór. Wielu rodziców sprzeciwia się szczepieniom i nie szczepi swoich dzieci. W takim przypadku sporządza się oficjalne wycofanie medyczne ze wskazaniem przyczyny odmowy.
Większość ludzi nie szczepi się tylko dlategoboją się poważnych konsekwencji, które mogą się pojawić. Jeśli odmówisz szczepienia, ryzyko choroby wzrasta wielokrotnie. W takim przypadku przebieg choroby będzie miał szereg powikłań, które w rzadkich przypadkach prowadzą nawet do śmierci. Na przykład szczepionka DPT chroni dzieci przed błonicą. Ta ostatnia z kolei kończy się śmiercią w ciągu kilku minut.
Dziś w arsenale lekarzy sątylko sprawdzone szczepionki, które są uważane za niezawodne i bezpieczne. Jednak każdy organizm ma swoje indywidualne cechy, które mogą prowadzić do odrzucenia szczepionki. Dlatego konieczne jest przeprowadzenie zabiegów przygotowawczych na kilka dni przed szczepieniem. Znacząco zmniejszą ryzyko odrzucenia i skutków ubocznych.
Ponadto istnieją sytuacje, w których szczepienie jest przeciwwskazane. Zwykle dotyczy to poważnych chorób człowieka i poważnie osłabionego układu odpornościowego.
Szczepionki dla dzieci
W przypadku dzieci najbezpieczniejszą formą szczepienia jest szczepienie inaktywowane.
W pierwszych latach życia dziecka jest to bardzo ważnezapisuj wszystkie wykonane szczepienia w specjalnym kalendarzu, ponieważ dane o szczepieniach mogą być potrzebne w różnych sytuacjach (wizyta w przedszkolu, na basenie).
Pierwszym szczepieniem w życiu dziecka jest szczepienie przeciwko WZW B. Następnie lekarze wybierają schemat dalszych szczepień:
- Jeśli ryzyko zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B zostało określone w czasie ciąży, wówczas kolejne szczepienia zostaną podane dziecku po 1 miesiącu, po 2 miesiącach, po 12 miesiącach, a schemat będzie wyglądał odpowiednio na 0-1-2-12.
- Jeśli dziecko nie jest zagrożone i nie było żadnych nieprawidłowości w czasie ciąży, wówczas szczepionka zostanie podana w 1. i 6. miesiącu (schemat: 0-1-6).
W trzecim dniu życia szczepienie przeciwkogruźlica (najczęściej w szpitalu). Ponowne szczepienie następuje w wieku 7 i 14 lat (w zależności od życzeń rodziców i wyraźnych potrzeb). Jest lepiej znana jako szczepionka BCG, na którą powinna wystąpić negatywna reakcja Mantoux. Szczepienie wykonuje się w górnej jednej trzeciej łopatki. O pomyślnym zakończeniu szczepienia świadczy niewielka blizna o wielkości od 0,3 do 0,5 cm, zanim się pojawi, pojawi się zaczerwienienie, ropień, który następnie przekształci się w strupkę i odpadnie.
Następna to szczepionka przeciwko polio.Odbywa się to 3 razy: w wieku 3, 4,5 i 6 miesięcy. Ponowne podanie leku należy przeprowadzić w wieku 12,5 lat, a także w wieku 14 lat. Najczęściej szczepienie wykonuje się w udo lub pośladki. Jednak dla małych dzieci istnieje szczepionka przeciwko polio w kroplach, którą przyjmuje się doustnie 1 godzinę przed posiłkiem w 4 kroplach. Przy takim wprowadzeniu surowo zabrania się picia leku wodą.
Następnie następuje szczepienie przeciwko krztuścowi, błonicy,tężec, którego popularna nazwa to DTP. Ponieważ ma na celu zwalczanie trzech poważnych chorób jednocześnie, zawiera mieszankę szczepionki przeciw krztuścowi, skoncentrowanej anatoksyny błonicy i tężca. Szczepionkę podaje się w wieku 3 miesięcy, następnie 4,5 miesiąca i w wieku sześciu miesięcy. Kolejne szczepienia to 2,5 roku, 6 lat, 7 i 14 lat. Następnie częstotliwość szczepień jest raz na 10 lat, ale wtedy szczepionka nie zawiera już składnika przeciw krztuścowi. Po podaniu szczepionki może wystąpić trzydniowa reakcja w postaci temperatury.
Wszystkie powyższe szczepienia należy bezwzględnie podać dziecku. Jeśli jednak dziecko cierpiało na ostre choroby, zaleca się leczenie.
Ważne jest, aby zrozumieć, że szczepionka jest lekiem, przed którym można chronić człowieka choroby i przyczyniają się do odporności układu odpornościowegosystemy. Dlatego jeśli dziecko lub dorosły nie ma wyraźnych problemów zdrowotnych, należy przeprowadzić szczepienie i chronić siebie i bliskich przed możliwymi chorobami, które mają poważne konsekwencje.
