W naszych czasach koncepcja broni ostrej wystarczyniejasny. Śmiertelną ranę można zadać przedmiotem, który nie pasuje do obecnej definicji. W każdym konkretnym przypadku, gdy zajdzie taka potrzeba, przeprowadza się badanie broni ostrej, podczas którego eksperci rozpoznają lub nie rozpoznają przedmiotu jako takiego.
Jednak pomimo braku definicji,istnieją bardzo specyficzne znaki, dzięki którym można odróżnić zwykły nóż domowy od przedmiotu, który w zręcznych rękach może stanowić zagrożenie dla innych.
Bezwarunkowo mosiężne kastety, szczotki i inne produkty akcji miażdżącej lub rzucanej są uznawane za broń do walki wręcz, nie wymaga to nawet badania.
W „Ustawie o broni” przyjętej na terytoriumFederacji Rosyjskiej podaje się definicję, zgodnie z którą do wyrządzenia szkody tym rodzajem broni używa się siły mięśniowej w warunkach bezpośredniego kontaktu, ale kusza tego nie przewiduje. W związku z tym działanie niektórych rodzajów broni ostrej może być zdalne.
Jednak egzotyczne przedmioty, takie jak łuk, bumerang czy kusza, nie są często przedmiotem postępowania sądowego lub dowodów. Najczęściej noże budzą kontrowersje, zwłaszcza składane.
Kiedy przeprowadza się oględziny broni ostrej,specjaliści kierują się normami przyjętymi w latach sowieckich, chociaż teraz zakres nieco się rozszerzył, a twardość metalu nie jest brana pod uwagę. Jeśli grubość ostrza wynosi 260 mikronów lub więcej, a długość wynosi 900 mm, to taki nóż jest zwykle uznawany za niebezpieczny.
Uwzględniane są również inne cechy konstrukcyjne,takie jak kształt części tnącej. Badanie kryminalistyczne broni ostrej rozróżnia ostrza o różnych kształtach geometrycznych, wskazując, który czynnik niszczący jest głównym czynnikiem. Istnieją jednak również obiekty połączonego działania. Nie bez znaczenia jest również kształt klamki, obecność ogranicznika i jego wymiary. Na przykład broń do pchania na zimno ma ostrą krawędź, a ostra krawędź jest charakterystyczna dla ciężkiej broni do siekania, na przykład tasaka.
Kolejnym ważnym czynnikiem jest wytrzymałość połączenia pomiędzy rękojeścią a ostrzem lub ustalaczem, który trzyma ruchomą część tnącą składanego noża.
W kontrowersyjnych przypadkach badanie broni białejodbywa się w oparciu o następujące obiektywne parametry: występ piętki ostrza (rozmiar graniczny - 3,3 mm), jego kształt (prosty), głębokość rowka podpalcowego (do 5 mm). Te wymiary określają zdolność noża do wyślizgnięcia się z dłoni po uderzeniu.
Kąt zatrzymania w stosunku do linii klamkibadanie broni ostrej nie bierze pod uwagę. Głównym czynnikiem jest zapobieganie ześlizgiwaniu się dłoni pałkarza na ostrze. Tak więc uchwyt w kształcie stożka lub wrzeciona może dobrze rozwiązać ten problem, jeśli różnica między grubymi i cienkimi częściami wynosi więcej niż osiem milimetrów. W przypadku punktów spornych przeprowadzany jest dodatkowy test dynamiczny.
Topór zwykle nie jest rozpoznawany jako broń do walki w zwarciu, chociaż znacznie łatwiej jest im zabić niż najostrzejszym bagnetem bojowym. To samo dotyczy certyfikowanych artykułów kuchennych i większości składanych noży.
