Разработкой самбо начали заниматься в 30-х годах w ZSRR. Ten rodzaj zapasów obejmuje ogromną liczbę technik zaczerpniętych z narodowych sztuk walki. Sambo można podzielić na sport i walkę. Mają różnice. Konieczne jest rozróżnienie tych odmian przed wybraniem określonej sekcji sambo. Ta recenzja skupi się na tych sztukach walki.
Tworzenie sztuk walki dla pracowników NKWD
Rozwój sambo rozpoczął V. Spiridonov.A. To on stał się pierwszym twórcą tej sztuki walki. W okresie od 1922 do 1933 rozwinął i opisał w kilku książkach technikę samoobrony. Jako podstawę do jej powstania przyjęto boks angielski i francuski, „walki domowe”, a także japońską sztukę walki ju-jutsu.
Wszystkie techniki walki Spiridonova są podzielone nakilka sekcji. Są to naciski, dźwignie, uderzenia, techniki kombinowane, naciskanie i ściskanie, niewyważanie i skręcanie. W oparciu o tę technikę zaproponowano im metody ochrony przed różnymi napadami i atakami ze strony uzbrojonego wroga. Spiridonov przeprowadził kurs samoobrony bez broni (sambo) dla funkcjonariuszy NKWD. Początkowo walka nazywała się „sam”, potem została przemianowana na „samoz”. I dopiero z czasem sztuki walki zyskały swoją ostateczną nazwę - sambo.
Obejmuje arsenał techniczny sztuk walkiciosy, kopnięcia, bolesne techniki na stawy, a także uduszenie. Przyjęcia miały odbywać się w recepcji. Zapasy na ziemi jeszcze nie istniały. W tamtych czasach kimono do sambo wyglądało jak kurtka z naszytym paskiem. Bojownicy nosili także trykoty zapaśnicze. Jako buty używano butów wojskowych.
Tworzenie sportów walki
Drugim twórcą sambo jest Oshchepkov V.S.W 1911 roku odbył trening judo, po czym uzyskał 2 dan. W okresie od 1922 do 1925 roku Oshchepkov współpracował z wywiadem wojskowym i przebywał w Chinach. Tam zapoznał się ze stylami wushu. W okresie od 1929 do 1939 mieszkał w Moskwie, często podróżował do Leningradu. Wszędzie promował judo. I zrobił to nie tylko wśród sztabu dowodzenia armii, ale także wśród studentów. W porównaniu ze Spiridonovem, który nie pozwalał ludziom, którzy nie byli w służbie, na naukę systemu, Oszchepkow dążył do przeciwnych celów. Chciał, aby judo było znane każdemu.
Prowadził seminaria na temat sambo.Stało się to w różnych miastach. Program takich seminariów został podzielony na kilka działów. Pierwsza polegała na demonstracji rzutów, dźwigni, duszenia i ciosów (technika podstawowa). Część druga miała na celu pokazanie sposobów obrony przed atakiem wroga uzbrojonego w nóż, kij lub rewolwer. Na trzecim etapie seminarium zademonstrowano techniki walki wręcz pomiędzy dwoma nieuzbrojonymi przeciwnikami. Oshchepkov próbował uczyć zapasy w stylu dowolnym. Tak nazwał tę pojedynczą walkę.
OrientacyjnyWystępy Oszchepkowa w sambo. To zawsze robiło duże wrażenie wśród ludzi. W efekcie zapasy znalazły się w programie nauczania dla uczniów placówek wychowania fizycznego. Niektóre techniki zostały włączone do kompleksu TRP. W 1932 roku ukazała się kompilacja. W skrócie nakreślił zasady systemu zapasów w stylu dowolnym, który został oparty na judo sztuk walki. Książka dotyczyła ćwiczeń przygotowawczych, ubezpieczenia, zasad konkurencji itp.
Różnice w stosunku do judo
Jeśli więc porównamy zapasy z klasycznym judomiał pewne różnice. Oschepkov zmienił kimono na sambo. Ponadto wyeliminował rytuały. Twarde tatami zastąpiono grubym miękkim dywanem. Dodatkowo technika została uzupełniona o niektóre techniki charakterystyczne dla innych sztuk walki. Zapasy, których trener SAMBO Oshchepkov uczył swoich uczniów, były bardziej sportowe i dostępne do masowej dystrybucji w porównaniu ze sztuką walki, którą rozwinął Spiridonov.
Połączenie dwóch sztuk walki w jedną
Pod koniec lat 30. techniki sztuk walki Spiridonovai Oszchepkow byli połączeni. Zrobił to V.P. Volkov, który studiował z oboma trenerami. Opisał swoją próbę w podręczniku dla szkół NKWD. Jego dzieło kontynuował Kharlampiev. Opublikował także książkę zatytułowaną Sambo Wrestling. Niniejsza instrukcja została opublikowana w 1949 roku. Wykluczyli jednak ciosy, uduszenia, niebezpieczne rodzaje rzutów i techniki obronne ze strony uzbrojonych przeciwników. Tak więc to on podzielił walkę na sport i walkę. Obie odmiany zostały opisane w książkach.
Zapasy
Tak więc SAMBO jest sportowym rodzajem sztuk walki.Sztuka walki jest bardzo popularna w wielu krajach na całym świecie. Na obecnym etapie obejmuje kilka tysięcy najróżniejszych technik. I nie są przyzwyczajeni do ataku. Rosyjscy sportowcy byli w stanie wygrać wiele turniejów w historii istnienia zapasów. Sportowa odmiana sztuk walki podzielona jest na kategorie wagowe. Punkty przyznaje się za wykonanie technik o różnym stopniu trudności. Sportowiec może wygrać wcześnie. Aby to zrobić, będzie musiał wykonać bolesny chwyt, położyć przeciwnika na plecach, pozostając w pozycji lub zdobyć 12 punktów więcej.
Forma sztuki walki
Trening bojowy SAMBO wymaga treninguuderzanie w dłonie i stopy. Możliwe jest również wykonywanie rzutów, bolesnych chwytów, przytrzymań itp. Wiele osób uważa, że takie sztuki walki naruszają filozofię zapasów, ponieważ uwaga skupiona jest bardziej na ataku. Jednak czołowi eksperci nie zgadzają się z tą opinią, uważając, że walka służy do samoobrony. Sambo bojowe w Rosji zaczęło rozwijać się w latach 30. przez Spiridonova. Ale zostało to już opisane bardziej szczegółowo powyżej. Walka obejmuje ogromną różnorodność ciosów i sztuczek. Z tego powodu jest podobny do wielu sztuk walki. Ale jest jedna duża różnica. To jest nasza narodowa sztuka walki.
Ważne elementy sztuk walki
Jest jeden warunek, który jest brany pod uwagę na zewnątrzw zależności od wybranej sekcji sambo: zajęcia odbywają się na macie zapaśniczej. Składa się z ciasno złożonych mat. Mogą mieć plandekę, flanelę lub inny rodzaj pokrycia. Dywan zapaśniczy zawiera miejsce do pracy, strefę bezpieczeństwa, która jest wykonana z pokrytych mat. Cały system należy zakotwić do podłogi listwami umieszczonymi pod matami na krawędziach.
Jeśli nie ma mat, możesz użyć wiórówi trociny. Pierwsza warstwa powinna mieć co najmniej 20 cm grubości. Aby go stworzyć, warto użyć wiórów. Grubość drugiej warstwy nie powinna być mniejsza niż 15 cm, do jej wykonania należy użyć trocin. Obie warstwy należy dokładnie ubić i wypoziomować. Musimy przygotować powierzchnię roboczą. Aby to zrobić, będziesz musiał naciągnąć plandekę na powstałą konstrukcję. Będzie musiał być zamocowany na całym obwodzie za pomocą szyn. Muszą być dokładnie dopasowane do siebie. Pomoże to zapobiec wysypaniu się zawartości po uderzeniu.
Jeśli zdecydujesz się podjąć walkę, powinieneśzrozumieć, że każda sekcja SAMBO oznacza, że sportowiec ma specjalną odzież. To kurtka bojowa bez kołnierza, płóciennego paska, spodni sportowych i specjalnych butów - zapaśników.
Sport jest również aktywnie wykorzystywany w zapasach.muszle. Mowa o hantlach, ciężarkach, sztangach i innych przedmiotach, dzięki którym można rozwinąć siłę. System treningowy wykorzystuje zarówno wagę sportowca, jak i jego przeciwnika.
Filozofia sztuki walki
Sambo Rosji to nie tylko odmianaSporty walki. Walka oznacza cały system, za pomocą którego można kształcić i rozwijać cechy moralne i wolicjonalne, patriotyzm i obywatelstwo. Sambo to nauka o obronie, ale nie o ataku. Walka nie tylko nauczy samoobrony. Zapewni również bogate doświadczenie życiowe, przyczyni się do ukształtowania solidnego charakteru, wytrzymałości i wytrzymałości. To właśnie te cechy będą wymagane nie tylko w pracy, ale także w działaniach społecznych.
Sambo dla dorosłych i dzieci to zawód,co pomaga rozwinąć samodyscyplinę. Przy pomocy pojedynczej walki powstaje wewnętrzne wsparcie moralne, silna pozycja osobista, która wpływa na osiągnięcie wyznaczonych sobie celów. Z pomocą walki powstanie społeczne poparcie społeczeństwa: ludzie, którzy mogą stanąć zarówno w obronie siebie, jak i swoich rodzin.
Tradycje sztuk walki
Tradycje sztuk walki wywodzą się zkultura narodów Rosji, rodzaje zapasów. Ten system walki zawiera najlepsze techniki z narodowych sztuk walki. W momencie jego powstania za podstawę przyjęto walki na pięści i zapasy (rosyjskie, gruzińskie, tatarskie, ormiańskie, kazachskie, uzbeckie). Uwzględniono również techniki typowe dla boksu (francuską i angielską). Zapasy w stylu dowolnym, zapasy angielskie, judo, sumo i inne rodzaje sztuk walki nie pozostały niezauważone.
Zawody sambo opierają się na wyszukiwaniuwszystko, co jest zaawansowane i celowe, na ciągłym doskonaleniu i odnowie. System walki jest otwarty dla wszystkich najlepszych. Wraz z licznymi metodami zmagań, walka narodowa w pojedynkę przyjęła zasady moralne charakterystyczne dla różnych narodów. Niektóre kultury występujące w różnych krajach są zawarte w sambo. Na obecnym etapie osoby ćwiczące sambo nie tylko uczą się technik samoobrony. Zdobywają bogate doświadczenie pomagające im w kształtowaniu godnego zachowania opartego na wartościach patriotyzmu i obywatelstwa.
Czego nie robić
Historia sambo związana jest z historią Rosji, ze zwycięstwami. Wrestling to żywy symbol ciągłości różnych pokoleń.
Sambo, podobnie jak inne typy zawodów, charakteryzuje się obecnością zabronionych działań. Sędziowie dość surowo ich karzą. Zabroniony:
- Rzuć odpowiednikiem na głowę lub z uchwytem, aby boleśnie chwycić. Zabrania się rzucania na przeciwnika całym ciałem podczas rzutu.
- Zadławić się, uszczypnąć usta lub nos.
- Uderz, gryź lub drap.
- Wykonuj bolesne techniki na kręgosłupie, skręć szyję, ściskaj głowę rękami i stopami.
- Przyciśnij głowę do dywanu i skrzyżuj nogi na ciele odpowiednika.
- Oprzyj ręce, nogi i głowę na twarzy.
- Uciskaj łokciami lub kolanami od góry.
- Chwyć palce u nóg.
- Zegnij ręce za plecami, wykonaj bolesne techniki na nadgarstkach.
- Skręć nogi za piętę, wykonaj „supeł” na stopach.
- Wykonuj bolesne chwytanie szarpnięciem lub stojąc
To główne zakazy, które zaszczepiają trenerzy prowadząc zajęcia sambo.
Wniosek
W tej recenzji taka walkasztuka jak sambo. Powstał stosunkowo niedawno. Ale przez cały czas swojego istnienia przyciągał uwagę wielu krajów świata. I niewykluczone, że już niedługo walka zostanie włączona do programu Igrzysk Olimpijskich. Czego szczerze życzymy tej narodowej sztuce walki Rosji!
