Przypadkowe zapalenie płuc: objawy, leczenie, wywiad, przebieg kliniczny, zdjęcie, diagnostyka różnicowa

W tej chwili współczesne społeczeństwo jest zagrożonekilka epidemii na raz, które grożą przekształceniem się w pandemie. Są to choroby takie jak HIV, wirusowe zapalenie wątroby typu B i C oraz oczywiście gruźlica. Wysoka śmiertelność i kalectwo nie dają szansy na walkę z chorobą, a jeśli weźmiemy pod uwagę, że diagnoza zależy od samych pacjentów, ich zaufania do lekarza i chęci leczenia, to mamy, delikatnie mówiąc, nieprzyjemny obraz.

Definicja

Jedną z postaci jest zapalenie płucrozwój gruźlicy płuc. Jest bardziej złośliwy niż zwykłe zapalenie płuc wywołane przez florę kokosową. Charakteryzuje się przewagą procesów martwiczych w płucach z tworzeniem tandetnych mas zamiast normalnego miąższu płucnego. Z czasem ulegają lizie, a na ich miejscu pozostają duże ubytki. Następnie mogą albo blizny, co zmniejsza przewiewność płuc i odpowiednio ilość napływającego tlenu, albo rozszerzać się, wypychając miąższ narządu na obwód. Proces ten negatywnie wpływa również na wymianę gazową i prowadzi do progresji egzogennej hipoksji.

Klasyfikacja

W zależności od obszaru uszkodzonej tkanki serowate zapalenie płuc dzieli się na trzy podtypy:

1. Łobarnaja.Niezależna forma, która oddaje cały udział jako całość. Ze względu na dużą objętość uszkodzonej i martwiczej tkanki, u pacjentów dominuje silny objaw zatrucia. W rezultacie płuco topi się i tworzą się ubytki.
2. Forma zrazikowa lub zapalenie zrazików. To powikłanie już istniejącej gruźlicy. W przeciwieństwie do poprzedniego wpływa na kilka płatów, powodując poważne zatrucie produktami rozpadu tkanek.
3. Kwaśny.Jest uważany za powikłanie gruźlicy prosówkowej (luźnej). Pomimo faktu, że acinus jest najmniejszym obszarem płuc, choroba jest niezwykle trudna do tolerowania, ponieważ zwykle dotyczy to nie pojedynczych obszarów, ale całego miąższu narządu.

Epidemiologia

Jak wspomniano powyżej, gruźlicapowikłany przez taki rodzaj choroby jak serowate zapalenie płuc. Historia choroby ma ponad sto lat iw tym czasie ludzie nie mogli wymyślić leczenia. Antybiotyki, które obecnie przyjmują pacjenci, staną się nieistotne za dziesięć do dwudziestu lat, ponieważ patogen ma czas na rozwinięcie odporności na ten efekt chemiczny.

Choroba rozwija się szybko, pierwszaobjawy pojawiają się dość szybko po zakażeniu. Toksyny wytwarzane przez bakterie negatywnie wpływają na układ odpornościowy, osłabiając go. Główną grupą podatną na serowate zapalenie płuc są osoby znajdujące się w niekorzystnej sytuacji społecznej. I to nie tylko z powodu braku podstawowej higieny, złego odżywiania i warunków życia, ale także z powodu odmowy leczenia podstawowej patologii.

Rozwój choroby

Ze względu na szybki podział i wzrost prątkówgruźlica w płucach, odporność ogólna i miejscowa jest stłumiona. Mikroorganizmy wytwarzają enzymy, które są toksyczne dla odporności komórkowej, uruchamiając proces apoptozy (programowanej śmierci komórki). Tak więc, po nagromadzeniu pewnej masy krytycznej bakterii, zaczyna się nieprawidłowe działanie mechanizmów obronnych organizmu ludzkiego. A znaczne rozpowszechnienie patogenu w narządach wewnętrznych i toksyczność leków prowadzi do zmniejszenia czynności wątroby, nadnerczy, dystrofii mięśnia sercowego i uszkodzenia układu nerwowego.

Lokalnie, na tle spadku odporności, istniejąprocesy martwicze w miąższu płuc, liczne ogniska zapalne ze zsiadłymi masami wewnątrz. Stopniowo są one rozpuszczane przez własne enzymy organizmu, a na ich miejscu pojawiają się ubytki (ubytki).

Objawy

Przebieg kliniczny serowatego zapalenia płuc może mieć kilka scenariuszy:

1. Pneumoniczne, czyli podobne do klasycznego zapalenia płuc - wysoka temperatura (do czterdziestu stopni), dreszcze, mokry kaszel, ból w klatce piersiowej, silna duszność.
2. Grypopodobne – nieżytowe (katar, łzawienie, obrzęk krtani) przeważają nad zatruciem. Jest lekka gorączka, może być kaszel.
3. Sepsa - bardzo wysoka temperatura (do czterdziestu jeden stopni), odurzenie, migrena, brak kaszlu.

Na początku nie ma niepokojących objawów.zauważony. Lekki suchy kaszel, gorączka w nocy, utrata apetytu. Mogą trwać wystarczająco długo, aż kaszel zmieni się z suchego na mokry i pojawi się lepka zielonkawa flegma. Do tego czasu temperatura już spadła, a wręcz przeciwnie, niewydolność oddechowa wzrasta. Lekarz może podejrzewać, że pacjent ma serowate zapalenie płuc. Objawy są niespecyficzne, ale w połączeniu z analizami i anamnezą życia diagnoza staje się jasna.

Diagnostyka

Oprócz zbierania anamnezy choroby i wywiadużycie, lekarz jest zobowiązany do dokładnego zbadania osoby, ewentualnie obmacywania węzłów chłonnych, słuchania oddechu. Ale aby upewnić się, że jego założenia są prawidłowe, lekarz wysyła pacjenta na badania laboratoryjne i instrumentalne:

1. Rentgen klatki piersiowej.Fthisiatrzy znaleźli charakterystyczne objawy, które są nieodłączne dla takiej choroby, jak serowate zapalenie płuc. Przedstawione powyżej zdjęcie płuc pozwala zobaczyć wiele ognisk topnienia tkanek narządów.
2. Test Mantoux lub diaskintest.Prosty i stosunkowo szybki sposób na wykrycie obecności odporności przeciwgruźliczej. Ale nie daje stuprocentowej gwarancji rozwoju choroby i może być zarówno fałszywie dodatni, jak i fałszywie ujemny.
3. Mikroskopia plwociny.Pacjent jest proszony o pobranie plwociny przez trzy dni w sterylnym słoiku. Następnie trafia do laboratorium, gdzie jest umieszczany na specjalnym podłożu Lowenstein-Jensen, które zawiera wiele składników odżywczych niezbędnych do wzrostu bakterii. I dopiero tydzień później będzie wiadomo, czy dana osoba wyróżnia różdżkę Kocha, czy nie.
4. Do postawienia diagnozy klinicznej konieczne jest wykonanie standardowych testów: ogólna analiza krwi, moczu, biochemii krwi, cukru we krwi, kału na liść jaja.

Diagnostyka różnicowa

Przede wszystkim lekarz musi się upewnić, żepacjent naprawdę ma serowate zapalenie płuc. Diagnostyka różnicowa w tym przypadku pomaga wykluczyć choroby, które są klinicznie bardzo podobne do rozważanej przez nas patologii. A w pierwszym rzędzie staje się zwykłym krupem lub opłucną płucną. Jedyną różnicą będzie charakter martwiczych mas i patogen. Pozostałe parametry są podobne.

Drugim założeniem może być zawał płuca.Ale wystarczy zrobić angiogram, aby wykluczyć taki scenariusz. Ponadto pacjent musi mieć historię urazu lub miażdżycy lub wprowadzenia do krwioobiegu powietrza i/lub roztworów olejowych.

Trzecią porównywaną chorobą jest zgorzel płuc. W procesie rozwoju tej patologii występuje gorączka, silne zatrucie, ale nie będzie kaszlu i plwociny.

Leczenie

Po zdiagnozowaniu chorobyzapalenie płuc”, leczenie rozpoczyna się natychmiast. Osoba zostaje przeniesiona do specjalnego szpitala fthisiatrycznego, gdzie można przestrzegać odpowiedniego leżenia w łóżku i diety.

Najpierw lekarz zajmuje się łagodzeniem ostrychstany chorobowe, czy to wstrząs toksyczny, czy niewydolność oddechowa. W tym celu pacjent otrzymuje wlewy sorbentów i diuretyków, wykonuje się plazmaferezę. Potem przychodzi kolej na aktywną terapię, kiedy do walki wkraczają antybiotyki, antyoksydanty, antykoagulanty, hormony, interferon. Specyficzna terapia polega na stosowaniu schematów leków przeciwbakteryjnych zaprojektowanych specjalnie dla prątków gruźlicy.

Prognoza

Przypadkowe zapalenie płuc jest wystarczająco trudneleczenie, zatem konsekwencje dla życia i zdrowia będą najprawdopodobniej nieodwracalne. Możliwe jest nawet całkowite zniszczenie płuc, co nieuchronnie prowadzi do niewydolności oddechowej.

Zalecenia wydawane przez lekarzy ftyzjatrów osobom zidentyfikowane różdżką Kocha sprowadzają się do tego, że nie warto rozpoczynać choroby. Konieczne jest terminowe rozpoczęcie leczenia i jego zakończenie, jednak ze względu na niską socjalizację pacjentów, a także warunki ich życia serowaciejące zapalenie płuc pozostaje częstym powikłaniem gruźlicy. To epidemia, z którą lekarze w dzisiejszych czasach ledwo sobie radzą.