Kolej jest największym przewoźnikiem towarowym na Ukrainie.
Historia i struktura
24 sierpnia 1991 r. Zgodnie z ustawąDeklaracja niepodległości Ukrainy, cała sowiecka własność przeszła na własność nowo utworzonego kraju. Już 14 grudnia koleje Ukrainy otrzymały własną administrację. Prawdziwie historyczne wydarzenie. W 1998 r. Przyjęto Kartę kolei Ukrainy. Rygorystyczny dokument regulujący pracę przedsiębiorstwa.
Kolej Ukrainy jest reprezentowana przez sześć dywizji.
Kolej doniecka
Założona w 1872 roku. Dziś łączna powierzchnia linii kolejowej przekracza pięćdziesiąt osiem tysięcy kilometrów kwadratowych. Prawie połowa wszystkich przewozów ładunków odbywa się kolejami Ukrainy w Donbasie. Klientami przedsiębiorstwa są kopalnie, fabryki, fabryki i port.
Koleje Ukrainy w Donbasie dysponują największymi stacjami rozrządowymi.
Ogólna struktura obejmuje składy lokomotyw i samochodów, dyrekcje transportu, działy budowy i instalacji. Zasilacze i „sygnalizacja kolejowa Ukrainy”.
Kolej lwowska
Biuro znajduje się we Lwowie. Funkcjonuje od 1861 roku, najstarsza droga w kraju. Obsługuje zachodnie regiony Ukrainy. Długość dróg to ponad 4700 km. Jest kierunkiem eksportowym do Mołdawii, Rumunii, Węgier, Polski, Słowacji, a także na Białoruś. Część stacji przejściowych wyposażona jest w urządzenia umożliwiające zmianę szerokości toru. Tym samym tymczasowy przestój samochodów z możliwością automatycznej zmiany zestawu kołowego jest minimalny.
Koleje Ukrainy mogą poszczycić się dworcem we Lwowie, który słusznie należy do najlepszych w Europie. Łączna liczba stacji to 354.
Kolej w Odessie
Obsługuje sześć południowo-zachodnich regionów kraju.
Droga ma strategiczne znaczenie - w sektorze usługnajwiększe porty kraju to Odessa, Izmail, Nikolaev, Cherson. Całkowita praca przewozowa na terenie kraju wynosi 20%. Pierwszy pociąg został uruchomiony w 1865 roku. Elektryfikacja terenów rozpoczęła się w 1962 r. Obecnie większość linii kolejowych dostarcza prąd.
Kolej południowa Ukrainy
Największa dywizja ukraińska. Droga jest zarządzana w Charkowie.
Kierunek jest ważnym połączeniem z kolejami rosyjskimi. Ruch tranzytowy przekracza sześćdziesiąt procent całkowitego ruchu towarowego.
Liczba obsługiwanych firm przekraczatrzy tysiące. Są wśród nich tacy giganci, jak Połtawskie Zakłady Górniczo-Przetwórcze, rafinerie ropy naftowej i zakłady samochodowe w Kremenczugu, Charkowskie Fabryki Traktorów, Zakłady Przewozów Kryukov.
Prace elektryfikacyjne rozpoczęto w 1956 roku. Łączna liczba stacji to prawie trzysta.
Kolej południowo-zachodnia
Położenie geograficzne na południu i południowym zachodziedrogi nie odpowiadają ich rzeczywistemu położeniu na mapie kraju. W tej formie wyjechali na Ukrainę po rozpadzie Związku Radzieckiego. Zmiana nazwy kosztuje kolosalne fundusze, więc nazwy pozostają w obecnej formie do lepszych czasów.
Rozpoczął pracę w 1870 roku. Głównym zadaniem jest połączenie portu w Odessie z południowo-zachodnimi granicami Imperium Rosyjskiego.
Dyrekcja znajduje się w Kijowie. Prawdziwa lokalizacja to północna i północno-zachodnia część kraju. Eksport prowadzony jest z sąsiadującą Federacją Rosyjską, Mołdawią i Białorusią.
Łączna długość dróg to około pięć tysięcy kilometrów. Ponad dziewięćdziesiąt pięć procent tras jest zelektryfikowanych.
Kolej Pridneprovskaya
Swoją działalność rozpoczął w 1873 roku. Terytorium - południowy wschód Ukrainy.
Istnieją 244 stacje. Łączna długość torów przekracza trzy tysiące kilometrów. Główny ruch towarowy to ruda żelaza, węgiel, sprzęt, zboże.
Informacje ogólne
Wszystkie wydziały kolei ukraińskich mają w swoich bilansach szpitale, przychodnie, zakłady opieki zdrowotnej, stadiony, sale gimnastyczne, korty tenisowe, baseny.
Całkowity obrót przekroczył sześć miliardów dolarów. Liczba pracowników we wszystkich działach sięga blisko pięćset tysięcy. Roczna liczba przewożonych pasażerów to około pół miliona.