Przedmiot prawa cywilnego można uznać za samodzielną gałąź prawa.
Ponieważ u podstaw prawo cywilne jest zjawiskiemprywatnie reguluje stosunki oparte na równości, niezależności woli i niezależności w stosunkach majątkowych, stosując metodę dyspozytywną, która obejmuje koordynację i decentralizację.
Główny znak równości uczestnikówCywilny stosunek prawny polega na tym, że strony, pozostając samodzielnymi podmiotami majątkowymi, w żaden sposób nie są sobie podporządkowane. Żadna ze stron nie ma władzy nad drugą; mogą jedynie dyktować prawne warunki relacji.
Zasadniczo oznacza to autonomia woliprzedmioty prawa cywilnego są całkowicie darmowe, dotyczące nabywania praw obywatelskich i przyjmowania zobowiązań prawnych. Z reguły wchodzą w cywilnoprawne stosunki z własnej inicjatywy, kierując się wyłącznie własnym interesem.
Samo pojęcie prawo cywilne ma wieleznaczenia: prawo cywilne jako jeden z działów prawa, czyli prawo cywilne oraz prawo jako dyscyplina naukowa i akademicka. Otwórzmy temat prawa cywilnego jako samodzielnej gałęzi prawa cywilnego. Każda branża jest zobowiązana przez swoje własne normy do regulowania tych zbiorowych stosunków, które obejmują jej przedmiot. Oznacza to, że podmiotem prawa cywilnego jest pewien przedmiot, do którego skierowana jest siła regulująca normy prawa. Zatem oryginalność określonej gałęzi prawa jest z góry określona przez specyfikę jej przedmiotu. Samo prawo cywilne koordynuje zarówno stosunki majątkowe, jak i majątkowe. Ogromne bogactwo tych rzeczywistych stosunków zbiorowych, które podlegają działaniu norm cywilnoprawnych, można w pełni wyrazić w stosunkach majątkowych i niemajątkowych, chociaż wykładnia prawa cywilnego jest raczej abstrakcyjna.
Jeśli zdefiniujesz samą istotę własnościrelacji, należy zaznaczyć, że jest to jeden z kilku sposobów bycia wolicjonalnymi stosunkami własności, a mianowicie - statyka i dynamika. Występują w dobrze rozwiniętej produkcji dóbr jako dobra materialne, w których wszystkie części są na tym samym poziomie. Jako takie, stosunki majątkowe występują w rzeczywistości jedynie w przedmiocie prawa cywilnego.
Część druga, stanowiąca przedmiot cywilnyprawa to ich własne stosunki niemajątkowe, które w taki czy inny sposób są powiązane z majątkiem. Charakteryzują się dużą różnorodnością i występują w wielu różnych gałęziach prawa. Obywatelskie prawa konstytucyjne, które odnoszą się do wolności słowa, prasy, zgromadzeń i immunitetu są prawami osobistymi. Również niemajątkowe dobra osobiste obejmują znaczną część stosunków, które są w systemie prawnym, na przykład wychowywanie dzieci, rozwód itp., A także w dziedzinie moralności i moralności. Po pierwsze, w prawach niemajątkowych z pewnością wyraża się określona indywidualność organizacji lub indywidualnego obywatela i ich ocena społeczna. Po drugie, jeśli relacje dotyczą np. Autorstwa, literatury i sztuki, to są one odpowiednio powiązane z własnością, a wywodzą się z nie-własności.
Prawo cywilne dzieli się na odrębne działystosując dwa kryteria: metodę i przedmiot regulacji prawnej. Głównym kryterium je wyróżniającym jest pojęcie i przedmiot prawa cywilnego, czyli zakres stosunków społecznych, które są normalizowane przez dziedzinę prawa. Specyfika treści i przedmiot regulacji prawa cywilnego przesądza o charakterze i treści stosunków wchodzących w zakres tematyki branży.
