Prawo oświatowe, jego źródła i zasady

Edukacja w naszym kraju jest oficjalnie brana pod uwagępriorytetowy obszar działalności rządu. Do prawidłowego funkcjonowania tak wielkiej instytucji społecznej potrzebne są skuteczne narzędzia regulacyjne i motywacyjne.

Prawo oświatowe to zbiórnormy prawne kontrolujące działalność przedmiotów edukacyjnych. W sferze jej oddziaływania znajduje się także proces wychowania młodego pokolenia. W szczególności prawo oświatowe działa w trzech głównych obszarach:

jeden.Pełni rolę arbitra między podmiotami działalności edukacyjnej w sprawach uznania tej lub innej placówki oświatowej w skali międzynarodowej (prawo człowieka do edukacji, zgodność z prawem międzynarodowej współpracy placówek oświatowych itp.).

2. Regulacja stosunków między instytucjami edukacyjnymi a organami państwowymi (certyfikacja, akredytacja, tworzenie, licencjonowanie i inne niezbędne procedury).

3.Prawo oświatowe określa porządek relacji między instytucjami edukacyjnymi a uczniami lub ich rodzicami. Obejmuje to zasady przyjmowania do placówek edukacyjnych, wykaz obszarów programów edukacyjnych, treść egzaminów końcowych itp.

Źródłem prawa oświatowego są międzynarodowe i rosyjskie przepisy prawne, normy i akty regulujące dziedzinę edukacji.

Międzynarodowe źródła prawa obejmująKonwencja o prawach dziecka (art. 28), Deklaracja praw człowieka (art. 26), Konwencja przeciwko dyskryminacji w edukacji (art. 1) i inne umowy międzynarodowe.

Do rosyjskich aktów prawnych regulującychpolityki państwa w dziedzinie edukacji, obejmują ustawę Federacji Rosyjskiej „O edukacji” (1992) oraz ustawę federalną „O szkolnictwie wyższym i podyplomowym” (1996).

Oprócz dwóch podstawowych praw istnieją również:

1. Profil praw „segmentowych” związanych z daną dziedziną edukacji.

2. Non-core, zawierające normy i regulacje prawne. Do nich
zawierać:

1) dekrety Prezydenta Federacji Rosyjskiej;

2) decyzje rządu dotyczące określonego problemu w zakresie działalności edukacyjnej;

3) inne akty normatywne przyjęte w podmiotach Federacji Rosyjskiej, które są częściowo niezależne. Przyjęte normy nie powinny być sprzeczne z głównymi ustawami federalnymi.

Prawo oświatowe gwarantuje uzyskanie przez ludność wysokiej jakości wiedzy,

odpowiadające międzynarodowym standardom. Ponadto proces uczenia się musi spełniać szereg wymagań. W związku z tym oficjalnie wyróżnia się następujące zasady prawa edukacyjnego w Rosji:

1. Humanistyczny charakter wychowania, ochrona życia i zdrowia, uznanie prawa człowieka do wolności samorealizacji, rozwój osobowości, zdolności twórcze.

2. Wychowanie ucznia: ciężka praca, odwaga, szacunek dla innych, miłość do natury, do rodziny, do Ojczyzny.

3. Zgodność z jednym standardem kulturowym i edukacyjnym, ale jednocześnie zachowanie cech narodowych i promocja tradycji regionalnych.

4. Dostępność i jakość edukacji oraz jej adaptowalność.

5. Charakter świecki.

6. Wolność i pluralizm.

7. Demokratyczne zarządzanie placówkami edukacyjnymi, ich autonomia.