Uznanie jednostek za współzależne ma konsekwencje

Uznanie osób za współzależne pociąga za sobą potrzebę przestrzegać zasad stosowania cen przy zawieraniu transakcjiich transakcje. Prawo do kontrolowania odpowiedniego stosunku, zgodnie z ust. 1 2 pkt 40 art. Ordynacja podatkowa, organy podatkowe. Tymczasem w praktyce często pojawiają się trudności w identyfikacji osób współzależnych. Rozważmy dalej główne problemy praktyki organów ścigania.

Trafność problemu

Pojawienie się sporów dotyczących strkonsekwencjeth uznanie osób za współzależnejest spowodowane przede wszystkim lukami w przepisach. Zwróćmy się do NK.

Klauzula 1 Artykułu 20 Kodeksu przewidujepodstawy, na których osoby są uważane za współzależne. Jednocześnie w ust. 2 przewidziano możliwość uznania przez sąd podmiotów za takie w przypadku zaistnienia innych okoliczności, jeżeli związek między nimi może wpłynąć na wyniki transakcji związanych ze sprzedażą usług, towarów, robót.

A zatem uznanie osób za współzależnepociąga za sobą zastosowanie postanowień artykułu 20. Ordynacja podatkowa nie określa jednak trybu działania organu podatkowego. W szczególności, gdyby inspektorat najpierw zwrócił się do sądu z żądaniem uznania podmiotów za współzależne lub faktem odzwierciedlonym w decyzji Federalnego Inspektoratu Służby Podatkowej uznanie osób za współzależne pociąga za sobą późniejsza weryfikacja i potwierdzenie w sądzie?

Ponadto ust. 2 nie zawiera wskazaniaorgan uprawniony do występowania w charakterze wnioskodawcy. Na podstawie treści wnioskodawcą powinien być Federalny Inspektorat Służby Podatkowej, w którym zarejestrowana jest jedna z zainteresowanych stron. Tymczasem Ordynacja podatkowa nie przewiduje prawa organu kontrolnego do wnoszenia roszczeń do sądu o ustalenie faktów prawnie istotnych.

Które osoby są uważane za współzależne?

W pierwszym paragrafie 20 artykułu znaki są ustalonetakie tematy. Tymczasem ustawodawstwo krajowe posługuje się w dużej mierze podobnymi pojęciami dotyczącymi osób powiązanych i powiązanych. Te ostatnie obejmują podmioty, które są pośrednio / bezpośrednio zaangażowane w zarządzanie, kapitał i kontrolę innej firmy. Ten status pozwala uniknąć podwójnego opodatkowania.

Osoby powiązane są wymienione w kilku rozporządzeniach, na przykład w ustawie federalnej nr 948-1 i zarządzeniu Komitetu Mienia Państwowego nr 723-r z 1994 r.

Osoby prawne i osoby fizyczne, które mogą wpływać na działalność organizacji oraz obywatele prowadzący działalność gospodarczą nazywane są stowarzyszonymi.

Jeśli chodzi o osoby współzależne, ich znaki to:

• Bezpośredni / pośredni udział jednego podmiotu prawnego w innym, jeżeli jego łączny udział przekracza 20%.
• Podporządkowanie pozycji jednego obywatela drugiemu.
• Obecność małżeństwa, pokrewieństwa, rodziny (w tym rodziców adopcyjnych), opieki, relacji opiekuńczych.

Dzielić

To może być:

• bezpośredni (bezpośredni);
• pośredni;
• mieszany.

W pierwszym przypadku wszystko jest proste. Na przykład jedna firma może mieć więcej niż 20% udziałów z prawem głosu, 20% kapitału docelowego w LLC.

Drugi przypadek dotyczy udziału jednego przedsiębiorstwa w innym podmiocie prawnym za pośrednictwem osób trzecich. Udział pośredni można zdefiniować w następujący sposób:

• Ustal istniejące sekwencje udziału jednego przedsiębiorstwa w innym poprzez udział każdego poprzedniego podmiotu prawnego w każdym następnym w odpowiedniej kolejności.
• Określenie dla każdej poprzedniej spółki udziału bezpośredniego udziału w każdej kolejnej w kolejności.
• Podsumowanie iloczynów wartości uzyskanych w poprzednim akapicie.

W trzecim przypadku mamy do czynienia z partycypacją pośrednią i bezpośrednią, która łącznie daje ponad 20%.

Oficjalne podporządkowanie

Odbywa się w obecności stosunków pracy między obywatelami.

Tytuł stanowiska jest jednym z najważniejszychwarunki umowy między pracodawcą a pracownikiem. Nazwa jest również wskazana w książce ćwiczeń. W związku z tym obecność umów z nazwami stanowisk pociąga za sobą uznanie osób za współzależne kiedy dokonują transakcji.

Związek małżeński

W paragrafie 3 artykułu 20 Ordynacji podatkowej znajduje się odniesienie do kodeksu rodzinnego. W związku z tym tylko obecność oficjalnie zarejestrowanego małżeństwa pociąga za sobą uznanie osób za współzależne... W związku z tym konkubenci (podmioty w małżeństwie cywilnym) nie są uznawani za współzależnych.

W p.3 20 artykułu pojawia się również pojęcie „stosunków własności”. Rozumiane są jako relacje bliskości, które nie wynikają z pokrewieństwa, ale ze związku małżeńskiego. Obejmuje to między innymi relacje między krewnymi małżonka a innym małżonkiem lub między ich krewnymi. Jednak osób tych nie można uznać za współzależne ze względu na brak oficjalnej rejestracji relacji.

Krewni

Artykuł 14 Wielkiej Brytanii zawiera listę krewnychkrewni. Tymczasem Kodeks nie ujawnia pojęcia pokrewieństwa. Jednak biorąc pod uwagę przepisy art. 4 Wielkiej Brytanii, można to ujawnić na podstawie prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 14 krewnych uznaje się za bliskich:

• W prostej linii opadającej / wznoszącej się. Należą do nich rodzice, dzieci, dziadkowie, wnuki.
• Pół / pełne siostry i bracia.

Wyjątki od reguły

Dowolny z powyższych znaków pociąga za sobą uznanie osób za współzależne... Tymczasem żadne z powyższych kryterióworganizacja i osoba fizyczna, w tym JSC i jej udziałowcy, obywatele, nie mogą zostać za takie uznani. Podobny wyjątek jest przewidziany dla organizacji powiązanych ze sobą poprzez osobę fizyczną (prezes, założyciel).

Znaczenie współzależności w opodatkowaniu

Warto powiedzieć, że podatek zastosowanie mają konsekwencje uznania osób za współzależne w praktyce nie tak często. Korzystanie z instytutu współzależności jest uwarunkowane przepisami art. 40 Ordynacji podatkowej, który reguluje procedurę ustalania cen rynkowych.

Jednak uznanie osób za współzależne pociąga za sobą użycie normy indywidualne, część 2 Ordynacji podatkowej.Przykładowo, paragraf 2 1 paragrafu 220 artykułu przewiduje możliwość skorzystania z ulgi podatkowej przy kupnie i sprzedaży nieruchomości mieszkalnej przez obywateli posiadających oznaczenia określone w paragrafie 2 20 Kodeksu. Rozważając spory należy mieć na uwadze, że wymogi zawarte w art. 20 musi być obecny w momencie transakcji. Tak więc, jeśli transakcja została zawarta między osobami mieszkającymi razem, ale nie będącymi oficjalnie w związku małżeńskim, odliczenie od podatku nie ma zastosowania, nawet jeśli następnie sąd uzna je za współzależne.

Konsekwencje

Uznanie osób za współzależne To bardzo specyficzna procedura.Jednocześnie zasady zawarte w art. 20 Ordynacji podatkowej są często interpretowane przez organy podatkowe w dość osobliwy sposób. Niektórzy IFTS uważają, że uznanie współzależności ma znaczące konsekwencje dla jednostek. Wniosek ten obala praktyka sądowa.

Uznanie osób za współzależne pociąga za sobą ocenę wyników transakcji między nimi... Prawo nie przewiduje żadnych innych konsekwencji.

Identyfikacja osób jako współzależnych: przykładowe powiadomienie

Ordynacja podatkowa ustanowiła obowiązek płatników do zgłaszania swoich dochodów. O ile uznanie osób za współzależne pociąga za sobą ocenę wyników ich transakcji, IFTS ma prawo zażądać raportu o więźniachkontrakty. Jak stwierdzono w art. 105.15 Ordynacji podatkowej płatnik na żądanie służby podatkowej musi przedstawić dokumentację dotyczącą konkretnej transakcji (lub grupy umów). Przedmiot może złożyć kilka raportów lub jeden artykuł. Uznanie współzależności może dokonać osoba samodzielnie, zgodnie z Ordynacją podatkową lub na podstawie postanowienia sądu. W dokumencie sprawozdawczym znajduje się kolumna, w której należy wpisać odpowiednią liczbę.

Dokument zawiera informacje o działaniach osoby, która dokonała kontrolowanej transakcji. Jeżeli płatnik stosuje metody określone w rozdz. 14 ust. 3 Ordynacji podatkowej, informacje o nich należy również wskazać w raporcie.

Wyjaśnienia Prezydium NSA

W związku z tym, że nuznanie osób za współzależne wymaga oceny dokonywane przez nich transakcje, IFTS może pobierać dodatkowe opłatypodatki i kary. Jednocześnie, jak wyjaśnia Prezydium NSA, ustalenie faktu wzajemnej zależności z przyczyn niewymienionych w art. 20 ust. 1 Ordynacji podatkowej odbywa się w sądzie z udziałem Federalnego Inspektoratu Służby Podatkowej i płatnik w ramach rozpatrywania sporów dotyczących przypisania temu ostatniemu zaległości.

Wstępne uznanie współzależności przez sąd (przed kontrolą przez Federalny Inspektorat Służby Podatkowej przestrzegania kolejności stosowania cen) na wniosek organu kontrolnego nie jest przeprowadzane.

Organizacja (sprzedawca) i jej lider(Kupujący), który wraz z synem posiada 100% jego udziałów, można uznać za współzależnego w rozumieniu art. 20 Ordynacji podatkowej oraz w celu realizacji przepisów art. 40 Kodeksu.

Kiedy uznanie osób za współzależne, pociąga za sobą ocena wyników transakcji między nimi dodatkowe naliczenie podatku tylko wtedy, gdy istnieją dowody na to, że koszt towaru (robót, usług) odbiegał od wartości rynkowej o więcej niż 20%.